رهبر معظم انقلاب بر حضور نیروی دریایی ارتش در دریاهای آزاد و دوردست تاکید دارند/ همه می‌پرسند شما که اهل یزد هستید، چطور از دریا سردرآوردید؟!/ روایت یکی از فرماندهان زمان شاه از ناو جماران

• ناخدا دوم عرشه «فتح الله رحیمیان ندوشن» در گفتگو صمیمانه با ندای ندوشن ابتدا به معرفی خود پرداخت:

فتح الله رحیمیان ندوشن متولد سال ۱۳۵۳ندوشن و تا دیپلم در ندوشن درس خواندم و سال ۷۱ در دانشگاه امام خمینی رشته فرماندهی کشتی قبول و چهارسال و شش ماه در این دانشگاه گذراندم و سال ۷۶ با لیسانس فرماندهی کشتی فارغ التحصیل شدم و از سال۷۶ تا الان در بندرعباس در حال خدمت هستم و تمام ۱۷سال خدمتم را به جز یکسالی که مشغول کارشناسی ارشد رشته مدیریت دفاع ملی در تهران بودم مابقی در بندرعباس روی ناو و کشتی و زندگی کردم.

آیا به دریا ونظامی گری علاقه داشتید یا به صورت اتفاقی وارد این عرصه شدید؟

این سوال را همه می پرسند و می گویند شما که اهل یزد هستید،یزد چه ربطی به دریا دارد و این ناشی از قسمت،علاقه و چیزهای دیگر بود و خودم تا حدی زیادی علاقه داشتم به کار در دریا و نظامی گری که تلفیقی از هر دوتاست و شاید معمولا کسانی که به اصطلاح ضرب المثل تو قدر آب چه دانی تا که در کنار فراتی و این یعنی کسانی که کنار دریا و رودخانه هستند قدر آب را نمی دانند و ما یزدی ها که از دریا دوریم قدر این موهبت را می دانیم و موهبت را به این دلیل می گویم بنابر حدیث امام علی که می گویند خدایا تو آنی که عظمتت در آسمانها و عجایب تو در دریاهاست و دریا برای خود عجایب،نکات و تازگی هایی دارد که هرچه جلوتر بروی بیشتر به آن پی می بری و خود من علاقمندی ام به دریا و کار در دریا زیاد بود و به خاطر همین رفتم و ماندم معمولا الان هیچ کدام از هم رشته ای های من در آن زمان به نوعی این کار را کنار گذاشتند یا خسته دریا شدند اما من به دلیل علاقمندی ام ماندم و سابقه من در مقایسه با افسران در دریا از همه بیشتر است اما این کار خستگی هایش زیاد است که آدم خود جا می زند.

بیشتر از زندگی دریایی بگویید

نظامی گری یک بحث است و فرماندهی یک بحث است و کار در دریا یک بحث است و هر سه اینها سختی های خاص خود دارد به عنوان مثال شما یک روز میخواهید به گردش بروید شما از چند روز قبل وسایل مورد نیازتان را آماده می کنید،برنامه ریزی می کنید که ناگهان به دلیل همراه نداشتن وسیله ای کل برنامه برهم نخورد اما ماموریت های ما بین۲تا۳ماه است در آنجا مغازه ای نیست که بخواهید چیزی بگیرید و با تعداد افراد بین ۲۷۰تا ۳۰۰نفر شما برای آماده سازی اینکه افراد را بفرستید به دریا حدود۵تا۶ماه طول می کشد و خود افراد یک سر قضیه است تجهیزات و وسایل سلاح ها و کل ناویک سر دیگر قضیه است و همه اینها مسئولیتهایی است که برعهده فرمانده است و برای اینکه به دریا بروید باید از قبل برنامه ریزی کرده باشید.۱۶۰نفر آمار در ناوجنگی است و هرکسی یک گوشه کار را گرفته است که اگر هرکدام از آنها نباشند یک جای کار می لنگد و هرکس مسئولیتش در سیستم نظامی گری مشخص است و گفته می شود که نظم و انضباط در نظامی ها زیاد است و اوج نظامی و مقررات نظامی در ناو جنگی است و در دریا باید اینگونه باشد و اگر شما بخواهید کوچکترین مقررات نظامی را بر هم بزنید تنش هایی به وجود می آید و برای حل آنها باید معجونی را درست کنید.و خدا را شاکرم که توانستم تا اینجای کار سربلند باشم و امیدوارم که بتوانم بقیه راه را  جلو بروم .

تا به حال چه سمت هایی داشتید؟

۴سال اول که دانشگاه بودم ۲سال افسر دوم ،۵سال افسر ،۳سال فرمانده دوم بودم و از سال۸۵فرمانده شدم و الان یکسال است که فرمانده ناو جماران که پیشرفته ترین ناوشکن ایران است، می باشم.

از ناو جماران برای مان بگویید.

