ماتادور یعنی گاو باز!

• احسان یاوری

فیلم سازی برای ویترین امنیت نظام به عده ای جوان سپرده شده که به ظاهر کار آنها بجای نمایش اقتدار پلیس، نمایان گر ناکارآمدی و بعضاً ساده اندیشی این دستگاه عریض و طویل است! دلیل این ادعا نمایش صحنه های متعددی است که از آن جمله می توان به این موارد اشاره کرد:

فرار کردن مجرمی که به حبس ابد محکوم شده(ماتادور)؛ ناتوانی ده ساله دستگاه انتظامی از بازگرداندن و بازداشت وی؛ بی­کفایتی در شناسایی او در هنگام ورود به ایران؛ بی­توجهی و بی­مبالاتی به صحبت­های مسافر قطار که درصدد است تا به معرفی بمب­گذار بپردازد و بهترین سرنخ را در اختیار گروه ویژه پلیس قرار دهد؛ ناتوانی در شناسایی به موقع بمب­گذار هتل، و گره خوردن خنثی سازی بمب به شانس، یعنی دیده شدن بمب گذار توسط یکی از کارکنان هتل؛ عجز پلیس در پیش­بینی برنامه­های خرابکارانه و گره خوردن موفقیت پلیس به اختلافات درون گروهی خرابکاران و معرفی آنان توسط یکی از اعضای گروه به پلیس و در آخر نیز کشته شدن او به دست اعضا، پیش از دستیابی پلیس به وی؛ نمایش شهادت طلبی احساسی و بدون تعقل یکی از افراد پلیس در اثر بمب ­گذاری  در جایی که امکان بیرون پریدن از ماشین بمب گذاری شده وجود دارد (البته گویا کارگردان بدلیل عدم تمایل به ادامه همکاری بازیگر مربوطه تصمیم به طراحی این سکانس گرفته است تا به طریقی او را از ادامه داستان حذف کند!!!)؛ خودکشی مسئول باند قبل از دسترسی پلیس به وی و فرار مجدد ماتادور از دست پلیس و….

بنده به شخصه کاری به سیاستگذاران و مدیران رسانه ملی ندارم چراکه از قرار معلوم فقط پرکردن آنتن شبکه ها و نهایتا سرگرمی مخاطب اولویت اصلی ایشان است (که البته آرزومندیم غیر این باشد) اما جای سوال از برادران زحمت کش ناجا خصوصا موسسه ناجی هنر باقیست؛ برداران عزیز و زحمت کش،کسی منکر تلاش­های بی وقفه شما در تامین امنیت و آسایش عمومی جامعه نیست اما در رابطه با کاری که با حمایت های بی­وقفه و فراوان شما انجام شده چند سوال به ذهن خطور می­کند:

آیا واقعا این سادگی ها و یا نه – با عرض معذرت -این حماقت های به نمایش در آمده از شما واقعیت دارد؟! یعنی در نهاد شما فقط حرکات اکشن و بالا و پایین پریدن­های به دور از عقلانیت و انجام حرکات آکروباتیک موضوعیت دارد؟! آیا مردم با دیدن چنین آثاری، باید نظم و امنیت موجود را بسته به شانس و بعضا برخی حرکات نمایشی ببینند؟!

آیا برای دقیقه ­هایی که بر این سریال آب بسته شده و به شعور مخاطب توهین گردیده، با شما هماهنگی صورت گرفته است! و اگر صورت گرفته باز این سوال مطرح می­شود که آیا برای نهادی که در زمره اصلی ترین نهادهای مقابله با تهاجم فرهنگی غرب است رواست که با حمایت از فیلم­های اینچنینی ( بخوانید آب، دوغ، خیاری) جوانان و خانواده­ها را بیش از پیش از رسانه ملی و فیلم­های به نمایش در آمده از آن ناامید کرده، به دیدن کانال های آن طرف آبی سوق دهد؟!

آیا وقفه در نمایش مرتب فیلم را به تاخیر در کار شما و بی­نظمی و دقیقه نودی بودن شما ربط بدهیم؟! که فقط به دنبال یادآوری این هفته به مردم هستید به هر قیمتی، ولو دیر رسیدن یا نرسیدن فیلم برای پخش، یا بستن آب به آن؟!

آیا از دید شما رواست که شهادت طلبی جوانان پاک این مرزوبوم با حماقت گره بخورد و کار ایشان احمقانه به نظر آید؟!

آیا جایگاه مفاهیم ارزشی در این سریال را باید تنها به حضور بر سر قبر چند شهید گمنام همراه با نوایی بی ارتباط با مضمون جستجو کنیم؟!

آیا باید ساخت فیلم­های اینچنینی را به کسانی بسپارید که در گفتگو با برنامه “امروز هنوز تمام نشده”، تمام آرمان­ و نقطه توجه شان سینمای هالیوود است؟!

آیا! آیا و آیا …

 به هر حال بهتر بود مردم تحقق امنیت و آرامش در مملکت امام زمانیشان را مدیون ایمان و اخلاص و روحیه بالای ایثارگری توام با عقلانیت و تدبیر خادمان امنیت و اقتدار نظام جمهوری اسلامی بدانند…