کرامت انسانی

• احمد جعفری

جهان با همه بزرگی و عظمتش و آسمان و زمین، ماه و خورشید و دریاهای بیکران همه و همه به خاطر انسان و در جهت گرامیداشت مقام و منزلت و رشد و تعالی و تکامل شخصیت اوست که به پاشده مکتب های آسمانی به خصوص مکتب حیات بخش اسلام تکریم و تعظیم شخصیت انسانی را در لوحه برنامه های انسان ساز خود قرار داده است.

شخصیت های بزرگ و رهبران دینی نیز در طول تاریخ بشری با بینش عمیق در جهت سوق دادن بشر به مسیرآزادی معنوی،آزادگی، عزت و شرافت گام برداشته اند ولی ظاهراً تلاش بی وقفه و شبانه روزی دانشمندان و نوابغ عالم مسیر اصلی خود را گم نموده و انسان را از فیض یک زندگی انسانی سالم و مبتنی بر خود باوری و محبت و عواطف انسانی محروم ساخته است. عن قریب است که نه از معنویات و حقایق متعالی معنوی اثری و نه از گسترش حاکمیت دین در جامعه خبری باشد.

در جوامع غربی با ان همه گسترش علمی و توسعه و امکانات، فضائل معنوی و صفات عالی به کلی فراموش شده و انسان در ورطه غوطه وری در منجلات فساد و ناملایمات قرار دارد که در این کارزار اگر جوامع اسلامی به خصوص شیعی بخواهد از این جوامع الگوبرداری کند همان راهی را خواهیم رفت که امروزه غرب با آن گریبان گیر است.

ما بایستی این سخن امام خمینی(ره)را همیشه بعنوان سرمشق خود قرار دهیم «که هر کس در هر پست و رده ای که قرار دارد و نگاه آخر زمانی ندارد خیانت کرده» براستی مسئول کیست و مسئولیت چیست؟ در کلام معصوم داریم که کلهم مسئول یعنی هر کسی مسئول است پس تک تک ما مسئول هستیم و می بایستی مراقب باشیم که از زمره خیانتکاران بحساب نیاییم.

هر کدام از ما بایستی بت شکنی کنیم و لب به اعتراض گشوده و فریاد اعتراض به وضع موجود و حرکت بسوی مطلوب راسر دهیم، اعتراض به وضع موجود فرهنگ به خصوص فرهنگ اصیل اسلامی در خود، خانه، جامعه( به خصوص محیط کارمان) آیا این همان حیات طیبه است که به انسان وعده داده شده آیا این کمال مطلوب بشری است که به پای آنها خونها ریخته شده، و یا اینها چیزی جزء خور، خواب خشم شهوت نیست؟

بپا خیزیم مطالبه کرامت انسانی نماییم چرا که قربانی بعدی این خفاش خون آشام بی فرهنگ و بی معرفت و خانمان سوز فرزندان من و تو خواهد بود…