چرا رییس‌جمهور فعلی دعوت رییس‌جمهور سابق برای مناظره را نمی‌پذیرد؟!
فراخوان رئیس جمهور پیشین برای مناظره حتی اگر به برگزاری مناظره هم نینجامد، می تواند این فایده مهم را به دنبال داشته باشد که دولتمردان و رئیس جمهور گرانقدر، زین پس در اظهارات خود بیش تر دقت کنند و به جای نفی دیگران در پوشش آمارهای ناقص و …، بکوشند با تلاش و خدمت رسانی مضاعف خود را اثبات کنند.
- مرتضی رضائیان
هفته گذشته دکتر احمدی نژاد-رئیس جمهور سابق- پس از سکوت چندماهه در برابر موج انتقادها از عملکرد دولت های نهم و دهم و در واکنش به گزارش صد روزه دکتر روحانی-رئیس جمهور کنونی- در نامه ای محترمانه ایشان را دعوت کرد تا «در فضایی کاملا دوستانه و صمیمی، در مناظره‌ای صریح، اصولی و روشنگر در منظر افکار عمومی ابهامات را رفع و حقایق ناب را آن‌طور که هست مورد تصدیق و تاکید قرار دهیم…» و در عین حال تصریح کرد «به عنوان قطره‌ای از اقیانوس ملت ایران آمادگی دارم که همه توان و تجربه خود را برای تسهیل و پیشبرد امور در خدمت دولت قرار دهم.»
درباره درخواست رئیس جمهور سابق و واکنش ها به آن اشاره ای هر چند گذرا به برخی نکات ضروری می نماید:
۱٫ در دوران انتخابات ریاست جمهوری، انتقادهای سازنده و منصفانه ای درباره عملکرد دولت وقت از سوی برخی نامزدها و حامیان آن ها مطرح شد که ستودنی است؛ اما برخی نامزدها و جریان حامی آن ها هم فراتر از حد متعارف در تنور سیاه نمایی ها دمیدند و کوشیدند تا با این شیوه، ماهی مقصود خود را از آب گل آلود بگیرند.در این میان به واسطه مردد بودن بسیاری از رای دهندگان در تشخیص اصلح و کناره گیری یکی از نامزدها به نفع آقای روحانی و فضای خاص القائی در آن زمان، دکتر روحانی توانست-اگرچه آرایی لرزان و شکننده- به ریاست جمهوری برگزیده شود؛ اتفاقی که شاید برای خود جناب روحانی نیز دور از انتظار بود.
۲٫ پس از انتخاب آقای روحانی، دکتر احمدی نژاد با حضور در محل استقرار ایشان و تبریک به وی، وزرای دولت را مامور کرد تا ضمن دیدارهای منظم با آقای روحانی، اطلاعات وزارتخانه های خود و واقعیت های موجود را به رئیس جمهور منتخب ارائه کنند تا با آمادگی هرچه بیش تر بار سنگین مسوولیت را عهده دار شود.
۳٫ دکتر روحانی در ایام تبلیغات انتخاباتی وعده داده بود در صد روز اول استقرار دولت، در وضعیت اقتصادی جامعه گشایش هایی ایجاد کند و گزارش فعالیت های دولت خود را به اطلاع جامعه برساند.از همین رو بود که وی چندی پیش در برنامه زنده تلویزیونی به ارائه گزارش پرداخت؛ اما متاسفانه بر خلاف انتظار به جای ارائه گزارش از عملکرد دولت خود و یا دستکم نقد محترمانه عملکرد دولت سابق، با رفتار و گفتاری ناسازگار با شعار«اعتدال» و «امید» و …، به تخطئه بسیاری از نقاط قوت و دستاوردهای دولت دکتر احمدی نژاد پرداخت و بدون اشاره به خدمات چشمگیر دولت قبلی، چنان یکسره گفت و قضاوت کرد که صدای بسیاری از اهالی انصاف را به اعتراض بلند کرد.
