صنایع آلاینده در میبد

‎کسانی که هرصبح مسیر میبد یزد و بالعکس را طی می‌کنند بعید است با منظره زیر مواجه نشده باشند.
سالهاست که دلسوزان در خصوص آلودگی هوای میبد به خصوص از ناحیه صنایع آلاینده هشدار می‌دهند اما صرفا پاسخ داده می‌شود که نباید به صنایع آلاینده مجوز داده شود و باید برویم به سمت صنایع پاک، سبز یا های‌تک.

اما این پاسخ‌ها همیشه در حد حرف باقی مانده است و تقریبا هیچ گامی در این راستا برداشته نشده است و حالا میبد کم‌کم به جایی می‌رسد که باید مدارسش را تعطیل کنند تا بچه‌ها از ناحیه آلودگی هوا آسیب نبینند.

در کلان ماجرا هم که نگاه می‌کنیم بسیاری از راهکارهای برون‌رفت از شر آلودگی هوا عملا روی کاغذ و پشت میکروفون‌ها باقی مانده و ایده‌های راهبردی چون استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر و احداث نیروگاههای خورشیدی و بادی برای کاهش استفاده از سوختهای فسیلی هم به جایی نرسیده است. ایده‌هایی که اتفاقا جغرافیای میبد و یزد یکی از بهترین بسترها برای اجرای آن است.

به نظر می‌رسد مهمترین عامل در سرکوب چنین راهکارهایی “اقتصاد نفتی” است و منابع سرشاری که درسالهای قبل از این ناحیه به اقتصاد کشور تزریق می‌شده دولتمردان را از فکرکردن به آلترناتیوها باز داشته است و البته شاید تحریم‌های سنگین نفتی کمی مسئولین را به خود بیاورد؛ اگرچه همین تحریم‌ها هم برای برخی مسئولین بهانه‌های جدیدی برای کارنکردن ایجاد کرده است.