جولان سگ های ولگرد در میبد ادامه دارد/ پیدا و پنهان معضلی که هر روز بزرگتر می شود/ تصویر کودک مجروح از حمله سگ ها

بیرون از خانه و در کوچه، بچه ها در حال بازی کودکانه هستند، همان خاله بازی مرسوم که همه دنیای چند دختربچه میبدی است که کنار دیوار خانه و روی تکه روفرشی کهنه اتفاق می افتد.

بازی کودکانه آنها با حمله سگی ولگرد به هم میریزد، و سوای آثار جراحتی که بر جسم یکی از این کودکان دیده می شود، باید نسبت به جراحتی که در روحیه و احساس این کودکان ایجاد شد نیز متاثر بود.

شاید اگر این متن کوتاه را داستانی تخیلی فرض می کردیم، موجبات تحیر خواننده را در پی خواهد داشت که چرا این فضا را باید اینگونه به هم زد، اما …

این نقطه عطف ماجرایی است که امروزه به نوعی یکی از دغدغه های مردم میبد شده است، کما اینکه در مسئولین هم این دغدغه بی نتیجه، حاصل شده بود.

ازدیاد سگ های ولگرد و تردد گله ای انها در سطح شهر، در کنار آسیب های امنیتی برای مردم، موجب ایجاد نگرانی جدی در حوزه مسائل بهداشتی نیز شده است.

اما کلاف سر در گم رفع معضل بزرگ سگهای ولگرد که به نوعی هر روز نیز به عرض و طول آن افزوده می شود، کجاست و بالاخره چگونه باید حل شود؟

حاشه های یک همزیستی ناخوشایند

به گزارش میبدما؛ در گفتگو با مردم کوچه و خیابان، و با سوال از حواشی این موضوع، کسی نیست که خاطره ای یا نکته ای نگوید.

امام جماعت مسجدی که نماز صبحی را به خاطر حضور گله ایِ سگ ها در مقابل درب منزلش به مسجد نمی رود، کارگر کارخانه که شاهد زمین خورد پیرمردی با موتور به علت پریدن سگ در مقابلش بوده، استفاده بچه های یک محله از سگ ها به عنوان بازیچه در نبود امکانات تفریحی در آنجا، رفتگر شهرداری که حضور تعداد زیاد سگهای ولگرد در شب و اوایل صبح و تکه پاره شدن کیسه های زباله توسط آنها، در کوچه و خیابان های محل کارش او را کلافه کرده است و …

کارشناس بهداشت محیط شبکه بهداشت و درمان شهرستان میبد می گوید: «مستندات زیادی از تصاویر ارسالی از مردم و مامورین خود در اختیار داریم که در مورد آنها بارها تذکر داده ایم و نتیجه نداشته است.»

مهندس حیدری بیان داشت: «به عنوان مثال، آب خوردن سگ ها از شیر های مخازن آب شیرین – که نیمه باز بودند – و یا لیس زدن و خوابیدن روی میز بیرون از نانوایی ها، از نمونه های کوچک همزیستی با این حیوانات در میبد است.»

دلیل ازدیاد سگ های ولگرد

از وی در مورد شایعه آوردن سگ های ولگرد دیگر مناطق کشور به میبد می پرسیم: «این موضوع صحت ندارد و تاکنون هیچ سندی برای آن ارائه نشده است، البته وجود شرایط مساعد برای زندگی این حیوان می تواند سگ های مناطق دیگر را در آمدن به اینجا ترغیب کند که از آن شرایط می توان وجود غذای مناسب و مورد نیازشان، وجود لاشه های حیواناتی که مردم به خوبی آن را دفن نمی کنند و وجود منطقه امن در میبد نام برد.»

این موضوع که سگ های موجود در میبد تعدادشان رو به فزونی رفته است نیز دلایلی دارد که در گفتگو با حیدری به آنها اشاره شد: «قبلا با مجوز های صادر شده نسبت به تلف کردن سگ ها اقدام می شد که این کار موجب اعتراض برخی از نهادهای دفاع از حقوق حیوانات قرار گرفت، و این امر در سال ۹۵ با ضعف و سستی پی گرفته شد و در سال ۹۶ نیز به طور کامل متوقف شد.»

وی با اشاره به دو جلسه ای که با موضوع کنترل حیوانات موذی در سال ۹۵ برگزار شد، افزود: «در این جلسات، قرار بر رصد فعالیت های دیگر نواحی کشور در رفع این معضل  و اعلام نتیجه شد و حواشی رفع مشکل مورد بحث قرار گرفت، اما هنوز، حداقل به اداره بهداشت هنوز هیچ نتیجه ای گزارش نشده است.»

اتلاف سگ های ولگرد، مخالفین و موافقین

در مورد اتلاف سگ ها نیز نقل قول های متضادی وجود دارد که این مسائل بین مسئولین نیز موجب بحث و جدل بوده است.

