شورحسینی با شعورحسینی معنا می‌‌یابد

• محمد رضا اقبال

امام حسین(ع) کشته ی عبرتهاست و بهای بصیرتهای تاریخ ساز، اگرچه سرشک اشک نمود عشق و ارادت به والا ترین آرمان آفرینش است، اما آنچه در این وادی، همچون دری گرانبها نمایان است، بلندای بینش وبصیرت و معرفت به فرهنگ حسینی است، فرهنگی که احیا گر بشر امروز و فرداهاست. فرهنگ حسینی ، ترجمان فرهنگ محمدی(ص) وعلوی(ع) است و ” اصلاح” هر آنچه به خود رنگ ” فساد ” گرفته است.

هرسال که از این مصیبت جانکاه ، می گذرد، نه تنها از عاشقان و محبان حضرتش کم وکاسته نمی شود، بلکه همه آزادی خواهان دنیا، این امام همام را الگوی خود قرار داده و راه رسم آزادگی را از مکتب سعادت بخش و عزت آفرینش آموخته و پرچم سرخ حسینی را درهمه عالم به اهتزاز، در می آورند.

اما آنچه مهم است والبته بیانش در وسع و بضاعت این حقیر نیست ودراین مقال نمی گنجد، راه و رسم زنده نگه داشتن این فرهنگ تاریخ ساز و ظلم سوز است و آشنایی با حماسه حسینی، حماسه ای که با ” شور و شعور ” توام است.

عزاداریها اگر فقط یا ” شور ” باشد،” شور” می شود، وبه مذاق افراد میانسال به بالا چندان خوش نمی آید، پس باید راه ورسم عزاداری را از بزرگان دین بویژه اهل بیت علیهم السلام، بیاموزیم ودر همه امور، آن بزرگواران را الگو و سرمشق خود قرار دهیم وبدانیم که اگر دشمنان نمی توانند با اصل محرم وعزاداری مقابله کنند (که قطعا نمی توانند) از راه دیگری وارد شده و به نظر می رسد آن راه همان طرح شبهات و منحرف کردن شعائر و پیامها و عبرتهای عاشوراست.

پس بر وعاظ و اندیشمندان و خطباست که پاسخگوی شبهاتی باشند که از گوشه وکنار به گوش می رسد و به اصطلاح علاج واقعه را قبل از وقوع بکنند و این همان درهم آمیختن شور و شعور حسینی است.

به امید روزی که عزاداریهای ما پاک شود از خرافات و افسانه سراییها. به امید روزی که با این عزاداریها، مشکلات وناهنجاریهای اجتماعی مرتفع گردد و به امید روزی که ” یاحسین گویان” مهدی (ع) طلبان واقعی باشند…

التماس دعا