راهکار جامعه‌شناس فرانسوی برای استعمار کشورهای اسلامی +دانلود کتاب
هر چادری که می‌افتد، هر چهره که به نگاه جسور و ناآرام اشغالگر عرضه می‌گردد، برگردان این معناست که، “الجزایر آغاز به انکار خویشتن کرده و هتک ناموس را از جانب اشغالگران پذیرفته است…
یکی از کتاب‌های زیبایی که در گوشه‌هایی از آن، مبحث حجاب به صورت زیبایی تشریح و تحلیل شده است، کتاب “بررسی جامعه شناسی یک انقلاب” اثر فرانتیس فانون می‌باشد.
با هم به گوشه‌ای از مطالب این کتاب که برگزیده شده است، توجه می‌کنیم، و سپس به آنچه در جامعه ما با این نوشته‌ها تطبیق یافته است، تامل می‌کنیم.
در صفحه ۳۱ کتاب آمده است:
زن الجزایری در نظر بیننده، زنی است که خود را در چادر می پوشاند.(نقطه مهمی برای جلب توجه استعمار، به پیدا کردن نقطه ضعف اجتماع مسلمین)
صفحه ۳۲:
مسئولین اداری فرانسوی در الجزایر، که ماموریت داشتند اصالت ملت را نابود سازند…حداکثر کوشش خود را بر مسئله چادر تمرکز دادند و آن را به منزله علامت اصالت ملی و وضع خاص زنان الجزایری تلقی کردند…
در بادی امر، این روش تمسکی است ساده و روشن به ضرب المثلی قدیمی، که می گوید: “زنان را به دست بگیر، همه چیز به دنبال آن خواهد آمد …
(بر مبنای همین اعتقاد، این نظریه شکل می‌گیرد): صفحه ۳۳:
آنگاه اداره کنندگان دستگاه استعمار می‌توانند نظریه سیاسی روشنی ابراز کنند و معتقد شوند: اگر بخواهیم به تار و پود جامعه الجزایری هجوم بریم و استعداد مقاومت او را مغلوب سازیم، باید بدواً زنها را تحت تسلط خویش قرار دهیم. باید برویم زن را در پشت چادری که خود را با آن می‌پوشاند و در درون خانواده‌ها که مرد وی را مخفی می‌کند، جستجو کنیم؛ و لذا موقعیت و وضعیت زن اساس فعالیت‌ها قرار می‌گیرد … پس دفاع از زن تحقیر شده و مطرود شده! شروع می‌شود.
صفحه ۳۵:
هنوز امروز – سال ۱۹۵۹- رؤیای رام کردن جامعه الجزایر به کمک زنان “که شریک جرم اشغالگرند” از مغز رجال سیاسی استعمار بیرون نرفته است…
(و مرد الجزایری اینگونه نقد می‌شود):
آیا زن تو چادری‌ست؟ چرا تصمیم نمی‌گیری مثل اروپایی‌ها زندگی کنی؟ و …
صفحه ۴۰:
از ان پس این زنان نمونه‌ای و آزمایشی با چهره‌ای مکشوف و بدن آزاد، مانند سکه‌ای رایج در محیط اروپایی الجزایر سیر می‌کنند. در اطراف این زن، حلقه ای از تعلیمات نوین به وجود می‌آید و اروپایی‌ها که از این پیروزی کاملاً به هیجان آمده‌اند، از نگرانی اینکه نکند به وضع اولیه برگردند، این زن را مانند کسی که به مذهب جدیدی گرویده باشد، احاطه می‌کنند…
(سپس چه نتیجه‌ای به دست می‌آید؟):
هر چادری که دور انداخته می‌شود، افق جدیدی را که تا آن هنگام بر استعمارگر ممنوع بوده است، در برابر او می‌گشاید…
پس از دیدن هر چهره بی‌حجاب، امیدهای حمله‌ور شدن اشغالگر، ده برابر می‌شود…
هر چادری که می‌افتد، هر چهره که به نگاه جسور و ناآرام اشغالگر عرضه می‌گردد، برگردان این معناست که، “الجزایر آغاز به انکار خویشتن کرده و هتک ناموس را از جانب اشغالگران پذیرفته است…
…
ملاحظه می‌کنید که این مطالب، نوشته شده یک جامعه شناس الجزایری در حدود ۵۵ سال پیش است، مطالبی که به وضوح نمایه‌های آن را در جامعه خودمان به راحتی مشاهده می‌کنیم.
باید به این نکته توجه شود که، فرهنگ حجاب اسلامی که سوای از فرهنگ بودن آن، امری واجب است، هنگامی به درستی اجرا می‌شود که به آن یک‌طرفه نگاه نشود.
حجاب، هم در عمل و فکر زنان و دختران جامعه باید نهادینه شود، هم در فکر و دستورالعمل همه مسئولین؛ نمی‌توان به صرف برخوردی تنها و جبری به نتیجه رسید. همان‌طور که غرب در ۲۴ ساعت شبانه روز، حتی یک ثانیه را در جنگ نرم بر علیه حجاب و عفاف زنان، از دست نمی‌دهد، روزی چند ثانیه کارکردن برخی از دوستان، هیچ‌گاه جامعه را در نهادینه کردن این “امر خداوند بزرگ” ذره‌ای به پیش نمی‌برد…
غرب هیچ‌گاه به این محور، نگاهی یکسویه نمی‌کند، و همه‌ی خود را در همه‌ی محورها وقف تخریب وجهه حجاب و عفاف کرده است، کاری که به پیروزی او در همه جبهه‌های دیگر منتهی می‌شود، پس باید از نگاه یک‌جانبه و موضعی به این امر اجتناب و در همه محورهای قابل تحرک، کار مفید، موثر، ممتد و پیوسته انجام داد.
منبع: جلباب
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۰