برای رهبرم

• محمد رضا دهقانی

برای رهبرم مینویسم.

آقا اقتدار کشور یعنی خروش حیدری تو، شجاعت یعنی چنددقیقه سخنرانی شما که پایه های حکومت آل سعود را لرزاند بدون دست دادن با کدخدا

خروش شما نشان داد که ما اهل خویشتن داری اسلامی هستیم اما اگر ظلمی به یک هموطن بشود و خانه ی خدا به دست نااهلان بیفتد زانو نخواهیم زد وکاسه گدایی به دست نمیگیریم بلکه چفیه به گردن آویخته و مانند حسین قیام خواهیم کرد.

اخم هایت گره خورد و دستت مشت شد تا به دنیا بفهمانی در قبال کشتار انسان های بی گناه سکوت نخواهی کرد و این انسانی ترین اصل روی زمین است.

دستت مشت شد و دراز نشد سمت دشمن تا به همگی بفهمانی ما پیرو علی هستیم که در اوج مظلومیت شجاع و دلیر و قهرمان صحنه های پیکار بود دست های مشت شده ات همان مکتب هیهات من الذله حسین در کربلا بود

#رهبرم…

مشت تو نشانه ۷۰۰۰سال اقتدار و استقلال ایران و تمدن ایرانی بود که به همگان نشان دهی ایران همان ایران نبرد های بزرگ با ابرقدرت هاست و نه دست بوس وبه پاافتاده ی دشمنان
و نشان دادی هرکجا از مردمت و کشورت دفاع خواهی کرد و در مقابل چشم صدها هموطن داغدار دیپلماسی لبخند را برنمیگزینی

رجز خوانی تو، سینه سپر شده ات درمقابل دشمن تسلی دل خانواده های داغدار بود و دستی نوازش بر مسلمانان به سوگ نشسته و قوت قلب سربازان شما در جای جای جهان اسلام

دستتان را میبوسیم و برای وجودتان شکرگزار خدا هستیم.