۴٫ برخی معتقدند سیاه نمایی های صورت گرفته برضد دولت قبلی، ابزار مناسبی است تا ناتوانی دولت یازدهم در تحقق وعده ها تا حدودی پنهان نگه داشته شود. چه این که رئیس جمهور محترم بر خلاف رئیس جمهور سابق که تجربه طولانی و موفق در حوزه اجرایی از پایین ترین سمت ها تا بالاترین جایگاه اجرایی(بخشداری، فرمانداری،استانداری-سه دوره استاندار نمونه- شهرداری پایتخت و دو دوره ریاست جمهوری) را درکارنامه خود دارد، از سوابق اجرایی چندانی برخوردارنیست و بیش تر به عنوان دیپلمات شناخته می شود تا مرد کار و اجرا و شاید این نکته یکی از دلایل کاری نبودن دولت کنونی در مقایسه با دولت های نهم و دهم باشد که بارها به دلیل پرکاری مورد تمجید مقام معظم رهبری قرار گرفته و مردم نیز با اذعان به برخی کاستی ها، پشتکار و سخت کوشی آنان را در جلوه های گوناگون از جمله سفرهای استانی به مناطق کوچک وبزرگ کشور مشاهده کرده بودند.
۵٫ آقای روحانی در گفت و گوی ویژه خبری ۶ خرداد بر اختصاص دادن وقت پاسخگویی به کسانی در برنامه های تلویزیونی به آن ها اتهامی وارد می شود، تاکید کرده بود. دکتر احمدی نژاد هم در واکنش به سیاه نمایی های صورت گرفته علیه همکارانش، از دکتر روحانی خواست تا در مناظره ای صمیمانه با وی شرکت کند. آقای روحانی طبق تاکید خود در گفت و گوی ویژه خبری، باید به دعوت رئیس جمهور سابق پاسخ مثبت دهد. بخصوص این که ایشان و مشاورانش معتقدند ادعاهایشان درست است و نامه سرگشاده احمدی نژاد، فرصت مناسبی را در اختیار روحانی قرار می دهد تا بار دیگر با استدلال محکم و آمارهای قطعی، درستی ادعاهای خود را در مناظره ای زنده برای مردم ثابت کنند و تحقق این امر می تواند محبوبیت آقای روحانی را که با آرایی شکننده به ریاست جمهوری رسیده است، به شدت تقویت کند.
۶٫ به رغم واقعیت مذکور، نه تنها رئیس جمهور محترم از مناظره با دکتر احمدی نژاد طفره رفته، بلکه متاسفانه برخی همکاران وی درسطوح بالا هم بعضا با ادبیاتی نامناسب و مغالطه در برابر درخواست احمدی نژاد موضع گرفته اند. «چطور به خودش اجازه می دهد با رئیس جمهوری که امروز دنیا را با ابتکار عمل خود به تعجب کشانده است، خود را همتا بداند و تقاضای وقت مناظره کند؟»(مجید انصاری/معاون پارلمانی رئیس جمهور) «ما وقت این حرفها را نداریم»(سخنگوی دولت)، «احمدی نژاد در سطح روحانی نیست»(ترکان/مشا.ررئیس جمهور) و … بخشی از این ادبیات نامناسب است. همچنین یکی از نمایندگان مجلس که سنگ رئیس جمهور محترم را به سینه می زند، در ادبیاتی تاسفبار خطاب به برگزیده ملت با رای ۲۴ میلیونی می گوید: «درخواستم از آقای رئیس‌جمهور سابق این است که سرجای خود بنشیند(!) احمدی نژاد خسارت‌های بی شماری به کشور زده است(!) او نتوانست مدیریت روستایی را هم اجرا کند(!)» و البته این ها جدا از صدها کامنت بی ادبانه ای است که در سایت های مدعی اخلاق و ادب به نمایش درآمده است.
کامنت های مورد اشاره بعضا چنان بی ادبانه است که باید صمیمانه شفای صاحبان آن ها را از خداوند متعال تمنا کرد و اگر چه بازگوکردن عمق این همه حقد و کینه توزی به لحاظ شرعی و اخلاقی محل تامل است؛ اما از باب مشت نمونه خروار و برای نشان دادن مظلومیت احمدی نژاد و ماهیت واقعی مدعیان اخلاق و تمدن، اشاره به برخی از پیام های «نسبتا مودبانه تر!!» ضرورت دارد: من که فکر می کنم برنامه اش فقط نابودی ایران بود/ مناظره با یک مجرم(!) چه معنایی دارد/ مناظره با احمدی نژاد یعنی به حساب آوردن او؛ مثل پلنگی(!)که در حال نابودی است…/ آقای روحانی عزیز اصلا نباید به این دست و پا زدن های یک سیاسی ورشکسته(!) اهمیتی بدهد/ تقاضای مناظره با آبدارچی روحانی را بده(!) / در شان رئیس جمهور نیست که با یک متهم همصحبت شود/ تو رو خدا عکس همین بشر رو دیگه نذارید، حالم بد شد/ و …. و البته همان طور که گفته شد این پیام ها غیر از هتاکی های شرم آور برخی مدعیان حمایت از جناب روحانی در سایت های معلوم الحال است؛ سایت هایی که همواره در ظاهر از اخلاق و شرف و ادب دم می زدند! البته این هتاکی ها برای آگاهان چندان عجیب نیست؛چه این که در ایام تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری در سال ۸۴ هم هنگامی که ضربآهنگ گرایش مردم به احمدی نژاد بر خلاف انتظار اصحاب قدرت و ثروت، شتاب گرفت، انبوه جسارت ها به وی و خانواده اش روانه گردید؛ اما توده های گوناگون مردم توانستند به خوبی واقعیت ها را تشخیص دهند و با رای قاطع خود، جریان های هتاک را ناکام گذاشتند.
