نماز؛ رسانه‌ای چندوجهی

ارتباط با خدا از نیازهای ضروری و روشن در حیات بشری است و زندگی انسان را معنادار می‌سازد. آدمی که در این دنیای پر از رویدادها و اتفاق‌های متنوع و متعدد گاهی دچار تردید و حیرت می‌شود برای برون رفت از شرایط و یا در نقطه مقابل سپاس از افزونی نعمت و تجلی امید نیاز به تکیه گاه و مامن دارد.

بر این اساس تنها حقیقتی که می‌تواند این آرامش را به انسان هدیه کند ارتباط با خداوند متعال است و در قرآن کریم نیز آمده نام و یاد خداست که دل‌ها و قلب‌ها را به آرامش و اطمینان می‌رساند.

والاترین و اثربخش‌ترین راه ارتباط با خدا عبادت است و همواره از نماز نیز به عنوان افضل‌ترین عبادت یاد می‌شود زیرا نماز آرام بخش‌ترین معجون هستی است که روان آدمیان را مشحون از صلابت و رضا می‌کند و عنصری معنا دهنده و جهت بخش به زندگی آدمی محسوب می‌شود.

در سایه این فریضه عبادی که از چند وجه ارتباطی موثر تشکیل می‌شود؛ ضعف، ناتوانی، نقص و بی ارادگی‌های آدمی جبران و خودپرستی، خودستایی، خود بزرگ بینی، حسادت، تملق و دیگر امراض روحی و روانی نیز قابلیت درمان پیدا می‌کنند.

امروز که زندگی بشر در تعدد آسیب‌های فردی و اجتماعی تهدید می‌شود و نگاه‌های مختلف به ویژه با تکیه بر ظرفیت‌های فضای مجازی به ارتباط گری می‌پردازند و گاهی با پیام‌های مخرب انسان را تا مرحله نابودی می‌رسانند، نماز رسانه‌ای چند وجهی و درمانگر به وسعت حیات است.

این رسانه دو سویه در ارزش بخشی به ارتباط خالق و مخلوق بزرگ‌ترین عامل تربیت انسان است زیرا نمازگزار لازم است که به خاطر صحت نماز و برای قبول شدن آن یکسری دستورهای دینی را مراعات کند که رعایت آن‌ها خود زمینه‌ای قوی برای دوری از گناه و زشتی به شمار می‌آید.

در آموزه‌های اسلامی و دینی، تنها راه برآورده شدن خواسته‌های جوانان؛ ارتباط با خالق هستی بخش و عبادت پروردگار معرفی شده و در قرآن کریم، آیه ۵۶ سوره ذاریات آمده است: تنها راه هدایت و رستگاری و سیر در صراط مستقیم، اطاعت از خداوند متعال و تسلیم شدن در برابر اوامر اوست.

اگر انسان در ردیف اطاعت کنندگان پروردگار و بندگان مطیع الهی قرار گیرد به اهداف بلندی که همان سعادت و کمال و بالندگی مادی و معنوی است نایل خواهد آمد و اگر از این خیمه گاه معنوی دور بماند زندگی و آینده‌ای تاریک در انتظارش خواهد بود.

نماز به عنوان والاترین رسانه در دسترس بشر که قطع و وصلی ارتباط آن بستگی به بندگان دارد و سرمنشا این ارتباط همیشه منتظر شنیدن پیام و ذکرهای الهی از سوی مخلوق خویش است؛ رسانه‌ای عنوان می‌شود که بازخورد ارتباطی آن همواره با بخشش، رحمت و نعمت همراه است و پذیرای همگان با هر کارنامه عمل و سطح توانی است تا حدی که همواره بشر را به این جمله رهنمون می‌رساند: صدبار اگر توبه شکستی بازآی.

تاثیر نمار بستگی به نوع نمازی دارد که انسان به جای می‌آورد ولی به هر حال هیچ نمازی بدون اثر نیست. انسان آگاه و مومن باید به هر طریق با خدای خود مرتبط و پیوسته سخن بگوید و این رابطه را هر قدر هم که ضعیف و کمرنگ باشد، قطع ننماید و همین سیگنال‌های ضعیف را در ماندگارترین مدل ارتباطی زندگی خود روز به روز تقویت نماید تا به تدریج به درجات عالی قرب و معرفت خدای متعال برسد و بهترین پیام‌ها را در این کانال ارتباطی مخابره کند.

در نهایت می‌توان گفت نماز عبادتی پر معنا و مفهوم است و یکی از پایدارترین و قدیمی‌ترین تجلیات روح آدمی یعنی حس نیایش و پرستش را به بهترین شکل پاسخ می‌گوید تا بدین وسیله روح انسان با استمداد از نماز قوت بگیرد و انرژی مضاعفی را در جهت نیل به کمالات، سازندگی و بالندگی بشری به میان آورد.