- ابوالفضل دهقانی فیروزآبادی
کلیپ زیبای “در آرزوی شهادت” را می‌دیدم، در قسمتی از آن، رهبر انقلاب با اشک چشم میخواند:
ماسینه زدیم وبی صدا باریدند
ازهرچه که دم زدیم آنان دیدند
ما مدعیان صف اول بودیم
ازآخرمجلس شهداراچیدند
درکنارهمه اشک‌هایی که می ریختم، خوشحالی زایدالوصفی همه وجودم را فرا گرفته بود و سرمست از شنیدن این شعر مدام برای خویش تکرارش می کردم، چه، هنگامی که این دوبیتی راشنیدم خود را جزء آخرمجلسی ها به حساب آورده و با خود می گفتم: دارای سِمت و منصبی نیستم و مقام و موقعیتی ندارم، و توقعی هم از من نمی رود و هر وقت فرصت جهاد و نبرد شد نیز، حتما جزء اولین ها هستم…
بالاخره با همه این تخلیات وخیال بافیها، خود را از آخر مجلسی‌ها به حساب اورده و از شهدای آینده می دیدم!
اماهنگامی که توراملاقات کردم مات ومبهوت شدم، وتمام معادلات ذهنی و تخیلاتم به هم ریخت. من با آمدن تو تازه فهمیدم که نه تنها از آخرمجلسی ها و در صف انتظار شهادت نیستم بلکه انگارمن راه را گم کرده وغرق دردنیا و مادیات و حتی گاه غرق درگناهان خویشم.
اما سیدجان تو را به جده ات زهرای مرضیه(سلام الله علیها) قسم میدهم و ملتمسانه و با تمام وجود می‌خواهم که سلام ما را به ارباب بی کفن برسانی و واسطه فیضی شوی که ما جامانده ها نیز به صف و مجلس شهدا راه یابیم …
اللهم الرزقنا توفیق الشهاده
تقدیم به روح پاک شهید مدافع حرم
قهرمانی از تیپ فاطمیون
شهید سید مرتضی حسینی
خدا رحمت کند چنین مردانی که به ندای مظلومیت مظلومان گوش فرا داده و اقدام کردند
و ارزشمندترین سرمایه زندگی خود را فدا کردند