ساده‌ایم اگر فکر کنیم فاجعه منا از بی‌برنامگی بود

احمد کریمی

ین روزها، دنیای اسلام، از وجود حیواناتی انسان نما به نام “تکفیریها و وهابیون” روزگاری سیاه و خونین را از سر می گذراند. روزگاری که حیوانات نیز در شگفتند از درندگی و درنده خویی اینها!

کم کم زبان مصدومین حادثه “کشتار منا” باز می شود و خاطره هایی تلخ شنیده می شوند. اینها که این چند روز گفته و شنیده شده، چیزی جز “برنامه ریزی هدفمند و خلاقانه” برای کشتن انسان ها نبوده است و چه ساده ایم که باور کنیم همه اینها “بی برنامگی و عدم کفایتی ساده” بوده است که از چند وهابی پر مدعا صادر شده است.

با نگاهی به “توله های وهابی و تکفیری” در سوریه و عراق و چند کشور عربی دیگر، و سابقه درخشان آنها در اجرای آدم کشی هایی هر چند خلاقانه تر، و تنوع در نابود کردن نسل مسلمین، به این نتیجه خواهیم رسید که “قاتلان اعظم” که با تصاحب مقدس ترین مکان ها، استخوانی در گلوی اسلام شده اند، باید و حتماً توان آدم کشی بیشتر و خلاقانه تری نسبت به “سگ توله های” خود داشته باشند.

“شهدای منا” رفته بودند تا در مصافی نمادین با شیطان رجیم، رمی جمرات کنند؛ و این شیطان بود که در جسمیت “خادمین حرمین شریفین” جان آنها در این راه مقدس ستاند و چه زیبا واژه ایست “شهادت”، شهادتی که به دست کثیف ترین آدم ها و در مقدس ترین سرزمین ها اتفاق افتاد.

اجازه رهبر معظم انقلاب در خاکسپاری این شهدا در گلزارهای شهدا، پیام روشنی است به همه دنیا، که حاجیان کشته شده در “منا”، شهدای زمینه ساز ظهورند، ان شاءالله …