«اعتمادبه‌نفس غنی‌شده» دربرابر گروه‌فشار مدرن/ خانم اشتون ازمصر چه خبر؟!

حالا دیگر جلیلی را هم داریم که اگرچه حاضر نیست برای خنک شدن دل ما هم که شده یک کلمه سلبی و مصداقی هم بگوید ولی در حرفهای اقناعی و ایجابیش همان انرژی ای هست که در حرفهای تند و تیز بقیه دیده بودیم. یک تجربه تازه؛ یک امید جدید!

تصویر ظریف ، جدیدترین پرچم گروه فشار

اگر تا دیروز چهره خندان ظریف را رویترز و آسوشیتد پرس به نماد دیپلماسی جدید ایران تبدیل کرده بودند، از قرار معلوم از اکنون به بعد تصاویر او را در دست برهم زنندگان جلسات دانشجویی، افراطیون مخالف انتقاد از دولت و گروه های فشار حامی دولت خواهیم دید.

دیروز در جشن هسته ای دانشجویان دانشگاه امیرکبیر از این کارکرد جدید ظریف توسط گروه فشار دولتی رونمایی شد.

اگر چه تقابل تصاویر لبخند عمیق مصطفی احمدی روشن در برابر لبخندهای دیپلماتیک ظریف معانی خاصی را به ذهن حاضران در جشن هسته ای متبادر می کرد.

کاش ظریف لااقل در فیسبوکش از این زمختها اعلام برائت کند.

حضور غیرمنتظره حاج همت در جشن هسته ای دانشجویان

در حالی که بسیجی جانباز کربلای پنج با پای مصنوعی از پله های سن بالا می رفت، گروه فشار دولتی فریاد بسیجی واقعی همت بود و باکری سر داد. اگر چه دانشجویان با طنین «برگ برنده ما شهید زنده ما» هیاهوی گروه فشار را ساکت کردند اما دقایقی بعد و در بخش بعدی جشن، مجری جلسه گفت: “هم اکنون مهمان سخنانی از بسیجی واقعی؛ سردار خیبر، شهید حاج ابراهیم همت هستیم”

جملات حاج همت همچون سطل آب یخی افراطی ها را مبهوت کرد:

“برای آمریکا این انقلاب قابل تحمل نیست. آمریکا با پر و بال دادن به جریان طرفدار سازش با آمریکا روند اول به سازش کشیدن انقلاب اسلامی را آغاز کرد.

مشخصا انگلیس و آمریکا می خواهند این صلح و سازش را به ما تحمیل کنند.

جبهه ملی و نهضت آزادی را جلو انداختند تا آمریکا ایران را هم در اختیار خودش داشته باشد.”

همین حضور قاطع و زنده شهید همت باعث شد دیگر تا پایان جشن هسته ای؛ لیبرال میلیشیا ؛ شعار بسیجی واقعی را حذف کردند. احتمالا از این به بعد باید دنبال بسیجی های واقعی تری بگردند!

“مرگ بر اسلام آمریکایی” شعار جدید جنبش دانشجویی

در جشن دیروز با گفتمان مطرح شده از سوی دکتر جلیلی شعار جدیدی هم از دل جمعیت جوشید. جلیلی به ائتلاف هر دو جریان تکفیر و تحریم علیه ایران اشاره کرد و گفت کشورهایی که تا به حال یک انتخابات هم برگزار نکرده اند و امروز از تروریسم گروه های تکفیری حمایت می کنند با غرب علیه پیشرفت ایران متحد شده اند.

طنین “مرگ بر اسلام آمریکایی” که درسالن پیچید ؛ میلیشیای لیبرال حیران مانده بودند که حالا باید در حمایت از طالبان و القاعده و پشتیبانان مرتجعشان واکنشی نشان دهند یا نه!
خانم اشتون از مصر چه خبر ؟

دیپلمات کار کشته جمهوری اسلامی در لابه لای سخنانش گریزهایی نیز به فضای بین المللی و نیز تحولات اخیر جهان زد. رجز جلیلی خطاب به غربی ها جمعیت را به وجد آورد وقتی که گفت :” نظام جمهوری اسلامی نه تنها خرمشهر را بلکه به دنبال آن جنوب لبنان را نیز آزاد کرد”

او محاجه خود را ادامه داد “کشور ما با دفاع مقدس موفق خود و با ۳۵ سال پیشرفت مستمر خود به جهانیان نشان داد که نه تنها بدون آمریکا بلکه در مبارزه با آمریکا می توان پیشرفت کرد” که با فریاد هیهات منا الذله جمعیت همراهی شد.

