رفتارشناسی غرب و غربگرایان علیه سلامت مردم

سعید مستغاثی

هرچند ممکن است امروز وحشت از نام ایدز و بیماری خطرناکش مانند سال‌های اولیه افشا شدن آن نباشد اما همچنان ایدز برای کسانی که در معرض آن قرار نگرفته‌اند، هراس‌آور و تکان‌دهنده است اگرچه هنوز بسیاری ابعاد آن، راه‌های انتقال و جلوگیری از گسترشش را نمی‌دانند!

در جشنواره فیلم فجر سال ۱۳۹۶، فیلمی ساخته مسعود جعفری جوزانی به نام «پشت دیوار سکوت» به نمایش درآمد. در این فیلم ضمن روایت داستانی درباره یک مددکار اجتماعی که پایش به یک انجمن بیماری ایدزی باز می‌شود، برای نخستین بار در یک فیلم سینمایی داستانی به چگونگی ورود ویروس کشنده ایدز به کشور ما پرداخته شده است. آنچه که شاید امروز برای ما چندان باورکردنی نباشد. آن‌هم وقتی دریابیم این ورود اتفاقی نبوده و بر اساس طرح و برنامه‌ای خاص صورت پذیرفته است.

قبل از فیلم «پشت دیوار سکوت» نیز چند فیلم مستند ازجمله «چند قطره خون»، «داروی مرگبار، سوغات فرانسوی» و همین‌طور فیلمی که توسط کارگردان فرانسوی «ماری آنژ پوایه» ساخته شد و در سال ۲۰۱۳ از کانال پلاس پخش شد، به عامل اصلی صدور خون‌های آلوده به ویروس ایدز پرداخته بود.

عاملی که همواره در زیر خروارها تبلیغات از جلوه‌های پر زرق‌وبرق تمدن و تجدد و پیشرفت و شعارهای آزادی و حقوق بشر و پروپاگاندای سرسام‌آور از ظواهر زیبا و انسانی و … خود را پنهان ساخته و متأسفانه همواره دهشتناک‌ترین جنایات را در حق ملت‌های دیگر روا داشته است یعنی دولت فرانسه!

ناجوانمردانه‌ترین و خباثت‌آمیزترین عمل دولت فرانسه در دوران جنگ تحمیلی صدام (زمانی که لوران فابیوس، وزیر خارجه سابق و نخست‌وزیر اسبق فرانسه مسئولیت آن را بر عهده داشت)، ارسال خون‌های آلوده به ویروس HIV (ویروس ایدز) به‌عنوان فاکتورهای خونی به ایران بود. شاید سابقه چنین جنایتی تنها در دوران جنگ جهانی اول و تهاجم انگلیسی‌ها به شیراز و بوشهر به ثبت رسیده باشد که ارتش انگلیس وقتی دریافت امکان پیروزی بر عشایر غیور و مردم مسلمان ایران وجود ندارد با شیوع ویروس «آنفولانزای اسپانیایی» (که بسیار مرگ‌آور و خطرناک بود) در میان مردم استان فارس و جلوگیری از رسیدن واکسن و سرم مداوای آن، هزاران تن از مردم آن دیار را به‌سوی مرگ فرستاد و مقاومت را در آن خطه شکست.

اسنادی که بعداً از سوی روزنامه‌ها و نشریات فرانسوی منتشر شد، نشان می‌دهد خون‌هایی که از افراد معتاد و هم‌جنس‌باز برای آزمایشگاه‌ها گرفته شده بوده در سال‌های ۱۳۶۲ تا ۱۳۶۴ (یعنی در دوران اوج جنگ تحمیلی صدام و حمایت فرانسه از صدام) به دستور شخص لوران فابیوس به‌عنوان فاکتورهای خونی بیماران هموفیلی به ایران فرستاده شده و هزاران نفر را به ویروس HIV و بیماری مرگبار ایدز دچار ساخت.

سند دیگری که در فوریه ۱۹۹۴ توسط یک روزنامه فرانسوی فاش گردید، نشان می‌دهد که فابیوس در اواخر سال ۱۹۹۳ از توزیع یک تست HIV برای آزمایش خون‌های آلوده جلوگیری کرده و در این مورد فرانسیس گروس، مشاور علمی وی طی نامه‌ای در ۴ ژانویه هشدار داده بود که در این صورت خون‌های آلوده به بازار راه پیدا خواهند کرد.

