شعر زیبا: لحظه‌ها عریانند…

نه تو می مانی و نه اندوه ونه هیچ یک از مردم این آبادی. به حباب نگران لب یک رود قسم، وبه کوتاهی آن لحظه ی شادی که گذشت، غصه هم می گذرد، آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند، لحظه ها عریانند، به تن لحظه ی خود،جامه ی اندوه مپوشان هرگز سهراب سپهری