اشتون هم بی نصیب نماند. جلیلی به دیدار اخیرش با نماینده اتحادیه اروپا اشاره کرد که از او پرسیده است :”کاترین خانم از مصر چه خبر ؟ از اوکراین چه خبر ؟ از دموکراسی چه خبر ؟ تا نتیجه انتخابات خلاف نظر شما شد ، دیکتاتورها را حمایت کردید؟! محمد مرسی بیچاره رو چرا کله پا کردین؟ گور بابای سازوکارهای دموکراتیک ؟! “ البته نقل به مضمون!!

بشارت احمدی روشن

حاج رحیم احمدی روشن با همان لبخند همیشگی روی سن رفت و با اشاره به همهمه دولتی ها ، با این آیه شروع کرد : ” فبشر عبادی الذین یستمعون القول فیتبعون احسنه “و ادامه داد همه شما فرزندان من هستید و همه تان را از مخالف و موافق دوست دارم. ما همه ملسمان هستیم و قرآن را قبول داریم.

قرآن می گوید : حرف های مختلف را بشنوید و بهترین را انتخاب کنید.

لحن آرام و لهجه شیرین پدر شهید روشن دقایقی جشن دانشجویان را در سکوت فرو برد. آخرین جمله روشن خنده رو این بود : کاری نکنید که استکبار جهانی خوشحال شود و احساس کند می تواند ذره ای دو دستگی در ملت ایران ایجاد کند.

کلمه ها و ترکیب های تازه

جلیلی که انگار تازه روی دور افتاده ، جشن هسته ای دانشجویان را به جشن تولد چند ترکیب تازه هم تبدیل کرد.

تعبیر “مدرنیته متحجر” و “تحجر مدرن” از سوی این استاد علوم سیاسی که اخیرا کلاس های تفسیر آیات سیاسی قرآنش هم رونق بیشتری پیدا کرده است؛ اگر چه ظرفیت ژورنالیستی خوبی هم دارد اما نشان از ورود رسانه ای دکتر جلیلی به مباحث تئوریک و چالش های فضای علوم انسانی کشور دارد.

بعید نیست در آینده ای نزدیک او را در قامت یک تئوریسین سیاسی بیش تر ببینیم. ترجمه کتاب “سیاست خارجی پیامبر” او در لبنان به چاپ چندم رسیده و گفته می شود جلیلی در حال آماده کردن رساله دکتری خود با عنوان “بنیان اندیشه سیاسی اسلام در قرآن” برای انتشار عمومی است.

ده سال پیش قبل از آنکه کسی نام او را در رسانه ها شنیده باشد ، آیت الله علم الهدی گفته بود در مباحث تئوریک سیاسی در جهان اسلام دکتر جلیلی کم نظیر است.

تعبیر “غنی سازی اعتماد به نفس ملی” برای شهدای هسته ای و “اتحاد تحریمی ها و تکفیری ها” در برابر ایران ، نیز تیترخور خوبی برای ما ژورنالیست –دانشجوها داشت و از دکتر جلیلی بعید بود!

بچه های یک گردان

چهره دیگر جشن دیروز ؛ دکتر کبکانیان بود. استاد درجه یک دانشگاه صنعتی؛ طراح و محور اصلی نقشه جامع علمی کشور و برادر دو شهید که تمام سخنرانی جلیلی را نشست و در اهدای جوایز هم با او بالای سن رفت. اخیرا هم در یکی از شوراهای نمی دانم چی چی از دکتر روحانی حکم گرفته.

یاد یکی از رفقا افتادم که می گفت یکی از دوستانش زنگ زده که آقا اگه به دکتر جلیلی دسترسی داری بگو به خاطر یک عکس یادگاری با شما ؛ دارند ما را بعد از ده، دوازده سال از ریاست دانشگاه بر کنار می کنند .زنگ بزن بگو ما خیلی هم با هم رفیق نیستیم شاید تجدید نظر کنند.

حالا ، عجب شجاعتی دارد این برادر شهید!

آرامش و لبخند جلیلی و حاج اقا احمدی روشن و کبکانیان خیلی به هم شبیه بود. انگار بچه های یک مسجدند یا شاید یگ گردان!

امید جدید

دیروز از جشن که بر می گشتم حس روز ۲۲ بهمن را داشتم. یک بار دیگر خیالم از حضور “ملت همیشه در صحنه ” جمع شده بود.

نکته مهمتر این بود که حالا هر چی سالها با بوقهایشان به ما نسبت داده بودند دارد به خودشان برمی گردد . هر آدم بیطرفی در جلسه می بود می دانست افراطی و گروه فشار و غوغاسالار و … کیست.
حالا دیگر جلیلی را هم داریم که اگرچه حاضر نیست برای خنک شدن دل ما هم که شده یک کلمه سلبی و مصداقی هم بگوید ولی در حرفهای اقناعی و ایجابیش همان انرژی ای هست که در حرفهای تند و تیز بقیه دیده بودیم. یک تجربه تازه؛ یک امید جدید!