ناوی است که سال ۸۸ساخته شد،در زمان انقلاب مستشارهای خارجی در ایران حضور داشتند و برای اینکه ناو را برای تعمیر به کشتی هدایت کنند ایرانی ها نمی توانستند و خارجی ها این کار را انجام می دادند و خارجی ها که رفتند ما هیچ کاری نمی توانستیم انجام بدهیم و ما فقط یک کاربر بودیم و انقلاب که شد یکی دو سالی همه کار مانده بود و نمی دانستند چکار باید بکنند و کم کم شروع کردند به تعمیر واحد ها چرا که اولین قدم ساخت،تعمیر است و برای ساخت ناو اگر محاسبات اشتباه صورت بگیرد تعادل ناو به هم می خورد به عنوان مثال هند ناوی را ساخت و هنگامی که به آب انداختند به دلیل محاسبات اشتباه واژگون شد.دستور ساخت ناو جماران سال ۷۶ صادر شد و در ابتدا فکر می کردند این کار چون کوه سنگینی است و مانده بودند که چکار کنند و خدا را شکر کم کم خوشان مجبور شدندکه همه چیزش را خودشان بسازند و سال۸۸ به بهره برداری رسید که خود آقا آن را افتتاح نمود.ناو جماران چیزی بود که به این سادگی نه ایران بلکه هیچ کشوری باورش نمی شد که ایران بتواند ناو جنگی بسازد و برای ساخت ناوجنگی۱۴۰هزار ساعت نفر نیاز است و ناو جماران به قول حضرت آقا سرآغاز است و اولین ناو جنگی بود که ایران توانست بسازد،من تعدادی مهمان روی ناو داشتم که فرماندهان زمان شاه بودند،یکی ازآنها می گفت من فرمانده ناو بودم ،سال ۱۳۵۳ آلمان در حال ساخت ناوی بود،به آنجا رفتم و به خودم گفتم که آیا می شود من روزی پا بر روی ناوی که خودمان ساختیم بگذارم.

از قابلیت های  ناو جماران برایمان بگویید

ناوشکنی است که قابلیت دفاع و حمله در سه وجه دارد چرا که جنگ در دریا سه بعد دارد یکی جنگ ضد هوایی،یکی جنگ سطحی و جنگ زیر سطحی و جنگ در دریا،الان جنگی پیشرفته است و تجهیزات محور است و باید تجهیزات داشته باشید هرچند که نیروی انسانی  مهم است اما تجهیزات مهمتر است و خدارا شکر جماران هم سامانه پدافند هوایی اش قوی است هم سطحی و هم زیر سطحی اش.

آیا خانواده از شغل شما راضی هستند؟

واقعا سخت است که شما خانواده ات را به شهری ببرید که هیچ آشنایی در آنجا ندارید و آنجا رهایشان کنید و بروید ۳ماه دیگر بیایید.ولی خانواده من عادت کردند هرچند که اوایل سخت بود و زن های اینجوری باید خودشان مرد باشند.از پرسنل ما بوده که بچه اش مریض شده،پدرش فوت شده،فرزندش متولد شده و ما تنها می توانیم مراسمی را برای طرف بگیریم.

زیباترین و تلخ ترین خاطره که در ماموریت کار داشتید

صحبتی داشتم با پرسنل که داشتند آن را برای برنامه ضبط می کردند،به من گفتند شیرین ترین خاطره تان را بگویید و من گفتم شیرین ترین خاطره من برای زمانی است که ما از ماموریت خلیج عدن بر می گردیم و روحیه پرسنل را می بینم که خوشحال هستند که ماموریتی که به آنها واگذار شده توانستند به خوبی آن ماوریت را پشت سر بگذارند و دارند می روند خانواده شان را ببینند و به من گفتند شما از کجا می دانید که خانوادشان می دانند چهره شان چطور است؟!وتلخ ترین خاطره،دریای خرابی که می رفتیم و استرس مسئولیتی داشتم که می توانم یا نه.

آخرین ماموریتی که با جماران داشتید؟

خلیج عدن

به نظر شما تحریم ها چقدر اثر داشته است

بی اثر نیست اما یک خوبی اش این است که مجبور شویم خودمان دنبال چیزی برویم و بسازیم.

امنیت  در مرزهای دریایی ایران چطور است

خوب است ولی اگر یک لحظه کوتاه بیاییم کلاهمان پس معرکه است وقتی که رهبر معظم انقلاب و فرماندهی معظم کل قوا تاکید بر حضور نیروی دریایی راهبردی ارتش جمهوری اسلامی ایران در دریاهای آزاد و دوردست دارند، این حضور به معنای حفظ مرزهای آبی کشور، منابع و منافعمان در دریاهای آزاد و دوردست است زیرا به فرموده ایشان اگر ملتی نتواند از خود دفاع کند ملتی مرده است.

وحرف آخر

امیدوارم هرکس به هرجایی می رسد یادش باشد که کجایی است واین مهم است که حب الوطن من الایمان که می گویند از ندوشن شروع می شود به یزد می رسد و به ایران ختم می شود و نمی توانیم بگوییم من مدافع آبهای کشورم اما شهرم را فراموش بکنم و نمی توان  گفت من مدافع ندوشنم و به ایران کار ندارم.همیشه دوست دارم از موفقیت بچه های نوشن بشنوم.