ماجرای توسل مرحوم یحیی‌زاده به امام رضا(ع) برای ثبت‌نام در مجلس هشتم

مرحوم حاج آقا یحیی زاده در انتخابات مجالس ششم تا نهم شرکت کرد و بجز انتخابات اول، در سه انتخابات بعدی با رأى مردم وارد مجلس شد. اما وجه مشترک هر چهار بار، استنکاف او از ثبت نام برای نامزدی انتخابات بود و البته هربار با اصرارهای فراوان شمار زیادی از عموم مردم و اعلام تکلیف برخی نخبگان، وظیفه را چیزی خلاف تمایل شخصی و اولیه خود می دید و وادار به ورود به عرصه انتخابات می شد. در میان روزنوشت های آن مرحوم در ایام نمایندگی، بخشهایی به جریانات منجر به نامزدی برای مجالس هشتم و نهم مربوط می شود. به هدف ارایه نمونه ای از توجه به تکلیف گرایی و بی اعتنایی به مقام و منصب دنیایی، طی چند قسمت، بخشهایی از یادداشت های قابل انتشار مربوط به ثبت نام در مجلس هشتم تقدیم می گردد. امیدواریم بعدها بتوانیم یادداشت های مربوط به ثبت نام مجلس نهم را نیز منتشر کنیم. به امید گسترش روزافزون وظیفه محوری در رفتارهایمان ان شاء الله.

بخشی از روزنوشت ۱۳۸۶/۱۰/۵

خوشبختانه یک ساعت قبل از اذان بیدار می شوم و بعد از وضو، سری به زمین می زنم. دیگر در این ایام بویژه در خلوت آن هم در سحر دلشکسته ام! بیشتر دلشکستگی هم به علت عدم تمایل من به ثبت نام مجدد برای مجلس است! در حالی که خیلی ها به من اصرار می کنند، من اصلا تمایل به حضور مجدد ندارم، اصلا نمی خواهم دوباره در این عرصه وارد شوم! ولی نمی توانم دردم را راحت به دیگران بگویم،. هر چه بگویم، از آن تفسیر های کاملا غلط صورت می گیرد! نمی دانم توضیح بدهم یا ندهم! گاهی هم می گویم نکند من بد می فهمم، آنها درست می فهمند! گاهی آن قدر بر من فشار وارد می شود که می ترسم دچار جنون شوم!

چند روز قبل که مشهد رفتم، در کنار آقا، حالتی پیش آمد که خود را رها شده در آغوش آقا حس کردم، خیلی خودمانی حرف زدم! آقا نجاتم بده! هرچه وظیفه ام هست به من بنما! و آمادگی آن را نیز به من بده و هر چه وظیفه ام هست، به شکلی به من عنایت کن که آبرویم همچنان حفظ بماند!و …

بعد از آن هروقت یادم می آید که در حرم آقا چه حسی داشتم، همین یادآوری آن حالت نیز موجب آرامشم می شود!

خدایا هرگز مرا از یاد خود غافل مدار و همواره مرا مدد نما و در همه لحظات، کمکم کن و در مشکلات و سختی ها مرا رها نکن! که رهائی یعنی فناء، نابودی و …!