قاتل به محل قتل بر می‌گردد!

شاید اگر در همین لحظه، از دورترین نقاط کهکشان به کره زمین هبوط کرده باشیم، باورمان شود که سوگواری و ماتم‌زدگی این چند روز رسانه‌ها و مقامات غربی -به بهانه حوادث ناگوار کرمان و سقوط هواپیمای اوکراینی حامل برخی از نخبگان وطن در آسمان ایران- ربطی به دغدغه و دل‌نگرانی آن‌ها برای مشقت انسانیت و محنت آدمیت داشته باشد؛ نمایش مضحک و آتراکسیون مبتذلی که روی دیگرش، بر همان سنت همیشگی دلالت می‌کند که: «قاتل به محل قتل بر می‌گردد».
آری!
قاتلان خوش‌پوش عزادار امروز، باز هم به محل جنایت برگشته‌اند؛ همان کسانی که به سهم خودشان، با رژیم گسترده و پیچیده‌ای از تحریم‌ها، در کنار نادرستی و ناراستی داخلی، ایران را به جایی برای «فرار» برخی از نخبگانش -و نه «قرار» آن‌ها- تبدیل کرده‌اند. خون‌آشامانی که در قامت خونخواه، پیراهن خونین فرزندان سرزمین را بر دست گرفته‌اند تا آخرین تلاش‌ها برای حفظ ارزش سهام شرکت‌های استعماری و استثماری‌شان بی‌ثمر نماند.
ما به غربت و تهمت، عادت داریم و به سنت الهی، ایمان که فرمود: «و مَکَرُوا وَ مَکَرَ اللَّهُ وَ اللَّهُ خَیْرُ الْماکِرین»
مک‌کارتیسم گاوچران‌ها در فضای مجازی تنها یک مُسکن موقت است که به زودی به پایان می‌رسد؛ مثل دروازه‌های پایگاه عین‌‌الاسد که سرنوشت محتومش، آغوش گشودن به سوی جهان آزاد اطلاعاتی است. نام ایران را به هر شیوه ای که می‌توانید در دنیا پر آوازه کنید؛ روزهای مهمی در راه است!

.