مرثیه‌ای تلخ برای زنان میبدی که در معرض تهدید جدی مردان قرار دارند

نگارنده اطلاع دارد که از این موارد در میبد باز هم هستند؛ یعنی زنان‌ نگون‌بختی که جلوی ظلم و فساد شوهرانشان یا دیگر مردان ایستاده‌اند و به همین خاطر به صورتی جدی از سوی آنان تهدید به جنایات وحشیانه‌ای چون قتل، اسیدپاشی، سوزاندن و … شده‌اند

یکی از نکاتی که درباره فاجعه قتل اخیر به صورت متواتر نقل می‌شود آن است که مقتول از سوی همسرش چند بار تهدید به قتل شده بود و به همین خاطر، مقتول به دادگستری شهرستان میبد مراجعه کرده بود و حتی گفته می‌شود مادر وی نیز از ترس عملی شدن تهدید دامادش، مراقب فرزند خود بوده است.

اما مسئله‌ای که در این زمینه وجود دارد آن است که وقتی زنی توسط شوهرش تهدید می‌شود، حداکثر کاری که آن زن می‌تواند بکند آن است که به دادگاه شکایت تهدید و ارعاب ببرد. البته این شکایت، ضمانت اجرای کافی ندارد؛ چرا که اولا زن باید در محکمه ثابت کند که شوهرش او را تهدید کرده است و ثانیا به فرض که دادگاه آن فرد را مجرم بداند، در بسیاری موارد برای او مجازات تعلیقی یا جزای نقدی یا … مقرر خواهد نمود و این گونه عکس‌العمل‌های قضایی بازدارندگی چندانی ندارد. بگذریم از اینکه مدت زمان طولانی رسیدگی به این گونه پرونده‌ها که گاهی بیش از یکسال هم طول می‌کشد، عملا مجازاتهای مذکور را کالعدم می‌سازد و به هیچ وجه ایجاد امنیت برای زن نخواهد کرد.

حال خود را به جای این مقتول بگذارید؛ در حالیکه از سوی شوهرش به صورت جدی تهدید شده است؛ سیستم قضایی به خاطر قوانین ضعیف و رویه‌های بوروکراتیک زجردهنده و ملال‌آور، قرار نیست حمایتی جدی از او به عمل آورد. او با این احساس کشنده ناامنی که هر لحظه خود را در معرض تهاجم همسرش می‌بیند، چه باید بکند؟

نگارنده اطلاع دارد که از این موارد در میبد باز هم هستند؛ یعنی زنان‌ نگون‌بختی که جلوی ظلم و فساد شوهرانشان یا دیگر مردان ایستاده‌اند و به همین خاطر به صورتی جدی از سوی آنان تهدید به جنایات وحشیانه‌ای چون قتل، اسیدپاشی، سوزاندن و … شده‌اند و حتی برخی از آنان همانند مقتول اخیر به دادگاه میبد مراجعه و صراحتا اعلام کرده‌اند که در معرض کشته شدن یا آسیب جسمی جدی قرار دارند و تقاضای حمایت و ایجاد چتر امنیتی کرده‌اند؛ اما متاسفانه به دلایل پیش گفته، همواره با پاسخ‌هایی تکراری و خالی از فایده مواجه شده‌اند.

در این زمینه به نظر می‌رسد در سطح کشوری بایستی لایحه جامع حمایت از حقوق زنان هر چه زودتر از سوی قوه قضائیه به مجلس ارائه شود و این گونه مسائل در آن حتما پیش بینی شود و از سوی دیگر وفق ماده ۲۲۷ برنامه پنجم توسعه دولت بایستی سند ملی امنیت زنان را هر چه زودتر به تصویب و اجراء بگذارد.

در بعد شهرستانی علاوه بر اقدامات آموزشی و فرهنگی در زمینه پیشگیری از اعتیاد به مواد مخدر، ازدواج‌های ناصحیح و فروپاشی خانواده، شورای تامین شهرستان بایستی در صورتی که طاقت قانونی وجود دارد، حسب مورد و پس از تقاضای بانوانی که در معرض تهدید جدی همسرانشان قرار دارند و پس از تایید دادگستری شهرستان میبد، آنان را مجهز به سلاحهای دفاع شخصی مانند اسپری فلفل، شوکر و… بنمایند.

نکته‌ای که در پایان این مطلب خاطرنشان سازیم آن است که تعداد از این دست موارد در میبد چندان زیاد نیست و اکثر زنان و مردان میبدی افرادی نجیب، سختکوش و متدین هستند اما این فجایع از آن دسته مواردی است که کمیتشان اهمیتی ندارد و قدرت فوق‌العاده این حوادث در ایجاد احساس ناامنی در زنان بایستی مدنظر قرار گیرد.