۷٫ رئیس جمهور محترم اگرچه در گزارش خود جلوه ای سیاه و سراسرنومیدی از دولت قبلی ارائه کرد اما مردم آگاه نیک می دانند که در کنار برخی ضعف ها و کاستی های دولت و رئیس جمهور گذشته؛ مبارزه با فساد و رانت خواری، ترویج فرهنگ ساده زیستی و برخورد با مظاهر اشرافی گری و حیف و میل بیت المال، کاهش تدریجی فاصله طبقاتی، تلاش بی‌وقفه برای آبادانی و سازندگی، ارتباط گسترده و صمیمی با قشرهای گوناگون جامعه، توجه ویژه به مناطق محروم، اجرای قانون معطل مانده هدفمندی یارانه ها، بازگشایی تاسیسات هسته ای و ارتقای سطح غنی سازی به ۲۰درصد، بیش از یکصد سفر استانی، خانه دار کردن چند میلیون ایرانی کم درآمد، رتبه بالای ایران در رشد علمی، ساخت هزاران کیلومتر بزرگراه و ده ها سد و نیروگاه و کارخانه صنعتی، تواضع و ادب خالصانه در برابر مردم و بوسیدن دست های پینه بسته و صدها و هزاران خدمت و ویژگی کوچک و بزرگ دیگر هم در کارنامه هشت ساله دکتر احمدی نژاد وجود دارد و بسیار دور از انصاف می دانند که کسی با نادیده گرفتن آن همه خدمت و تلاش، یکسره به سیاه نمایی آن دوران بپردازد.
مردم ما در دوران خدمتگزاری رئیس جمهور سابق به یاد ندارند که همراهانش نامه پیرزنی را مچاله کند یا رفتار محافظانش با مردم به گونه ای باشد که صدای اعتراض نماینده مجلس را هم درآورد؛ بلکه رفتارهای خاضعانه وی و همراهانش را با خود به یاد می آورند در کمال تواضع و ادب فریاد می زد من نوکر شما هستم. احمدی نژاد بی عیب نبود اما این امتیاز را داشت که هم در آغاز مسوولیت و هم در پایان دوران ریاست جمهوری با کمال صداقت، لیست اموال اندک خود را در نامه ای به همه اعلام کرد؛ اقدام ارزشمندی که انتظار می رود جناب دکتر روحانی هم در آن به سلف خود تاسی کند.
نکته دیگر این که حمایت‌های رهبری نظام که با آگاهی از مجموعه نقاط«مثبت» و «ضعف» دولت و دولتمردان پیشین ابراز شده، تردیدی باقی نمی‌گذارد که حجم قابل توجهی از سیاه نمایی ها بیش از آنکه بر پایه واقعیتها بنا شده باشد، بر پایه اغراض سیاسی است. و شاید از همین روست که احمدی‌نژاد توانست در سال ۸۸ با رای بی سابقه ۲۵میلیونی به ریاست جمهوری برگزیده شود؛ رایی که بعد از آن تکرار نشد و این پیام رهبری را به همراه داشت که «این، رأی به گفتمان پر برکت و عزتمدار انقلاب اسلامی است؛ رأی به استکبارستیزی و ایستادگی شجاعانه در برابر سلطه‌طلبان بین‌المللی است؛ رأی به مبارزه با فقر و فساد و تبعیض و مبارزه با اشرافیگری است؛ رأی به ساده‌زیستی و نزدیکی با مردم و غمگساری از ضعیفان و مستضعفان است؛ رأی به کار و تلاشِ بی‌وقفه و خستگی‌ناپذیر است…»
البته این همه هرگز به معنای مبرابون دولت قبلی از خطا و قصور و تقصیر نیست؛ بلکه به معنای تاکید بر ضرورت رعایت انصاف در ارزیابی نقاط مثبت و منفی دولت و دولتمردان در هر زمان است و شاید از همین رو بود که رهبر معظم انقلاب در آخرین دیدار با دولت دهم فرمودند: «در ۸ سال اخیر همه احساس و درک کردند که رئیس‌جمهور محترم و همکاران ایشان، با تحمل سختی‌ها، نسبت به همه دولتها و دوره‌های دیگر، کارهای بسیار پرحجم و پرشتابی انجام می‌دهند که این واقعیت، نکته برجسته و قابل تقدیری است» و به این نکته تلخ هم اشاره کرده بودند که برخی «حتی کارهای ملموس دولت را نیز انکار می‌کنند!»
