آقای ظریف! غزه! غزه! غزه!

احمد کریمی

سلام آقای ظریف …

اینجا در کشورمان همه چیز امن و آرام است، به لطف خون‌هایی که درخت انقلاب را آبیاری کرده است…

آنجا، چطور است؟ وین را می‌گویم … مدتهاست که شما را در ایران زیارت نکرده‌ایم و دلمان برای کشوری که وزیر امور خارجه موجود داشته باشد، لک زده است…

صفحه شخصی‌تان را این روزها به دنبال کلماتی مانند “غزه”، “شهادت”، تسلیت”، و … می‌کاویم و چیزی نصیبمان نمی‌شود…

شاید نبود جمله‌ای مانند “مرگ بر اسرائیل” را بتوان به خاطر هم نخوردن گزینه‌های روی میزی که سر آن مذاکره می‌کنید، لمس کرد و حس کرد و باور کرد !!!

اما…

اما آقای ظریف، ما هنوز برای شما برچسب “بچه‌های انقلاب”(+) را محفوظ داریم، اگر اینجا به ما برچسب‌های مختلفی زده می‌شود، غمی نیست، بگذار برچسب “فضول” را هم به آنها اضافه کنند …!

آقای وزیر، قربان خنده‌های زیبایت بروم، گریه‌ها و ناله‌های مسلمانان غزه را هم فراموش نمی‌کردی، بدتر نمی‌شد. آقای ظریف! علیکم بالغزه! غزه! غزه!

آنها که بعضی وقت‌ها سر میز مذاکره حاضر نمی‌شوند و شما با معاونین آنها جلسه می‌گذاری، جای دیگر برای کشتار مسلمانان در اقصی نقاط جهان اسلام، جلسه گذاشته‌اند…

فیس‌بوک‌تان مستدام ….

به امید ظهور دولت یار؛ صلوات …