آرزوی صبری جمیل به خاطر ” آنچه مرقوم نشده بود” !؟

• احمد کریمی/ حکمت ما

برخی این روزها، چه رُمانتیک و عاشقانه دست ها را زیر چانه خود گذاشته اند و به افقی دور دست که در آن به همه آرزوهای خویش رسیده اند، می نگرند…

همه چیز آرام و جنس ها ارزان و خانه ها شیک و ماشین ها آخرین سیستم و آنها روی صندلی راحتی کنار ساحل آرامش، آفتاب بی خیالی می گیرند و آمریکا و فرانسه و انگلیس و اشتون و … برای این خوش خدمتی که در حق”ایشان” کرده اند،‌ همدیگر را چه عاشقانه در آغوش می گیرند !!!(+)

این روزها که “همان برخی” جناب آقای “ظریف” را همان منجی ظاهر شده برای نجاتشان از بدبختی های همیشگی!!! و تند روی‌های برخی از گذشتگان!!! می دانند، انگار کمی به دور از واقعیت ها در حال سیر و سیاحت هستند، کاش کمی هم چشم هاشان را از خواب خرگوشی باز می کردند و به مسائل نگاهی نه از روی معیار لحظه ای،‌ بلکه معیاری فرا‌زمانی و حقیقی می کردند…

اما اینکه می گویند جناب آقای جلیلی هیچ کاری پیش نبرده است و فقط آقایان آمده اند و بعد از ساعت ها مذاکره پرونده هسته ای را بسته اند، شاید لطیفه ای که انسان را به تلخ خنده ای مذبوحانه وا می دارد، بیشتر نباشد…

اگر این روزها، حداقل به همین “آبنبات” هم رسیده ایم و “دُر” گرنبهایمان را مفت و مجانی نبخشیده ایم(+)،‌حاصل سرسختی های سال های گذشته است، که میوه اش را امروز برخی از دوستان”کال” چیده اند و کمی برای رسیدنش صبر نکرده اند !!! و فقط شاید کمی صبر نیاز بود تا غول مستکبر و خودخواه غرب، که تا کمر دولا شده بود از ما کاملاً نا امید شود…

اما…

اما صبر می کنیم و نگاهمان به اوامر رهبر انقلاب”امام خامنه ای” خواهد بود…

ایشان، در جواب نامه رئیس جمهور محترم، به خاطر “آنچه مرقوم داشته بودند”(+) تبریک گفتند و برایشان آرزوی موفقیت کردند و ما نیز به تیم مذاکره کننده ایرانی به خاطر همان قسمتی که “مرقوم شده” بود(+)، تبریک و تشکر می گوییم و برای خود و آقایمان برای “آنچه مرقوم نشده بود” آرزوی صبری جمیل می کنیم…

منتظر آینده ای روشن نیز می مانیم تا وعده های خداوند در عهد شکنی یهود و مشرکین و دشمنی آنها با ما، یکبار دیگر ما را در راهی که در پیش داریم، با انگیزه‌تر کند…

 درود و سلام خدا بر همه کسانی که جان خود را برای عزت و اقتدار “جمهوری اسلامی ایران” عاشقانه کف دستشان گرفتند و خون خود را سنگ فرش راه آزادگی و سرافرازی ما کردند…