مسلمان محمدی و شیعه جعفری

• حجت الاسلام و المسلمین سید مهدی جلال زاده

بسم الله الرحمن الرحیم

مسلمان محمدی و شیعه جعفری هستیم ولی سبک های زندگی ما از مدینه الرسول و کوچه های بنی هاشم نمی آید از کشورهای مدرن و پیشرفته !!

به بهانه میلاد حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله احادیث از سنت های حضرت را با هم مرور می کنیم. اگر به آنها عمل نمی کنیم توجیه نکنیم فعلا فقط آنها را مطالعه کنیم و دنبال یه عالمه از این احادیث باشیم که سبک زندگی ما رو تامین می کنند و کمی هم تفکر!

جعفر بن محمد از آباى گرامش از حضرت على (ع) نقل مى‏ کند که فرمود: چند بار تجربه کردم و دیدم که رسول خدا (ص) آب یا هر آشامیدنى دیگر را به سه نفس مى ‏آشامید و در ابتداى هر نفس بسم الله و در آخر آن الحمدلله مى ‏گفت، از سبب آن پرسیدم فرمود: حمد را به منظور اداى شکر پروردگار بسم الله را به منظور ایمنى از ضرر و درد مى ‏گویم.(۱)

رسول خدا (ص) در ظرف آشامیدنى نفس نمى ‏کشید، و اگر مى ‏خواست نفس تازه کند ظرف را از دهنش دور مى ‏کرد و آن گاه تنفس مى ‏نمود.(۲)

وقتى رسول خدا (ص) گوشت میل مى ‏فرمود سر خود را به طرف ظرف گوشت پائین نمى ‏انداخت بلکه آن را به طرف دهان خود مى ‏برد و آن را بطور مخصوصى و با تمام دندانها مى ‏جوید، و مخصوصا وقتى گوشت میل مى ‏فرمود هر دو دست خود را به خوبى مى ‏شست آن گاه دست تر را به صورت خود مى ‏کشید.(۳)

حضرت ابى جعفر (ع) نقل کرده که فرمود: هیچ وقت رسول خدا (ص) از خواب بیدار نشد مگر آنکه بلافاصله براى خدا به سجده مى ‏افتاد.(۴)

معاویه بن عمار از ابى عبد اللَّه ع نقل کرده که فرمود: رسول خدا (ص) در سفر هر وقت از بلندیها سرازیر مى‏شد می گفت لااله الا الله و هر وقت بر بلندیها بالا مى ‏رفت مى ‏گفت: الله اکبر(۵)

رسول خدا (ص) وقتى راه مى ‏رفت طورى با نشاط مى ‏رفت که بنظر مى ‏رسید خسته و کسل نیست.(۶)

رسول خدا (ص) فرمود: مجوس ریش خود را تراشیده و سبیل خود را کلفت مى ‏کنند و ما سبیل خود را کوتاه کرده و ریش خود را وامى ‏گذاریم.(۷)

رسول خدا (ص) وقتى وارد منزلى میشد در نزدیکترین جا، نسبت به محل ورود مى ‏نشست.(۸)

روایت شده که رسول خدا (ص) را رسم چنین بود که اگر سوار بود هیچ وقت نمى ‏گذاشت کسى پیاده همراهیش کند یا او را سوار در ردیف خود مى‏ کرد و یا مى ‏فرمود تو جلوتر برو و در هر جا که مى ‏گویى منتظرم باش تا بیایم.(۹)

رسول خدا (ص) براى خود از احدى انتقام نگرفت، بلکه هر کسى که آزارش مى ‏کرد عفو مى ‏فرمود.(۱۰) درست مثل اخلاق خیلی از ماها!

امام صادق (ع) روایت کرده که فرمود: هیچ مؤمنى نیست مگر اینکه از شوخى بهره ‏اى دارد، رسول اللَّه (ص) هم با اشخاص شوخى مى ‏کرد، ولى در شوخیهایش جز حق نمی ‏گفت.(۱۱)

رسول خدا (ص) چنان بود که اگر مسرور و راضى مى ‏شد مسرت و رضایتش براى مردم بهترین مسرت‏ها و رضایت‏ها بود، اگر موعظه مى‏کرد موعظه‏اش جدى بود نه به شوخى، و اگر غضب مى‏کرد- و البته جز براى خدا غضب نمى‏ کرد- هیچ چیزى تاب مقاومت در برابر غضبش را نداشت، و هم چنین در تمامى امورش همین طور بود، وقتى هم که به مصیبتى و یا به ناملایمى برمى ‏خورد امر را به خدا واگذار مى ‏کرد، و از حول و قوه خویش تبرى مى ‏جست و از خدا راه چاره مى ‏خواست.(۱۲)

ابو اسامه گوید: شنیدم امام صادق علیه السّلام میفرمود: بر تو باد به تقواى خدا و ورع و کوشش و راستى گفتار و اداء امانت و حسن خلق و نیکى با همسایه. و مردم را با غیر زبان بمذهب خود دعوت کنید (یعنى رفتار شما شیعیان باید طورى باشد که مخالفینتان بگرویدن مذهب شما مایل شوند) و زینت ما باشید و ننگ ما نباشید.

و بر شما باد بطول دادن رکوع و سجود، زیرا چون یکى از شما رکوع و سجود را طول دهد، شیطان از پشت سرش بانگ زند و بگوید: اى واى، که این اطاعت کرد و من نافرمانى و این سجده کرد و من سرپیچى (هنگامى که بسجده در برابر آدم مأمور گشتم(۱۳)

محمدی زندگی کنیم و محمدی بمیریم و محمدی محشور بشیم ۱۴ صلوات محمدی بفرست. اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
———————–
۱- جعفریات ص ۱۶۱
۲-مکارم الاخلاق ص ۳۱
۳-احیاء العلوم ج ۷ ص ۱۲۶
۴- مکارم الاخلاق ص ۳۸ و ۳۹
۵-من لا یحضره الفقیه ج ۲ ص ۱۷۹ ح ۱
۶- مکارم الاخلاق ص ۲۲
۷-من لا یحضره الفقیه ج ۱ ص ۷۶ ح ۳۳۴
۸- کافى ج ۲ ص ۶۶۲ ح ۶٫
۹-مکارم الاخلاق ص ۲۲٫
۱۰- مستدرک الوسائل ج ۲ ص ۸۷ ح ۱۱٫
۱۱- مکارم الاخلاق ص ۲۱٫
۱۲-احیاء العلوم ج ۷ ص ۱۲۰٫
۱۳- اصول کافى-ترجمه مصطفوى، ج‏۳، ص: ۱۲۴