معتدل شدن هوای این روزها، تابلوی سنجش آلایندگی هوای میبد و چند فقره دیگر

آن تابلو و این سخنان انسان را به یاد شعر معروف «همه چی آرومه! من چقدر خوشحالم» می‌اندازد و آگاهان را با این طنز تلخ مواجه می‌کند که لابد باید آلودگی هوایی که حالا ریه‌های مردم به خوبی آن را لمس می‌کند، را هم به گردن CO2 بازدم غیربومی‌ها بیاندازیم!

هوای این روزهای شهرمان و کشورمان اگرچه به غایت متبوع و دل‌انگیز و معتدل شده اما وقتی در این هوای دلپذیر، تقویم را ورق می‌زنیم و به تاریخ مراجعه می‌کنیم، متوجه می‌شویم که این اعتدال، نه تنها خوب نیست بلکه شاید یک عذاب الهی باشد؛ چرا که این هوا به هیچ وجه مقتضی ماه سردی چون بهمن و چله زمستان نیست و احتمالا نوید تلخی است برای سرمازدگی درختان و گرمای طاقتفرسای تابستان و…

امروزه دانشمندان تقریبا به این یقین رسیده‌اند که بحران «گرم شدن زمین» که در هر دهه رکورد جدید تاریخی می‌زند ناشی از فعالیتهای صنعتی جاه‌طلبانه انسان‌ها است و این بحران، خطرات بزرگی را در کمین ساکنان زمین قرار داده است.

اما طنز ماجرا اینجاست که علیرغم این پدیده‌های ناخوشایند و خشکسالی و آلودگی هوا و کم‌آبی و … این بشر جاهل باز هم به سوراخ کردن کشتی بشریت، ادامه می‌دهد و رتبه اقتصادی نقد را با غرق شدن نسیه مبادله می‌کند. قماری که هزینه‌هایش شاید بر دوش فرزندانمان یا حتی سالهای آینده عمر خودمان می‌افتد.

در این اوضاع و احوال وقتی به تابلوی سنجش آلایندگی هوای میبد می‌رسیم و آمار و ارقامش را مشاهده می‌کنیم، کانه کسی دارد فحش زشتی به ما می‌دهد؛ چرا که بیشتر میله‌های سنجش آلودگی و ذرات معلق آن چسبیده به کف و لامصب حتی نمی‌کند یکی دو درجه هم که برای ظاهرسازی شده، بالا بیاید چه رسد به اینکه آلاینده‌ها را در حد غیرمجاز نشان دهد!

20150125-084306حال این روزهای تابلوی سنجش آلایندگی میبد

در جلسه اخیر فرماندار میبد با اصحاب رسانه شهرستان، وقتی در این باره از وی سوال کردیم او پاسخ داد: به من گفته‌اند که اگر بخواهید این تابلو به صورت کامل کار بکند ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون تومان دیگر خرجش کنید.

اما عجیب‌تر از قصه این تابلو، سخنانی است که بعضی از افراد این روزها در رسانه‌ها مطرح می‌کنند؛ از مدیر عامل کارخانه شیشه اردکان که با اعتماد به نفس کامل می‌گوید: «کارخانجات شیشه اردکان کوچکترین آلودگی را ندارد.» تا مدیرکل محیط زیست استان یزد که می‌گوید: «بیش از ۸۰ درصد از کارخانجات کاشی و سرامیک استان یزد از لیست واحدهای آلاینده خارج شده‌اند.»

آن تابلو و این سخنان انسان را به یاد شعر معروف «همه چی آرومه! من چقدر خوشحالم» می‌اندازد و آگاهان را با این طنز تلخ مواجه می‌کند که لابد باید آلودگی هوایی که حالا ریه‌های مردم به خوبی آن را لمس می‌کند، را هم به گردن CO2 بازدم غیربومی‌ها بیاندازیم!