از زنانگی تا مادرانگی!

نمی‌دانم چقدر درست است اما به گمان من در خانم‌ها دو حس بعضا متعارض مادرانگی و زنانگی وجود دارد و تفاوت این دو هم در آن است که در حالت اول مسئولیت‌پذیری و از خود گذشتگی خیلی بیشتری مشاهده می‌شود و فرد بیش از آنکه به دنبال کامجویی و خودنمایی باشد، لذت اصلی را در فداکاری، دلسوزی و متعهدبودن نسبت به اطرافش و به ویژه خانواده‌اش می‌بیند.

برخی از بانوان از همان ابتدا حس مادرانگی بسیار عمیقتری دارند و برخی دیگر حس زنانگی بسیار قویتری و البته بیشتر آنان دارای تلفیق نسبتا برابری از این دو هستند و به تدریج -و به خصوص پس از ازدواج- به سمت مادرانگی بیشتر و در مواردی زنانگی بیشتر سوق پیدا می‌کنند.

کسی چه می‌داند؟! شاید یکی از کارکردهای ازدواج و فرزندآوری شکوفا شدن حس مقدس مادرانگی باشد؛ چه اینکه در جوامعی که خانواده و اخلاق در درجه اول اولویت و اهمیت است، بانوان بیشتری صیرورت از زنانگی به مادرانگی را تجربه می‌کنند و طبعا سیکل هم‌افزایی مادرانگی- اخلاق مستدام و جوشان می‌ماند.

اما آنچه در سبک زندگی غربی و به ویژه از دهه ۱۹۶۰ میلادی مرسوم شد تَغَلُّب زنانگی بر مادرانگی بود. غرب و البته فرهنگ مردسالاری که امیال حیوانی او را مقدم می‌دارد، طبیعتا بانوان را در قامت زنانگی خیلی بیشتر می‌پسندد تا در قامت مادرانگی؛ چون مادرانگی گردش مالی و جنسی خاصی برای آنان به ارمغان نمی‌آورد؛ برخلاف زنانگی!

متاسفانه در سال‌های اخیر این لایف استایل با سرعت سرسام‌آوری، بسیاری از بانوان ایرانی را هم تحت‌الشعاع خود قرار داده است و به تدریج شاهد رقت نسبی فرهنگ مادرانگی در کشور هستیم و پربیراه نیست اگر بگوییم یکی از عوامل کاهش نرخ رشد جمعیت در کشورمان، نمو روزافزون این فرهنگ در خانم‌های ایرانی است.

در سال‌های اخیر خیلی بیشتر از قبل خانم‌هایی را می‌بینیم که در حالاتی غیرمتعارف و کاملا متعارض با نقش مادرانه ظاهر و به لطف فضای مجازی بی در و پیکر و نیز راه‌گشایی متهورانه سلبریتی‌ها وایرال می‌شوند و در مقابل، عملا مادرانگی، به امری متحجرانه تبدیل می‌شود و مادران -به خصوص مادران چند فرزند- افرادی اُمُّل و عقب افتاده معرفی می‌گردند و مفاهیمی چون طلاق، ازدواج سفید، تک‌زیستی، برهنگی و… اموری مترقی قلمداد می‌شوند.

با این وجود خوشبختانه هنوز «مادر» در فرهنگ ایرانیان با تفکرات و سلایق مختلف یک موجود بسیار مورد احترام و حتی شاید مقدس پنداشته می‌شود و این جای خرسندی فراوان دارد اما مدتهاست که دشمن به ستیز تمام عیار با مادر و مادری رفته و البته پرقدرتترین ابزارش، فربه کردن فرهنگ اغواگر زنانگی در میان بانوان است.