بیگانه‌ای به‌نام همسایه

• مصطفی قاسمی پور

چرخ روزگار چرخید و ما بچه محل تهرانی شدیم. مقیم ناخواسته و یا شاید خواسته سبکی بنام آپارتمان!!. این جا البته نه از کوچه و هم محلی خبریست و نه همدردی ذات همسایه گری. نمیدانم شاید اینجاکه ما ساکنیم این چنین است و جاهای دیگر تهران فرق دارد. اصطلاح مصطلح مدیر ساختمان که آخر ما نفهمیدیم مدیریتش کجا نشان داده میشود چیزی که جا می اندازد واحد خالی و پر است! و شما نهایت آرزویت این میشود که طبقه زیرین کسی باشد که سیگاری نباشد و آهنگ گوش ندهد!

همین همسایه دیوار به دیوار ما تقریبا ۸ماهی هست آمده اند، من هنوز فامیل صاحب خانواده را هم نمی دانم، حتی یکبار هم آنها ما را و یا ما آنها را دعوت نکرده ایم کوتاهی از کیست نمیدانم. طبقه پایین ماهم دو واحده که من از حال هیچ کدام خبر ندارم نمیدانم طرف چکاره هست؟ مشکلی دارد ندارد؟ به او سر بزنم نزنم. جالب آنکه پارسال ۴ماه شده بود طرف اسباب کشی کرده و ما هنوز تصور میکردیم کسی زندگی میکند!

این همسایه دیوار به دیوار ما اهل ماهواره هست اگر مایلی کهن تو نود میگفت خونه همسایه , فلان خبر را از ماهواره دیدم ما به مدد صدای گوش خراش ماهواره همسایه انواع و اقسام موسیقی ها را می شنویم. البته ماهم به تلافی, رادیو معارف با صدای بلند پخش میکنیم ببینیم چه کسی میتواند دین خود را قالب کند!! از شوخی گذشته یک شب بین دو نماز چندین باز درب خانه همسایه را محکم کوبیدم از بس صدای آهنگ بلند بود نمی شنید آخر سر با یک شلوارک اومده دم درب و انگار نه انگار در آن ور دیوار کسی زندگی می کند…

رفته بودیم کربلا یکی رفقای خوب ابرکوهی میگفت حدود ۴۰ دقیقه نشسته و به ترتیب اسامی کل خانواده ها را کوچه به کوچه تو حرم حضرت ذکر کرده!!. این را مقایسه کنید با وضع فعلی که خدمت جنابتان عرض کردم

بگذریم واقعا داشتن همسایه خوب نعمت است, و البته پیدا کردنش خیلی سخت!. اینکه شما چند تا همفکر باشید تو یه مجتمع و هیات هفتگی داشته باشید و تو غم و شادی هم شریک, مسجدی کنار دستتان باشد و در یک کلام اصول سبک زندگی اسلامی همسایه گری رو دارا باشه رویایی است فعلا دست نیافتنی حداقل برای حقیر!!

این شبها دارم رساله حقوق امام سجاد را میخوانم: حدیثی از پیامبر آمده که: هر چهل خانه از چهار سمت و سو با انسان همسایه هستند.

این قدر تو این کتاب حق همسایه عجیب! ذکر شده که تو گویی ما دینی دیگر داریم…