- مرتضی رضائیان
آیت الله اعرافی از جمله فرهیختگان استان است که شاید به دلیل قرابت و معاصرت، برای اهالی زادگاه خود کم تر شناخته شده است و به دلیل توانمندی ها و روشنفکری متعهدانه، با نظر مستقیم رهبر معظم انقلاب، چند مسؤولیت خطیر از جمله ریاست عالی مرکز بین‌المللی «جامعه المصطفی»، عضویت در «شورای عالی انقلاب فرهنگی» به عنوان عالی ترین مرکز سیاست گذاری فرهنگی کشور و امامت جمعه میبد را بر عهده دارد. ایشان در سال ۱۳۹۲ هم با ارائه نظریه پردازی تخصصی در حوزه تعلیم و تربیت اسلامی موفق به دریافت «جایزه بین المللی علوم انسانی اسلامی» شد. بنابراین با توجه به صبغه پیش گفته، توجه به دیدگاه ها و دغدغه های ایشان به عنوان یکی از دردآشنایان و نخبگان متعهد دارالعباده، می‌تواند مسؤولان و مردم را در رسیدن به آینده‌ای درخشان تر از امروز یاری رساند.
آیت الله اعرافی در ماه های اخیر بارها بر ضرورت ساماندهی اوضاع فرهنگی استان و وضعیت غیربومیان مهاجر تاکید کرده و بر دغدغه های دلسوزان مهر تایید زده است. وی در خطبه های اخیر نمازجمعه نیز یکی از مشکلات مهم استان را به هم ریختن فرهنگ اصیل آن برشمرده و با اشاره به «فرهنگ اسلامی همراه با ارزش های الهی، حجاب، عفیف بودن و پاک بودن یزدی ها» هشدار داده که «این فرهنگ نورانی در حال فروپاشی است» و سوگمندانه تصریح کرده: «اگر از غصه بمیریم که پایه های فرهنگ، خانواده و ارزش های آن در حال فروریزی است بجاست.» ایشان با تاکید بر این که «برخی از غیربومی ها برای ما عزیز هستند اما مواردی داریم که خلاف فرهنگ ماست» هشدار داده است:«این مساله باید مدیریت شود وگرنه آینده سختی خواهیم داشت.»
هشدارهای عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی در حالی است که به رغم ورود روزافزون نیروهای غیربومی به استان، اقدام عملی ملموسی از سوی مسؤولان ارشد استان و شهرستان‌های مهاجرپذیر به ویژه میبد و اردکان مشاهده نمی شود و بر اساس قرائن، جلسات مسؤولان در این باره بیش تر به آسیب شناسی و ارائه راهکارهای کلی اختصاص یافته و نتوانسته انتظارات مردم و فرهیختگان استان را برآورده سازد.
برای پی بردن به عمق فاجعه در کمین نشسته که گاه نمودهایی از آن جلوه گر می شود، کافی است بدانیم که به عنوان یک نمونه، طبق گفته فرمانده ناحیه مقاومت بسیج میبد، قریب به «۲۸ هزار نفر غیر بومی» در این شهرستان حضور دارند؛ غیربومیانی که فرهنگ و منش اغلبشان با فرهنگ دینی و بومی مردمان استان همخوانی ندارد و می تواند چاشنی معضلات بزرگی در آینده باشد؛ اگرچه تاکنون نیز مشکلات فراوانی را با خود به همراه داشته است.
اشاره به یک حادثه تلخ و هشدار دهنده در این باره، می تواند گوشه ای از آتش پنهان شده را نمایان سازد: چندی پیش هنگامی که خانمی غیربومی با ظاهری نامناسب وارد شعبه بانک شده بود، یکی از بانوان بومی صمیمانه به وی تذکر می دهد؛ اما خانم غیربومی پس از فحاشی و به کاربردن الفاظ رکیک، چادر از سر بانوی نجیب میبدی- در حضور دخترش!- برمی دارد و صورت وی را با وقاحت، زخمی می کند!
گسترش استفاده از سلاح سرد و افزایش جنایت و ناامنی، کم رنگ شدن وجهه مذهبی استان، تاثیرپذیری افراد ضعیف‌النفس در برابر غیربومیان، کم‌رنگ شدن اصل حیا و عفاف و پوشش اسلامی، تشدید فضای بی اعتمادی و …، از جمله پیامدهای حضور بی‌تکلف انبوه نیروهای غیربومی است که در آینده ای نه چندان دور ابعاد ویرانگر آن بیش تر نمایان خواهد شد. عمق فاجعه هنگامی بیش تر روشن می شود که بدانیم بسیاری از نیروهای غیربومی به ویژه شاغلان در بخش صنعت استان، برای حضوری بلندمدت در استان ساکن می شوند و پس از مدتی، دوستان و بستگان خود را نیز به این مهاجرت ترغیب می کنند! طبیعی است فرد غیربومی که کسب درآمد خود و تداوم تحصیل فرزندان و سرنوشت خانواده اش را به تداوم حضور در این محیط پیوند زده، به آسانی و بدون چشم انداز روشن و مطمئن، حاضر به ترک استان نخواهد شد و با توجه به توسعه صنایع و در نتیجه سیل روزافزون غیربومیان مهاجر از سویی و نیز تکثیر جمعیت غیربومیان حاضر در استان در سا‌های آتی از سوی دیگر، به هم خوردن بافت جمعیتی مرکز دارالعباده و شهرستان‌های صنعتی در سال‌های نه چندان دور، واقعیت بسیار تلخ و هشداردهنده ای است که مسؤولان نباید آسان از کنار آن بگذرند.
انتظار بحق مردم از مسؤولان ارشد استان این است که احساس مسؤولیت مضاعف و با نگاه دوراندیشانه، افق های آینده استان و پیامدهای جبران ناپذیر ورود سیل مهاجران غیربومی را در نظر بگیرند و پیش از وخیم تر شدن اوضاع، برای ساماندهی این وضعیت بغرنج طرحی عملی و غیرشعاری درافکنند.
ای سلیم آب ز سرچشمه ببند که چو پر نتوان بستن جوی
آتش زیر خاکستر در حال نمایان شدن است