کشور مغبون کجاست؟

• حجه الاسلام و المسلمین سید مهدی جلال زاده

بسم الله الرحمن الرحیم

و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین و لعنه الله علی اعدائهم اجمعین

مغبون و ضرر کرده چه کسی هست؟ امام کاظم علیه السلام در حدیثی می فرماید: مَنِ استَوى‏ یوماهُ فَهُوَ مَغبُونٌ

هر کسى که دو روزش مساوى باشد (و روز بعد بهتر از روز قبل نباشد) مغبون است.( بحار الأنوار،ج ۷۸،ص۳۲۶،ح۵)

این ضرر کردن شامل فرد، جامعه و کشور هم می شود. یک شخص یک جامعه و اجتماع و یک کشوری که خواسته باشد از پیشرفت دست بردارد(به هر دلیلی) یا روزهای آینده اش از روزهای قبلش بدتر و ضعیف تر باشد مسلما مغبون است.

چه کنیم که از اهل بیت باشیم؟ چه کار کنیم که اهل بیت ما را جزء شیعیان خودشان حساب کنند و لطف و شفاعت آنها از دستمان نرود؟ عبد صالح خدا حضرت موسی بن جعفر علیه السلام می فرمایند:
لَیسَ مِنّا مَن لَم یُحاسِبْ نَفسَهُ فی کُلِّ یَومٍ فَإنْ عَمِلَ حَسَناً استَزادَ اللهَ و إنْ عَمِلَ سیّئاً اسْتَغفَرَ اللهَ مِنهُ و تابَ اِلَیهِ (اصول کافی ج ۴ ص۱۹۱)

از مانیست کسی که هر روز حساب خود رانکند ،پس اگر کار نیکی کرده است از خدا زیادی آن را بخواهد،واگر بدی کرده،از خدا آمرزش طلب نموده و به سوی او توبه نماید.

حکمت را که قرآن کریم به عنوان خیر کثیر و فراوان یاد کرده است از نعمت هایی است که هر کس لیاقت داشتن آن را ندارد«

یُؤْتِی اَلْحِکْمَهَ مَنْ یَشاءُ وَ مَنْ یُؤْتَ اَلْحِکْمَهَ فَقَدْ أُوتِیَ خَیْراً کَثِیراً وَ ما یَذَّکَّرُ إِلاّ أُولُوا اَلْأَلْبابِ ﴿البقره، ۲۶۹﴾

(خدا) دانش و حکمت را به هر کس بخواهد (و شایسته بداند) میدهد؛ و به هر کس دانش داده شود، خیر فراوانی داده شده است. و جز خردمندان، (این حقایق را درک نمیکنند، و) متذکر نمیگردند.» یکی از راه های رسیدن به این خیر کثیر در فرمایشی گهربار از امام موسی بن جعفر علیه السلام در اختیار ما قرار گرفته است

قِلَّهُ المَنطِق حُکمٌ عَظِیم، فَعَلَیکُم بِالصُّمتِ (بحاالانوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۲۱)
بر شما باد به خموشی که کم گویی، حکمت بزرگی است.

پیر مردها و پیرزن های قدیمی رو دیدید که وقتی کاری براشون انجام بدید یک دعای خیلی قشنگ برات دارند و اون دعا اینه که خدا خیر دنیا و آخرت رو بهت بده. واقعا دعای خیلی عالی ای هست اگر خواسته باشیم سریع تر به این حاجت برسیم امام معصوم این راه را سریع و میانبر در اختیار ما قرار داده است، البته اگر قدرش رو بدونیم.

وَاللّه‏ِ ما اُعطِىَ مُومِنُ قَطَّ خَیرَ الدُّنیا وَالآخِرَهِ، اِلاّ بِحُسنِ ظَنِّهِ بِاللّه‏ِ عَزَّوَجَلَّ وَ رَجائِهِ لَهُ وَ حُسنِ خُلقِهِ وَالکفِّ عَنِ اغتیاب المُؤمِنینَ (بحارالأنوار، ج ۶، ص ۲۸، ح۲۹)
به خدا قسم خیر دنیا و آخرت را به مؤمنى ندهند مگر به سبب حسن ظن و امیدوارى او به خدا و خوش اخلاقى اش و خوددارى از غیبت مؤمنان.

بعضی دنبال زیاد کردن مال و اموال هستند و تمام سعی و تلاش خود را در این راه بکار می برند و شاید برایشان فرقی نکند که این مالی که به دست می آورند از راه حلال است یا حرام و شبهه ناک و فکر می کنند زرنگی کرده اند ولی با ملاحظه این فرمایش امام که فرمودند: إنَّ الحَرامَ لا یُنمى‏ وإن نُمِىَ لا یُبارَکُ فیهِ (الکافى ، ج ۵، ۱۲۵)
مال حرام افزون نمى‏گردد و اگر هم افزون گردد برکت نمى‏یابد.می فهمیم که اون قدر هم که فکر می کردند زرنگ نبودند.

بعضی از این شاکی هستند که ما هر چه کار می کنیم و به قولی اضافه کاریها رو همه می ریم و شب و روزمون دنبال کار و تلاش و در آوردن روزی هستیم ولی به قول معروف به پاش نمی رسیم، شاید یک فرمول رو رعایت نمی کنیم واین قدر خودمون را اذیت می کنیم. یک فرمول اقتصادی و گرانبها از امام هفتمین شیعیان در این باره می فرمایند:

مَنِ اقتَصَدَ وَقَنَعَ بَقِیَت عَلَیهِ النِّعمَهُ ومَن بَذَّرَ وأسرَفَ زالَت عَنهُ النِّعمَهُ( تحف ‏العقول، ص ۴۰۳)

هرکه میانه ‏روى کند و قناعت ورزد، نعمت بر او بپاید و هر که بى‏جا مصرف نماید و زیاده‏روى کند، نعمتش زوال یابد.

وفقناالله و ایاکم و الحمدلله رب العالمین