در انتخابات اخیر نظام پزشکی حقوق زیادی ضایع شد/ منتقد آیت‌الله هاشمی رفسنجانی بودم و او را سمبل راست می‌دانستم

دکتر کمال بیکی یکی از چهره های آشنای جریان اصلاح طلبی در میبد است که علاوه بر شغل طبابت در مناصب متعدد دیگری مشغول به خدمت بوده و هست؛ از جمله ریاست پلی کلینیک تامین اجتماعی میبد، ریاست نظام پزشکی میبد، عضویت در هیات مدیره مرکز تحقیقات ژنتیک میبد و عضویت ۷ ماهه در شورای شهر چهارم میبد. جمیع این موارد باعث شد تا فرصت را مغتنم بشمریم و مصاحبه ای را با وی تدارک ببینیم. گفتگویی که بیش از دو ساعت و نیم به طول انجامید و پرسشها و پاسخهای داغی ردوبدل شد. شما را به مطالعه بخش اول این مصاحبه دعوت میکنیم:

 

لطفاً خودتان را معرفی کنید و مختصری از زندگی خود بگویید؟

کمال بیکی ده آبادی، متولد ۱۲ فروردین ۱۳۵۰ و ساکن ده آباد هستم. قبل از دبستان و در مکتب خانه آقای دادور قرآن را آموختم و دبستان را در ده آباد بودم. سوم دبستان و در بحبوحه انقلاب ۴۵ روز نجف و کربلا بودم و از موضوعات جالب هم این بود، وارد عراق که شدم حسن البکر رییس جمهور بود و در همان زمان صدام جایگزین شد

 در کلاس چهارم بود که عضو گروه سرود مدرسه بودم و سرودهای انقلابی می خواندم. در دوران جنگ دوم دبیرستان بودم و با دست بردن در کپی شناسنامه توانستم به جبهه بروم. حدود ۱۳ یا ۱۴ ساله بودم که با کاروان راهیان کربلا، عازم جبهه شدم، در گردان غواص، “حزب الله جند الله” سازماندهی شدیم، و در تک جزیره مجنون و پاتک فکه حضور داشتم، که اکبریان و سید مهدی امامی انجا شهید شدند.

در همان ایام جبهه و در بازگشت هایم به مدرسه، امتحان می دادم، و به عنوان شاگرد اول کلاس هم نمره می آوردم و موفقیت تحصیلی خوبی داشتم، حتی سال سوم دبیرستان را در فاو خواندم و امتحان را با هم کلاسی هایم در میبد  دادم که باز هم جزء نفرات اول کلاس بودم. در مدت جنگ هم دوستان زیادی را از دست دادم، که برخی از آنها در کنار خودم شهید شدند، بعد  در آن دوران گردان الحدید را تاسیس کردیم که کارش نو اوری در تجهیزات جنگی بود.

روزپذیرش قطع نامه را نیز به یاد دارم که در شلمچه بودیم و بعد از پذیرش قطعنامه بود که با هجوم تانک های عراقی مواجه شدیم که با زدن یکی دو تانک، رانندگان تانکهای دیگر فرار کردند که تانک های مانده را به غنیمت بردیم، البته عراقی ها ما را تا دروازه خرمشهر عقب راندند و هوانیروز در آنجا به کمک ما آمد.

سال ۶۸ کنکور دادم و با رتبه ۳۲۴ پزشکی شیراز قبول شدم. ۷ سال انجا مشغول تحصیل بودم. برای سربازی نیز به عنوان پزشک‌سرباز در درمانگاه سپاه میبد مشغول شدم. سپس درخواست رفتن به مناطق محروم را دادم و به دهشیر رفتم. سال ۷۷ پزشک دهشیر بودم و در این فاصله نیز پزشک ارتباطات اورژانس تهران بودم.

در زمانی که شیراز بودم روزنامه عصر را راه اندازی کردیم و رقیبی برای روزنامه معروف خبر شدیم. سال ۷۵ وقتی فارغ التحصیل شدم، در رزیدنتی جراحی مغز و اعصاب هم قبول شدم، که به خاطر به دنیا آمدن فرزندم و اصرار همسرم به میبد آمدیم و دیگر نتوانستم برای تخصصم به آنجا بروم. بعد از اتمام طرحم در دهشیر امتحانی برای تامین اجتماعی برگزار شد که جزء قبولی ها بودم. از سال ۷۸ جز کارمندان تامین اجتماعی شدم و کارم از اردکان شروع شد. بعد از ۱۵ سال به میبد آمدم و مسئول تامین اجتماعی میبد شدم و در حال حاضر مسئولیت پلی‌کلینیک تامین اجتماعی میبد و همچنین ریاست نظام پزشکی میبد را برعهده دارم.