۸٫ به هر روی ملت همچنان چشم انتظار انجام مناظره بین رئیس جمهور سابق و رئیس جمهور کنونی هستند تا در فضایی صمیمی، صادقانه و شفاف و فارغ از جوسازی های رسانه ای، در حضور کارشناسان خبره، واقعیت ها بیش از پیش روشن شود. طفره رفتن از انجام این مناظره دیدنی، پیام های خاصی را برای توده های مردم تداعی می کند که شاید برای دولت محترم خوشایند نباشد. فراخوان رئیس جمهور پیشین برای مناظره حتی اگر به برگزاری مناظره هم نینجامد، می تواند این فایده مهم را به دنبال داشته باشد که دولتمردان و رئیس جمهور گرانقدر، زین پس در اظهارات خود بیش تر دقت کنند و به جای نفی دیگران در پوشش آمارهای ناقص و …، بکوشند با تلاش و خدمت رسانی مضاعف خود را اثبات کنند.
چرا آسمان به ریسمان می بافید؟ جناب آقای روحانی هیچگونه سیاه نمایی نکرده اند و تنها آماری را بیان نموده اند که رئیس مرکز آمار که منصوب آقای احمدی نژاد است ارائه داده است.
آقای احمدی نژاد در این ۸ سال ریاست جمهوری اشان کی حاضر به مناظره شدند؟
ایشان در مناظرات انتخاباتی سال ۸۸ تمام نظام و دولت های قبلی را زیز سؤال بردند ولی چرا حتی اجازه ندادند دولت های قبلی از خود دفاع کنند؟ برادر سخن بسیار است ولی داشتن کمی انصاف هم خیلی خوب است. بهتر واقعیات را بپذیرید.
همین آقا محمود سال ۸۸ دعوت رییس جمهور فعلی برای مناظره را نپذیرفت، احمدی نژاد دچار مرگ سیاسی شده بنابراین سعی می کنه هر جوری شده خودش را احیاء کنه.
درضمن یک مطلب هم از سازمان تامین اجتماعی بگذارید که در پاک ترین دولت تاریخ با پول کارگران چگونه بذل و بخشش می کردند.
متاسفانه اینها نمی دانند همین توافق اخیر هم مدیون شجاعت و ایستادگی هشت ساله دکتر احمدی نژاد هستند و همچنین غنی سازی ۲۰ درصد و چند ده هزار سانتریفیوژ و ….. .
این لوگوی سایتتون فقط اون تاقچه اش قشنگه
دیگه تضادی تو این عکس وجود نداره
برید روی این طرح کار کنید هنوز میشه قشنگ تر از این طراحی کنی
شما با این لوگو به مردم می گید که ما طراح خوب تو میبد نداریم؟
علی آقا آمارهای آقای روحانی دروغ نیست اما سیاهنمایی بود یعنی با آمار بازی کرد. جوری گفت که نقص ها صدبرابر بزرگتر جلوه داد و خوبی ها را در حد صفر!! انگار دولت احمدی نژآد هشت سال کلامشغول عیاشی بوده!! انگار رهبر که اینقدر از تلاش دولت تمجید کرد اطلاع نداشته از واقعیات. دوست من! برو اعتراض نمایندگان به گزارش حاج حسن رو بخون تا مطلع بشی. نرو از سایتهای اونطرف چشم وگوش بسته تاثیر بپذیری و بیای طوطی وار بگی. فقط یک سوال ازت دارم:
چرا روحانی مثل احمدی نژآد اموالش رو به مردم اعلام نمیکنه؟؟ چون اگه ثروت میلیاردی خودش و اعوان و انصارش رو اعلام کنه مردم میگند این ها اصلا درد ما بیچاره ها رو درک نکرده اند که بخواهند درمان کنند. میگند باز محمود خودمون که ساده زیست و دردکشیده بود.
