کوررنگی حقوق بشری شیرین عبادی؛ اشک تمساح برای حقوق بشر در ایران، یمن و سوریه و نادیده‌انگاری جنایات اسرائیل، آمریکا و داعش

شیرین عبادی بدون اشاره به جنایات صهیونیست‌ها علیه فلسطینیان، نقض حقوق رنگین‌پوستان در آمریکا و حتی بدون کوچکترین اعتراضی به جنایات داعش، با چشمانی اشک‌بار از آنچه که قساوت ایران در سوریه و یمن نامید، عذرخواهی کرد.

تیر و مرداد امسال، وقتی پس از گذشت بیش از یک ماه از کودک‌کشی صهیونیست‌ها در غزه صدای اعتراضی از سوی «شیرین عبادی» بر سر «نقض حقوق بشر» بلند نشد و برنده‌ی صلح نوبل ترجیح داد برای خدشه وارد نشدن به صلح حاکم بر فلسطین! چشمش را به جنایات صهیونیست‌ها ببندد، در مطلبی نوشتیم که: «آنچه براحتی می‌تواند در خلال رفتار شیرین عبادی و جنس فعالان مدعی حقوق بشر در این روزهای فاجعه غزه به اثبات رساند آن است که بر خلاف آنچه که به نمایش در می آید، برای این جماعت، «حقوق بشر» و یا «حقوق کودکان» به خودی خود موضوعیت ندارد، بلکه آنچه موضوعیت دارد، «تخریب وجهه جهانی جمهوری اسلامی» است که می تواند یکبار بهانه آن حقوق کودکان باشد و یکبار دستگیری جعفر پناهی، یکبار اعدام قاچاقچیان مواد مخدر و متجاوزین به عنف و یکبار پروژه ندا آقاسلطان!»

به گزارش “رجانیوز”، حالا اما پس از گذشت چندماه از جنایات غزه و درمیانه‌ی اعتراضات گسترده رنگین‌پوستان در آمریکا و در روزهای رسوایی شکنجه‌های زندانیان توسط سازمان‌های اطلاعاتی و امنیتی آمریکایی‌ نطق خانم فعال حقوق بشر باز شده است. اما بازهم خبری از اعتراض به نقض حقوق سیاه‌پوستان در آمریکا و انتقاد از شکنجه زندانیان در این کشور نیست. «شیرین عبادی» این‌بار هم ترجیح داده است در یک محفل جهانی از نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی بگوید و برای آن گریه کند!

شیرین عبادی در چهاردهمین نشست جهانی جایزه نوبل در پایتخت ایتالیا بدون اشاره به جنایات صهیونیست‌ها علیه فلسطینیان، نقض حقوق رنگین‌پوستان در آمریکا و حتی بدون کوچکترین اعتراضی به جنایات داعش، با چشمانی اشک‌بار از آنچه که قساوت ایران در سوریه و یمن نامید، عذرخواهی کرد.

وی در چهاردهمین نشست جهانی جایزه نوبل در «رم» با چشمانی اشک‌بار از نقض حقوق بشر در سوریه و یمن و ایران عذرخواهی کرد و در حالیکه سخنرانی می‌کرد، از چشمانش اشک جاری شد و گفت از قساوت‌های دولت ایران در یمن و سوریه عذرخواهی می‌کند و گفت: «خیلی متأسف و شرمنده‌ام.» عبادی هچنین از دولت ایران خواست که به حرف‌های مردمش گوش دهد و سبک گسترش صلح «نلسون ماندلا» را در پیش بگیرد.

این درحالیست که چندی پیش نیز گزارشی منتشر شد که حاکی از آن بود که جمعی از برندگان جایزه صلح نوبل با نوشتن نامه‌ای خطاب به رئیس جمهور آمریکا ضمن انتقاد از وجود شکنجه در سیستم قضائی این کشور، خواستار اقدام سریع دولت برای پایان دادن به این روند شدند اما نامی از این خانم باصطلاح فعال صلح در امضاکنندگان این نامه به چشم نمی‌خورد.

جز این نیز در هفته‌های اخیر و بعد از اعلام حکم تبرئه «دارن ویلسون» افسر پلیس سفیدپوست آمریکا که «مایکل براون» نوجوان غیرمسلح سیاهپوست را با چندین گلوله کشته بود، اعتراضات گسترده‌ی سیاهان در سراسر آمریکا در اعتراض به رفتار تبعیض‌آمیز و خشونت‌بار پلیس تبدیل به مهم‌ترین مسئله‌ی حقوق بشری در رسانه‌ها دنیا شده است اما تا امروز عبادی ترجیح داده است هیچ واکنشی به این اعتراضات نشان ندهد!

با این اوصاف به نظر می‌رسد پس از ماه‌ها باید دوباره این گزاره‌ی حالا دیگر اثبات‌شده را تکرار کرد که برای شیرین عبادی و هم‌مسلکانش «حقوق بشر» به خودی خود موضوعیت ندارد، بلکه آنچه موضوعیت دارد، «تخریب وجهه جهانی جمهوری اسلامی» است که می تواند یکبار بهانه آن حقوق کودکان باشد و یکبار دستگیری جعفر پناهی، یکبار اعدام قاچاقچیان مواد مخدر و متجاوزین به عنف و یکبار پروژه ندا آقاسلطان