آقای غریب؛ نمی دانیم باید تولدت را تبریک بگوئیم یا تسلیت!!! نمی دانیم در شب و روز تولدت از شیعیان خرسندی یا زانوی غم به بغل گرفته ای؟! مولای من، نمی دانیم شما هم به جشن های ما دعوتید یا متوجه میشوی که با خط خوش بر ورودی جشن هایمان نوشته ایم” ورود امام زمان ممنوع”؛ یا صاحب الزمان، نمی دانیم در این ایام برای سلامتی‌ات دعا میکنیم، یا برای خون به جگر کردنت، اقدام!؟ولی به هر حال ممنونیم که آمدی تا ما روز تولدت را مجوزی برای انجام گناهان خود بدانیم و بنام جشن و مولودی گرفتن برای شما، هر کار دلمان خواست بکنیم.
عده ای، با دادن شیرینی -گاهی شیرینی های میلیونی و روی تریلی- و شربت در وسط خیابان، راه مردم را سد می کنیم و زمانی طولانی مردم را در ترافیک نگه می داریم تا عرض اندامی کرده باشیم، به امید اینکه با تلف کردن وقت مردم، به هم ریختن فکر و اعصاب آنها، مانع شدن از عبور ضروری خودروهای پلیس و آتش نشانی و آمبولانس حامل بیمار و … رضایت خاطر شما را جلب کرده و جزء مقربین باشیم.با پخش صدای ترانه های مثلا مجاز یا غیرمجاز و در بعضی محلات با پخش ترانه صدای زن، در مکان برگزاری جشن، در کنار خیابان و یا حتی در ماشین های خودمان، با ایجاد مزاحمت های صوتی برای مردم و زیر پا گذاشتن احکام دین خدا، در این جشن پرعظمت! سهیم می شویم. با رها کردن لیوان های یکبار مصرف شربت هایی که خورده ایم، در کف خیابان، امید آن داریم که با هربار خم شدن آن پیرمرد رفته گر، دعایمان کند و ما به تقرب بیشتر برسیم! و نهایتا عده ای که هیچ کاری از دستمان برنمی آید با راه افتادن پیاده و سواره(با هر سر و وضعی، خصوصا خانم ها) در خیابان ها و افزودن بر عظمت این جشن، امید تقرب بیشتر را در باور خود می پرورانیم. برخی هم در جایگاه مسئول، از آنجا که حضور هر لحظه انها در جلسات تصمیم گیری توفیق مشارکت در این جشن ها را نمی دهد، با سکوت دربرابر این جشن به انحراف رفته، مهر تاییدی به این اعمال می زنند و برای اینکه حداقل کاری در این مسیر کرده باشند، زحمت مخابره کردن آمار این جشن ها را به جان می خرند و در جواب کسانی که به این سبک جشن گرفتن اعتراض می کنند می گویند: اینها جزء اعتقادات مردم است و نمی شود کاری کرد!!! همه به نوعی در این موضوع سهیم شده ایم و انگار دقیقا شبیه روز عاشورا که آنها هم که نیزه و شمشیر نداشتند؛ با قصد قربت؛ دامن ها را پر از سنگ کردند. با این تفاوت که آن روز بر جسم امام بود و این روز بر روح امام.
یا صاحب الزمان برای ما دعا کن تا شاید درک کنیم که این شیوه جشن گرفتن، برای ما جشن است ولی برای شما، عزا …
احسنت بسیار زیبا و عالی اما کو گوش شنوا متاسفانه هم تو عزاداری افراط میکنیم هم تو جشن آخرش هم تذکر بدی میگن کار به دستگاه امام و ائمه نداشته باش خلاص
این مراسمات پر شده از گناه، امام زمان ببخش اگر آمدنت را به تاخیر می‌اندازیم.
باسلام خدمت اقای رجبی،بایدعرض کنم که حرفهای درستی رومطرح کردید.اما به نظرمن ریشه همه ی این گونه رفتارهای به ظاهرمذهبی که چندسالیست در کشورما مرسوم شده است ونه تنها در مراسم جشن بلکه درعزاداریهایمان هم شاهدآن هستیم این است که متولیان امورمذهبی جامعه ما(البته نه همه)انچنان که من وشمافکرمیکنیم فکرنمی کنند وبرعکس معتقدند شوروهیجانات مذهبی درجامعه اثرگذارتراست (برای نیل به بعضی مقاصد)نسبت به داشتن شعورمذهبی،درحالیکه به نظز این بنده حقیر،ارتقا شعورمذهبی مردم درجامعه ما کلیدحل بسیاری از نابسامانیها، ناهنجاریهاو معضلات فرهنگی موجوددر سطح جامعه ماست.