عزیز من! سنگ کسی رو به سینه بزنیم که همدردمون باشه و دلسوز. احمدی نژآد خوبیها و صداقتش هزاربار بیشتر از بدیها و نقصهاشه.
علی آقا
ضمنا این دو نمونه را داشته باش عزیز من:
حسن روحانی در گزارش ۱۰۰ روزه خود در خصوص بدهی دولت گذشته گفته بود: “دولت قبل که پولدارترین دولت بوده ولی متأسفانه بدهکارترین دولت بود” اما با انتشار اسناد رسمی از سوی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران ادعای حسن روحانی در خصوص بدهی دولت گذشته کذب محض عنولن شده که این اقدام باعث میشود که رییس جمهور به گزارش های نادرست مشاورین خود اتکا نکند.
گزارش رسمی بانک مرکزی حاکی است: دولت هشتم، خرداد ۸۴ با ۴۰ میلیارد و ۶۰۰ میلیون دلار بدهی و تعهد خارجی (قطعی و احتمالی) تحویل دولت نهم شد و دولت دهم نیز سال ۹۲ با کمتر از ۱۶ میلیارد دلار بدهی و تعهد خارجی تحویل دولت یازدهم گردید. یک نمونه دیگر: روحانی گفت: شش میلیون بیکار در کشور داریم اما گزارش رسمی وزارت تعاون همین دولت چند روز قبل اعلام کرد: تعداد مردان بیکار در کشور حدود دو میلیون نفر است!! ببین افتضاح آماری یعنی این. البته امیدواریم آقای روحانی هزاران بار موفقتر از احمدی نژآد باشند ولی با صداقت و تلاش و همت نه با خود را به کوچه عمرچپ زدن
با سلام
خدمت تمامی دوستان عرض کنم درست است که برخورد برخی از افراد درخصوص درخواست آقای احمدی نژاد تند و گاهی هم بی ادبانه بود ولیکن دوستا از یاد نبریم آقای احمدی نژاد در هیچ کدام از برنامه های تلویزیونی اجازه طرح انتقاد یا مناظره را به طرف مقابل نمی داد و حتی در جلسه معروف اقتصاد دانان با ایشان به نحوی به این اساتید بی حرمتی کرد و اینها را تقریبا بی سواد جلوه داد درحالی که این عزیزان امروز اقتصاد ما را برایش ترسیم می کردند ولی ایشان گوشش به این حرفها بدهکار نبود لذا اگر قرار است دوباره بیاید و این آمار کار و کزایی بدهد چه فایده دارد مهم اینست که با حقوق ۷۰۰ هزار تومان امروز من زندگی بر وفق مراد من نیست
آقای موسوی امیدوارم با آقای احمدی نژاد محشور شوید. در ضمن بدانید رهبر معظم انقلاب همانطور که بارها فرموده اند از تمامی دولتها حمایت کرده اند ولی این باعث نمی شود ما چشم را بر روی واقعیتها ببندیم. این شکی نیست که دوره آقای احمدی نژاد ما بالاترین درامدهای نفتی را داشتیم. اما با این درآمدهای نفتی چه کردند؟ جز اینکه آنها را ریخت و پاش کردند و بدهی های زیادی به بار آورده اند.
در مورد به اصطلاح پاک ترین دولت تاریخ نیز تاکنون گوشه های کوچکی از آن رو شده است از جمله: بزرگترین اختلاس تاریخ، بذل و بخششهای بی حساب و کتاب در سازمان تأمین اجتماعی با ریاست مرتضوی که اقای احمدی نژاد بارها با دور زدن قانون ایشان را در ریاست آن نگاه داشت، انتقال مبالغ زیادی پول به حساب دانشگاه ایرانیان آقای احمدی نژاد در آخرین روز کاری دولت نهم، و موارد زیاد دیگر که بعداً به تدریج افشا خواهد شد.
این نکته را هم بدان که آقای روحانی مانند تمام مسئولان نظام دارایی های خود را به مراجع ذیربط اعلام کرده اند اما ایشان مانند محمود شما سیاه باز نیستند که ژست ساده زیستی بگیرند و یا مانند محمود همواره از خودشان و دولتشان با القاب پر طمطراق تعریف و تمجید نمی کنند که این کار آقا محمود یادآور ضرب المثل «خودگویی و خودخندی، عجب مرد هنرمندی» می باشد.
