تسبیح امام(ره)

• حجه الاسلام و المسلمین سید اسدالله امامی میبدی

اوائلی که امام خمینی(ره) به نجف مشرف شده بودند، نماز ظهر و عصر را در منزل اقامه می کردند و من هم سعی داشتم در نماز ایشان شرکت کنم. رسم حضرت امام این بود که بعد از پایان هر نماز با تسبیحی که در سجاده داشتند، تسبیحات حضرت زهرا(س) را می خواندند.

روزی فرزندم، سید محمد که چهار ساله بود را همراه خود برده بودم . در حین نماز جلو رفت و تسبیح حضرت امام را برداشت و مشغول بازی شد من که این صحنه را دیدم خیلی ناراحت شدم و چون می دانستم بعد از سلام نماز، حضرت امام با آن تسبیح، تسبیحات می خوانند، بعد از اینکه ایشان سلام نماز را دادند بلند شدم به سمت سید محمد رفتم و در حالی که می خواستم تسبیح را از او بگیرم و تنبیهی کرده باشم گوشش را گرفتم.

حضرت امام(ره) متوجه شدند و رو به من فرمودند: چه میکنی؟

گفتم: آقا تسبیح شما را برداشته اند!

حضرت امام با متانت خاصی فرمودند: برداشته که برداشته…