وقتی مجرم اقتصادی در مراسم افطاری رئیس جمهور به دفاع از مفسدین سیاسی برمیخیزد
یکی از مهمترین حاشیه‌های افطار دیشب حضور برخی مجرمین و محکومین سیاسی و اقتصادی در بین میهمانان و حتی سخنرانان این مراسم بود. فیض‌الله عرب‌سرخی، محسن امین‌زاده و محمدقوچانی سه تن از فعالین و محکومین فتنه ۸۸ از جمله این افراد بودند.
افطاری دیشب رئیس‌جمهور با جمعی ازنمایندگان احزاب و فعالین سیاسی اصول‌گرا و اصلاح‌طلب باحواشی مختلفی همراه شد.
یکی از مهمترین حاشیه‌های افطار دیشب حضور برخی مجرمین و محکومین سیاسی و اقتصادی در بین میهمانان و حتی سخنرانان این مراسم بود. فیض‌الله عرب‌سرخی، محسن امین‌زاده و محمدقوچانی سه تن از فعالین و محکومین فتنه ۸۸ از جمله این افراد بودند.
غلامحسین‌کرباسچی که در سال ۸۸ رئیس ستاد کروبی را عهده‌دار بود یکی دیگر از سخنرانان این مراسم بود که پس از حدادعادل به روی سن رفت. کرباسچی بدون اشاره به جرم بزرگ سران فتنه در «زیر سوال بردن نتیجه انتخابات و اردوکشی خیابانی» با تاکید بر اینکه میرحسین موسوی و مهدی کروبی همواره از اصل نظام و انقلاب حمایت می کرده اند و قصد سوء نداشته اند، خواستار پایان حصر آنها شد. کرباسچی همچنین با نام‌بردن از موسوی به عنوان «سید مظلوم» گفته بود او کلان نظام را قبول دارد. این سخنان کرباسچی با عکس‌العمل جمعی از اصولگرایان حاضر در مراسم از جمله مصباحی‌مقدم و ترک جلسه توسط آنها روبرو می‌شود.
مصباحی‌مقدم پس از ترک جلسه، این اقدام خود را اعتراضی به حمایت از سران فتنه در این ممراسم عنوان کرد و گفت: «آقای کرباسچی دبیرکل حزب کارگزاران در این جلسه میرحسین موسوی را به سید مظلوم تعبیر کرد در حالیکه اگر بناست او سید مظلوم باشد لابد ظلم کننده به او نیز نظام است.»
فارغ از اینکه تریبون دادن به چهره بدنامی مثل کرباسچی که سابقه محکومیت حبس به خاطر مفاسد اقتصادی در سال ۷۷ و حمایت از فتنه ۸۸ را در کارنامه دارد، اقدامی در خور انتقاد است؛ نکته قابل توجه آن است که چهرهای که سابق فساد اقتصادی در کارنامه خود دارد، مدعی و دادخواه مفسدین سیاسی شده است، نکته ای که شاید باز هم خاطرات حضور برخی چهره های فاسد اقتصادی چون مهدی هاشمی در فساد بزرگ سیاسی ۸۸ را نیز زنده کند.
اما نکته تامل برانگیز و البته مضحک ماجرا آنجاست که رئیس ستاد کروبی که در روز انتخابات در دانشگاه امیرکبیر حاضر شده و آنجا به صراحت اعلام کرد که به موسوی رای خواهد داد، این بار هم در مقام دفاع از سران فتنه ترجیح داد تا از موسوی بگوید و نسبت به کسی که ریاست ستاد او بر عهده داشته و به نوعی مسبب کشیده شدن وی به دام هلاکت سیاسی بود، اعتنای چندانی از خود نشان ندهد، موضوعی که باید از آن به یکی از طنزهای تلخ سیاسی در سالهای اخیر اشاره کرد.
«رفع‌حصر سران فتنه» بدون عذرخواهی و اعتراف به اشتباه مساله ای بود که در ابتدای روی کارآمدن دولت حسن روحانی، جریان حامی فتنه که فضا را برای فعالیت مهیاتر می‌دید سعی کرد از سویی با واسطه‌تراشی و از سوی دیگر با ایجاد موج رسانه‌ای آن را پیگیری کند. اقدامی که با عکس‌العمل رهبرمعظم انقلاب در دیدار دانشجویان سال۹۲ مواجه می‌شود: «در انتخابات سال ۸۸، آن کسانی که فکر میکردند در انتخابات تقلب شده، چرا برای مواجهه‌ی با تقلب، اردوکشی خیابانی کردند؟ چرا این را جواب نمیدهند؟ صد بار ما سؤال کردیم؛ نه در مجامع عمومی، نخیر، به شکلی که قابل جواب دادن بوده؛ اما جواب ندارند. خب، چرا عذرخواهی نمیکنند؟ در جلسات خصوصی میگویند ما اعتراف میکنیم که تقلب اتفاق نیفتاده بود. خب، اگر تقلب اتفاق نیفتاده بود، چرا کشور را دچار این ضایعات کردید؟»
عجب گفتی پسر یعنی وقتی یک دولت با هست و نیستش متهم و مجرمان اقتصادی هستند این یکی دیگه جای خودش را دارد. در این مملکت هر کس امروز سر قدرت است قاقا هست و وقتی از قدرت کنار میرود بد می شود (دیگر به حرمت سادات اصل کلمه را بکار نبردم)
مستر روحانی، لطفا پاسخگو باش