صدام، اوباما، داعش و نتانیاهو کجایند تا ببینند؟!

صابر آقایی میبدی

وقتی زندگی به رسم عشق جریان می یابد، تکلیف عاشق در بند این دنیا نمی گنجد. جانها و مالها شیفته­­ ی معشوق می شود و عشق خدایی می کند. زینب(س) در مجلس یزید(لعنت الله علیه) فرمود: لن تمحوا ذکرنا. آری یزید و یزیدیان نمی توانند ذکر اهل بیت را از بین ببرند ولو به قیمت اجرای تمام رذالت ها تمام شود.

کجاست آن صدامی که با تانک روبروی حرم امام ایستاد و نعره انا الحسین و انت الحسین سرداد و به خیالش خواست تا امام و یارانش را به فراموشی عالم بسپارد ولی اکنون ببیند که مردم همان کشور، امام خمینی و امام خامنه ای را  فرزندان امام حسین(ع) بخوانند و انقلاب صادر شده ی ابناء الحسین را در قلب و جان خود بپذیرند.

شاید این روزها عمودهای شماره بندی شده ی جاده ی نجف تا کربلا بیشترین تماشاچی را دارد. تصاویری از امام خمینی و امام خامنه ای با نوشته­ ی: نحن ابناء الحسین(ع) در قدم به قدم این جاده نمایانگر اوج تابندگی اسلام و حکومت ولایت فقیه است.

آری مردمان روزبه روز بیدارتر خواهند شد و در مسیر فرج ولی عصر(عج) گام برخواهند داشت. مسلمانانی که شعار: اگر از آسمان داعشی ها ببارند حسین را رها نخواهیم کرد! سر می دهند و پارچه نوشته های این شعار را بر دست می گیرند، مسلما پیاده روی هرساله ی چند ده میلیونی و آنهم نود کیلومتر را به سادگی و بی هدف رها نخواهند کرد.

کاش اسراییل و آمریکا ببیند که چگونه مسلمانان عراق و سوریه و لبنان و… بر تصویر پرچم ایران و رهبر عزیز ما بوسه میزنند، اشک می ریزند و بر صدامها و آل سعودها لعنت می فرستند. شهدا و امام راحل بر ما منت نهادند و رسم عاشقی را به ما آموختند. به زودی تمام مردم دنیا خواهند دید که راه قدس از کربلا گذشته است! و به زودی تابلوهای “الی طریق بیت المقدس” بر روی عمودهای کربلا تا قدس چشم نوازی می کند. ان شالله