انصاف و نگاه ملی، در کدام جریان سیاسی برجسته تر است؟

پس از آنکه تفاوت اصولگرایان در پذیرش ریاست جمهوری آقای حسن روحانی با تفاوت آشوبرگان فتنه ۸۸ به خاطر شکست روشن شد. نگاهی به میزان بسیار بالای رأی تعداد قابل توجهی از وزرای دولت آقای روحانی نشان می دهد که اصولگرایان و به ویژه جبهه پایداری که هیچ وزیری در دولت ندارد، چقدر به انصاف و عدالت سیاسی پایبندند.

هر اندازه هم که انسان دور از واقعیت فکر کند، بی شک نمی توان گفت که هیچ کدام از وزرای دولت نهم یا دهم  در تراز وزرای معرفی شده از سوی آقای روحانی نبودند. اما آن سال ها علاوه بر اینکه گروهی از اصولگرایان محافظه کار، رای منصفانه ای به وزرای دولت خدمتگزار ندادند، بسیاری از افراد جریان اصلاح طلب هرگز اجازه ندادند که وزرای اصلوگرای رای بالایی در مجلس به دست آورند؛ یا در رأی گیری شرکت نمی کردند و یا رأی مخالف می دادند.

این هم محکی دیگر برای کسانی که ادعای مشارکت سیاسی دارند و انصاف را اصل ششم از اصولت پنجگانه دین می دانند.

البته رأی برخی از نمایندگان اصولگرا و حتی اصلاح طلب مدعی ولایت و تبری از فتنه براندازان ۸۸ و مبارزه با فساد، به کسانی مثل ربیعی، زنگنه و برخی دیگر جای تأمل دارد.