علی آقا ادبیات باید فاخر و در شان یک میبدی باصفا باشد
اگر بتوانیم در قضاوتهایمان منصف باشیم خیلی خوبه ایام به کام عزیزم
آقای موسوی
ماهم معتقدیم باید ادبیاتی به کار برد که در شأن یک ایرانی مسلمان باشد نه ادبیاتی که آقای احمدی نژاد به بکار می برد.
بنابراین ما هم از شما می خواهیم که منصفانه قضاوت کنید که آیا ادبیات آقای احمدی نژاد در برخورد با منتقدان و مخالفان خود بهتر بود یا ادبیاتی که آقای روحانی به کار می برند؟
برادر من، بنده در تفکر مسقل از احزاب هستم اما شما که دائماً اخبار سایت ها و روزنامه های مخالف آقای روحانی را مطالعه می کنید کمی هم انصاف داشته باشید، آیا متهم نمودن مقام اجرایی اول مملکت به داشتن ثروت میلیاردی بدون هیچ سند معتبر ادبیات و اخلاق اسلامی است؟
آیا متهم نمودن آقای روحانی به کوچه عمر چپ زدن ادبیات و اخلاق اسلامی است؟
آقای احمدی نژاد در این هشت سال به افراد زیادی در رسانه ملی تهمت و افترا زد اما آیا به مخالفان اجازه دفاع از خود داده شد؟ آقای احمدی نژاد با اکثر مقامات کشور مقابله کرد، بارها با مجلس، قوه قضائیه و حتی با رهبر معظم انقلاب اسلامی از جمله در خانه نشینی ۱۱ روزه مخالفت کرد؟ آقای مشایی را با وجود مخالفت مراجع و علما در پست های حساس مملکتی قرار داد و نوعی دهن کجی به همه کرد؟
آیا اینها ادبیات و اخلاق اسلامی بود که شما چشم خود را بر روی واقعیت ها می بندید و به چشم یک قدیس به آقای احمدی نژاد می نگرید؟
پس بهتر است شما کمی کلاه خود را قاضی کنید و درست و منصفانه قضاوت کنید و ببینید که در همین مدت اندک ریاست جمهوری روحانی مقام معظم رهبری چندین بار از آقای روحانی تجلیل کردند از جمله در دیدار اخیر شورای عالی انقلاب فرهنگی با ایشان.
توصیه دیگر این است که شما و سایت میبد ما به جای تلاش برای تخریب دولت روحانی، کمک کنید که دولت در خدمتگزاری به ملت موفق شود نه اینکه آسمان و ریسمان به هم ببافید تا دولت را ناکارآمد جلوه دهید.
و در آخر بدانید که هرچه بود دولت آقای احمدی نژاد به تاریخ پیوست.
برای شما درک و فهم صحیح از اوضاع مملکت اسلامی به دور از حبّ و بغض خواهانم.
علی آقا فکرکنم خیلی نظراتمون باهم یکیه و در اثر سوء تفاهم فکر میکنیم با هم اختلاف داریم
به قول شاعر: در شناسایی مکن تعجیل جانا زانکه من هرکه را کافر گمان بردم مسلمان یافتم……….. ما خوبیهای احمدی نژآد و جناب دکتر روحانی عزیز را قبول داریم و ضعفها و لجاجتهایشان را نه. شما هم چنین عزیز برادر. در پناه حق پیروز و سربلند باشید.
آقای موسوی ما هم از خدمات تمام دولتهای گذشته در جمهوری اسلامی ایران قدردانی می کنیم و از ضعف ها و ندانم کاری ها انتقاد، امّا نباید همه چیز را سیاه یا سفید دید. در عین حال از برخی رفتارها و عملکردها نمی توان به سادگی چشم پوشی کرد و ما معتقدیم که در ارزیابی دولتها به قول شاعر« مشک آن است که خود ببوید، نه آنکه عطار بگوید».
دست حق یار و مددکار شما باد
درست می فرمایید علی آقا
اغلب توده های مردم اختلافاتمان در مسائل سیاسی به علت سوءتفاهم هاست و اگر صادقانه و با ادبیات شفاف سخن بگوییم میبینیم چقدر باهم نزدیک و هم نظر هستیم
ایام به کام علی آقای عزیز