خدا چه چیزهایی به انسان عطا کرد

حجت الاسلام والمسلمین سید مهدی جلال‌زاده میبدی

بسم الله الرحمن الرحیم

خدا چه چیزهایی به انسان عطا کرد و برای چه؟

امیرالمومنین علیه السلام در خطبه اول نهج البلاغه این چنین می فرمایند:

 شگفتى آفرینش آدم علیه السّلام.

سپس خداوند بزرگ، خاکى از قسمت‏هاى گوناگون زمین، از قسمت‏ هاى سخت و نرم، شور و شیرین، گرد آورد، آب بر آن افزود تا گلى خالص و آماده شد، و با افزودن رطوبت، چسبناک گردید، که از آن، اندامى شایسته، و عضوهایى جدا و به یکدیگر پیوسته آفرید. آن را خشکانید تا محکم شد. خشکاندن را ادامه داد تا سخت شد تا زمانى معیّن و سر انجامى مشخّص، اندام انسان کامل گردید. آنگاه از روحى که آفرید در آن دمید تا به صورت انسانى زنده در آمد، داراى نیروى اندیشه، که وى را به تلاش اندازد و داراى افکارى که در دیگر موجودات، تصرّف نماید. به انسان اعضاء و جوارحى بخشید، که در خدمت او باشند، و ابزارى عطا فرمود، که آنها را در زندگى به کار گیرد.

قدرت تشخیص به او داد تا حق و باطل را بشناسد ، و حواس چشایى، و بویایى، و وسیله تشخیص رنگ‏ها، و أجناس مختلف در اختیار او قرار داد. انسان را مخلوطى از رنگ‏ هاى گوناگون، و چیزهاى همانند و سازگار، و نیروهاى متضاد، و مزاج‏هاى گوناگون، گرمى، سردى، ترى، خشکى، قرار داد.

سپس از فرشتگان خواست تا آن چه در عهده دارند انجام دهند، و عهدى را که پذیرفته‏ اند وفا کنند، اینگونه که بر آدم سجده کنند، و او را بزرگ بشمارند، و فرمود: «بر آدم سجده کنید پس فرشتگان همه سجده کردند جز شیطان» غرور و خود بزرگ بینى او را گرفت و شقاوت و بدى بر او غلبه کرد، و به آفرینش خود از آتش افتخار نمود، و آفرینش انسان از خاک را پست شمرد.

خداوند براى سزاوار بودن شیطان به خشم الهى، و براى کامل شدن آزمایش، و تحقّق وعده‏ ها، به او مهلت داد و فرمود: «تا روز رستاخیز مهلت داده شدى».*

خدا به شیطان مهلتی داد، ما که مهلت نداریم و وقت مرگمان اصلا مشخص نیست چرا با شیطون این قدر کلنجار میرویم، کاش رهایش کنیم.

*ترجمه‏ نهج ‏البلاغه(دشتى)، صفحه‏ ى ۳۶