کشتن سگ ها با عکس العمل های منفی زیادی روبرو شده است که دو محور این عکس العمل منفی، طرفداران حقوق حیوانات و موضع گیری ها در حوزه دین است.

کارشناس حوزه بهداشت می گوید: «دو روش را برای مقابله با بحث سگ های ولگرد پیشنهاد کرده ایم. یک راهکار آن، کوتاه مدت و بحث اتلاف سگ هاست که سوال آن را نیز از مراجع دینی پرسیده ایم.»

وی می گوید: «مراجع دینی با شرط اینکه آزار و اذیت و زجرکش کردن سگ ها اتفاق نیفتد، و دلیل حذف انها هم رفع شر آنها باشد، این کار را جایز دانسته اند؛ که با تحقیقات ما، راهکارهای بدون درد و شکنجه و آزار دادن به سگ ها برای اتلاف، وجود دارند.»

حیدری در راهکار دوم پیشنهادی، با اشاره به ابلاغیه سال ۸۷ از طرف سازمان شهرداری ها و دهیاری های کشور، می گوید: «در این ابلاغیه موضوع زنده گیری سگ ها و برنامه ریزی برای شناسنامه دار کردن قلاده های سالم و اتلاف سگ های مریض کامل تشریح شده است.»

کما اینکه این طرح را در میبد با سختی هایی قابل اجرا می داند، اما عاقلانه ترین راهی که نظر و سلیقه همه طیف ها، از ضربه خورده های این حیوانات تا مدافعین حقوقشان را راضی می کند در این طرح وجود دارد.

کارشناس شبکه بهداشت عدم وجود نیروی مناسب برای این کار و همچنین تامین مکان و بودجه آن را از دلایل زمین ماندن طرح اعلام می کند و می افزاید: «به خاطر حاد شدن شرایط زیست سگ های ولگرد در سطح شهر ناگزیریم تا رسیدن به طرح بلند مدت و اجرایی کردن آن – که تلاش پیگیر دستگاه مسئولی مانند شهرداری را می طلبد- فعلا و در کوتاه مدت، موضوع اتلاف را پیگیری کنیم که بیش از دچار حاشیه های ناراحت کننده نباشیم.»

آمارهای ناراحت کننده

طبق آمار رسمی در شبکه بهداشت، از ابتدای سال ۱۳۹۵ در شهرستان میبد، ۷۰ مورد آسیبِ گزیدگی انسان توسط سگ ها ثبت شده، که ۱۷ تای آن از ناحیه سگ های وحشی بوده است؛ و تنها در بهار ۹۶ موارد ثبت شده ۱۲ مورد بوده است که ۴ تای آن را سگ های وحشی انجام داده اند.

این آمار نشان می دهد، مقابله با سگها در طرح کوتاه مدت، تا رسیدن به طرح های بلندمدت، بسیار ضروری و مهم می باشد، زیرا اخیرا عده ای به کشتن سگ ها واکنش نشان می دهند اما در برابر به مخاطره افتادن جان یک انسان جواب قاطعی ندارند. در گفتگو با مهندس حیدری برخی از شیوه های اتلاف سگ های ولگرد نیز مورد گفتگو قرار گرفت، که نسبت به آنها کار کارشناسی صورت گرفته بود.

سوای از بیماری هاری که موجب مرگ صد در صد بیمار می شود و یکی از زجر آورترین مرگ ها نیز می باشد، بیماری های انگلی و عفونی زیادی نیز به خاطر همزیستی نامسالمت آمیز این حیوان با انسان می تواند به وجود بیاید.

وجود سگ های زیاد در مناطق زندگی مردم میبد، امروزه هر فردی را دچار تاثر و ناراحتی می کند، مخصوصاً مکان های عمومی مانند پارک بهاران که آلوده شدن زمین، چمن و آب حوض های آن به خاطر تردد و حضور سگ های ولگرد دور از ذهن نیست و حتی سابقه آن نیز ثبت شده است.

مسئولین میبدی منتظر چه هستند؟

کودکان زیادی در پارک ها، بیرون از خانه ها، و در کوچه و خیابان بازی می کنند، بدون آنکه بدانند مکان بازی آنها می تواند آلوده به انگل های مختلف سگ ها باشد، و آدم های زیادی هستند که هنوز می توانند مورد هجوم سگ ها قرار بگیرند؛ و هر کدام از حمله هایی که آمارش ثبت شده، و آنهایی که حتی ثبت هم نشده اند، می توانست منتج به مرگ یک انسان شود، که تاکنون به خیر و خوبی گذشته است.

نتیجه عملکرد ضعیف مسئولین در این حوزه، در شهرستان میبد به خوبی قابل مشاهده است و این معضل به طور قطع با رها شدن به حال خودش حل نخواهد شد، بلکه هر روز نیز به دامنه آن نیز افزوده می شود.

این گزارش زنگ خطری را دوباره به صدا در آورده است که بارها دیگران به صدا در آورده اند، و قطعاً مطالبه گری مردم از مسئولین را درجه ای ارتقا می بخشد.