توشه‌ای بسی بیشتر از کم!

• حجه الاسلام و المسلمین سید مهدی جلال زاده

زهرى مى گوید: در شبى تاریک و سرد، على بن الحسین علیه السلام را دیدم که مقدارى آذوقه به دوش گرفته ، مى رود. عرض کردم: یابن رسول الله ! این چیست ، به کجا مى برید؟

حضرت فرمودند:زهرى ! من مسافرم. این توشه سفر من است. مى برم در جاى محفوظى بگذارم.

گفتم: یابن رسول الله ! این غلام من است ، اجازه بفرما این بار را به دوش ‍ بگیرد و هر جا مى خواهى ببرد.

فرمودند: تو را به خدا بگذار من خودم بار خود را ببرم ، تو راه خود را بگیر و برو با من کارى نداشته باش !

زهرى بعد از چند روز حضرت را دید، عرض کرد: – یابن رسول الله ! من از آن سفرى که آن شب درباره اش سخن مى گفتى ، اثرى ندیدم !

فرمود: سفر آخرت را مى گفتم و سفر مرگ نظرم بود که براى آن آماده مى شدم !

آمادگى براى مرگ با دورى جستن از حرام و خیرات دادن به دست مى آید.*

ماه رجب در حال تمام شدن و ماه شعبان و ماه مبارک در پیش روی ماست و توشه های فراوانی در مسیر ما گذاشته شده است و این ما هستیم که باید فقط این توشه ها را برداریم و ذخیره کنیم که راه بسی طولانی و زاد و توشه ای که داریم بسی بیشتر از کم!!!

اللهم وفقنا لما تحب و ترضی بحق محمد و آل محمد

*بحار الانوار، ج ۴۶، ص ۶۵