- غلامحسین علوی/ علی آباد ما
با تنی چند از دوستان “صاحب دل” و “عشق کتاب” راه دارالعباده را در پیش گرفته، بر “سمند” سپیدی عزم نمایشگاه کتاب یزد کردیم؛ جایتان خالی، هوای بسیار عالی، و چنین شرایط را هست حالی، چنان که شاید بارها درک کرده باشید …
ساعتی به اذان بیش نمانده بود، قدم زنان داخل نمایشگاه شدیم؛ آنجا فهمیدیم، انگار با یک تیر دو نشان را زده‌ایم، به یزد آمده و نمایشگاه کتاب تهران را بازدید می‌کنیم. از سر و وضع “بانوان صاحب جمال” می‌شد فهمید یزد هم راه فرهنگ بیراهه را با سرعت زیادی پیموده است و فضای فرهنگی‌اش، بد جور “آب‌روغن” قاطی کرده است.
بازدید کنندگان، انگار یزدی نبودند، هر چند لهجه‌های شیرین‌شان، داد می‌زد اهل همین دیار بی آب و علف باشند، و فروشندگانی که انگار، از سر همین خیابانِ “شانزالیزه‌ی دارالافاده” جمع‌شان کرده‌اند و بر در این غرفه‌های فروش فرهنگ(!) واداشته‌اند؛ و جالب‌تر اینکه، همین “بانوان” فرهنگ فروش، در غرفه‌های کتب مذهبی نیز موجود و حاضر بودند !!!
نمی‌دانم ؟!
نمایشگاهی فرهنگی، در دارالعباده، با غرفه‌هایی که اصولاً کتاب‌های ارزشی داشتند، چرا باید اوج “آبرو ریزی فرهنگی” و نمایشگاه “مد و لباس و پوشش و آرایش” بانوان باشد؟!
مرجع رسیدگی به این افتضاح کیست؟ افتضاحی که با چند جلد کتاب، کمی رنگ و رویِ فرهنگی به خود گرفته است! آنقدر این “افتضاح” نمود دارد، که واقعاً چشم بستن روی آن و از ترسِ “منکوب شدن” و “برچسب خوردن” دم نزدن، حماقت است !!!
متاسفانه نمی دانم چرا جامعه دارد کم کم خانه را با اجتماع و اجتماع را با خانه اشتباه می گیرد
در خانه شلخته و بی ریخت و در جامعه با وضع آنچنانی
خدایا می گویند دوره آخر الزمان همه چیز تغییر می کند ولی تا این حد دیگر خارج از انتظارمان بود!!!!
والا
منم رفته بودم
جالب بود جلوی غرفه پر قرآن و نهج البلاغه و از این جور چیزا بود و تازه یکی از این قرآنای بزرگ هم باز کرده بود تا مردم ببینن
اما ظاهر فروشنده اش بویی از قرآن نمیداد
آدم یاد اون حدیث از یکی از اهل بیت میفتید که میگفتند در آخر الزمان قرآنا رو خوشگل میسازن اما کسی به اون عمل نمیکنه:((