نظام پزشکی میبد چگونه شکل گرفت؟

حدودا سال ۸۱ و ۸۲ بود که رسما نظام پزشکی میبد افتتاح شد که بنده هم به عنوان رئیس نظام پزشکی انتخاب شدم. قانون نظام پزشکی کشوری نیز تا حدودی از انشا و متنی که بنده از روی قوانین نظام پزشکی سایر کشورها برداشت کردم نوشته شده است و به همین علت با اینکه جدید التاسیس بودیم رتبه ۳۰ کشور و اولین رتبه شهرستانی را داشتیم. با رای اوردن در بین صد شهر، بازرس کشوری نظام پزشکی شدم. البته این دوره هم با اینکه درگیر انتخابات شورا بودم به عنوان بازرس کل نظام پزشکی انتخاب شدم.

یکی از معضلات نظام پزشکی این است که می گویند هم خودشان پزشکند، هم خودشان تعرفه گذاری می‌کنند و هم خودشان به شکایات رسیدگی می کنند؟ به نظر شما این یک نوع فساد سیستمی نیست؟

من بررسی زیادی روی پرونده ها داشتم و قوه قضاییه هم اشراف داشته و الحمدلله خطایی نداشتیم. کار پزشکی کاری تخصصی است و مفهوم این مسائل در نگاه قاضی غیرمتخصص از لحاظ پزشکی فرق می کند. باید این موضوع توسط افراد متخصص بررسی شود. چیزی که در قانون نظام پزشکی آمده در کنار کارشناس برای قوه قضاییه کار میکند که رای نهایی را انها می دهند نه نظام پزشکی…

نمیشد مرجع ثالثی تاسیس شود تا رسیدگی کند؟ مردم الان شاهد هستند که جرایم پزشکی را خود نظام پزشکی رسیدگی می کند که از خودشان است.

اتفاق خاصی نیفتاده که این موضوع جانب گیرانه و طرفدارانه باشد. امار ها نیز نشان نمی دهد که طرفداری شده و حقی ضایع شده  باشد.

به نظر شما انتخابات این دوره از نظام پزشکی که الکترونیک بود مناسب بود؟

حق زیادی ضایع شد و انتقاد زیادی هم داشتیم و گفتیم حاضریم دوباره تکرار کنیم. بین ایده آل و واقعیت فاصله هست و استدلال های زیادی شد. گفته شده فعلا همین موضوع مورد تایید است.

از چه زمانی اصلاح‌طلب شدید؟

نیاز های زمانه عوض می شود و من اعتقادم این است که انسان باید مرتب نو به نو شود. باید بنا بر مقتضیات زمان به روز شویم. دانشجو که بودم می‌دیدم منتسبین به جناح راست از تمام اهرم‌ها، من جمله مقدسات برای ماندن در قدرت استفاده می‌کردند، درحالیکه این مقدسات بنیان‌های اعتقادی ما هستند و نباید سوءاستفاده شود. در عین حال که بنیه مذهبی دارم و رگ و خون همه ما به مذهب بسته است و در رودخانه ای هستیم که همه اش مذهب است. به هر حال انسان هایی مثل امام هستند که دارای تفکرات روشن می باشند و دنبال سازگاری دین و آزادی با جامعه هستند.

 از طرفی به میبد هم که آمدم دیدم نشریه خوبی به نام سایه بان چاپ می شود. به دیدار مدیرمسئول این نشریه یعنی مرحوم دکتر رادی رفتم و با آنها همکاری خودم را شروع کردم. دوستان اطرافم هم اصلاح‌طلب بودند.

قبلش رویکرد جدی به موضوع اصلاحطلبی داشتید؟

بله در روزنامه عصر با رویکرد اصلاح‌طلبی فعالیت داشتم. البته قبلش چیزی به این اسم و رسم وجود نداشت و از دوم خرداد این موضوع جدی تر شد. قبل از آن هم کروبی و خاتمی را به عنوان همفکر می‌شناختم…

با مرحوم هاشمی رفسنجانی هم این احساس قرابت و همفکری را داشتید؟

خیر! در مقابل و منتقد ایشان بودم. او سمبل «راست» بود.

اگر آقای هاشمی سمبل راست بوده پس چهره‌هایی نظیر مرحوم آذری قمی را چگونه تحلیل می‌کنید؟! چون آقای هاشمی هیچگاه در جریان آن ۹۹نفر قرار نگرفت!

مرحوم آذری قمی بالا و پایین داشت اما هاشمی را به عنوان نماد راست مورد انتقاد قرار می دادم، ولی البته به عنوان استوانه نظام قبولش داشتم. البته به قدری این چپ و راستی در جامعه ما در هم تنیده و پیچیده است که به راحتی نمی‌شود سر در آورد. مثلا علی مطهری از لحاظ تفکر فرهنگی راست و از لحاظ تفکر سیاسی چپ است.

این گفتگو ادامه دارد …