اخبار و گزارش‌های روزنامه‌های آن زمان در کتاب معروف دکتر «آن ماری کسترت» به نام «رسوایی خونی L’affaire du sang» که در سال ۱۹۹۲ در پاریس به چاپ رسید درج شده است. ضمن اینکه دکتر کسترت تحقیقات مفصلی نیز درباره خون‌های آلوده داشت که در مقاله‌ای به تاریخ آوریل ۱۹۹۱ در مجله فرانسوی L’Événement du jeudi به چاپ رسانید.

لوران فابیوس در دادگاه محاکمه شد و روند دادگاه‌های او و دوستانش نزدیک به ۱۰ سال به طول انجامید؛ اما فابیوس در دادگاه‌های یادشده که توسط هم‌پالگی‌هایش برگزار شد، علیرغم وجود تمامی دلایل متقن، محکوم شناخته نشد. دلایلی که بعداً نشریات و ژورنال‌های غربی و به‌خصوص فرانسوی بسیار در موردشان نوشتند و منتشر کردند.

روزنامه لوموند در همان زمان نوشت که از ۱۵ نفر اعضای دیوان عالی دادگستری که محاکمه فابیوس و همکارانش را به عهده داشتند، ۱۲ تن آن‌ها از اعضای پارلمان و هم‌حزبی‌های فابیوس بوده‌اند و فرانسیس آوتن یکی از همان اعضا در سال ۲۰۰۰ گفت که تبرئه فابیوس در آن دادگاه با انگیزه سیاسی بوده است!

فابیوس و ادموند هروه (وزیر سلامت) و ژرژینا دوفوا (وزیر امور اجتماعی) در سال ۱۹۹۰ در دیوان عالی دادگستری فرانسه (که تنها مرجع رسیدگی به تخلفات مسئولین دولت‌های پیشین است) محاکمه شدند. این به‌غیراز محاکمه ۴ مقام مرکز ملی انتقال خون و بانک خون فرانسه بود که طی آن مایکل گارتا از بانک خون به ۴ سال و ژان پیر آلن به دو سال و دو نفر دیگر به حبس‌های تعلیقی محکوم شدند.

در دادگاه دوم، تنها اموند هروه به جرم قتل مقصر شناخته شد ولی تا امروز مجازاتی برایش در نظر گرفته نشده است! و فابیوس حتی یک عذرخواهی ساده هم از قربانیان این فاجعه نکرد؛ اما علیرغم همه سیاست‌بازی‌هایی که برای تبرئه فابیوس انجام شد، بدنامی شدیدی که گریبان وی را گرفت مانع از آن شد تا پس از میتران به‌عنوان «میتران دوم» به ریاست جمهوری انتخاب شود و نفرت مردم فرانسه از او و هم‌پالگی‌هایش، موجب شکست مفتضحانه حزب سوسیالیست در انتخابات و برکناری فابیوس از دبیر کلی آن شد.

علیرغم همه این‌ها، دولت فرانسه و لوران فابیوس و همدستانش به دلیل آنکه در دوران جنگ تحمیلی، خون‌های آلوده را وارد ایران نموده درحالی‌که به‌طور تمام‌قد از رژیم صدام حمایت می‌کردند، جنایتکار جنگی شناخته شده و می‌بایست در دادگاه‌های صالح محاکمه شوند.

به‌هرحال پرونده خون‌های آلوده به HIV و جنایت فابیوس و دار و دسته‌اش، همچنان نزد مردم ما و ملت‌های آزاده و مستقل جهان باز است و صدها انسانی که در ایران از این طریق به ایدز مبتلا شدند، قربانی و شاکی این پرونده و تمامی ملت ایران، خونخواه آن‌ها هستند.

امروز نیز کسانی که سلامت مردم را با نگاه خوش‌بینانه به کشورهای غربی به گروگان گرفته‌اند و با دروغ کشورهایی نظیر آمریکا، انگلیس و فرانسه که سوابق سیاهی در جنایت و خیانت علیه ملت ایران دارند را دوستدار و خیرخواه مردم معرفی می‌کنند دیر یا زود همچون سیاستمداران غربی رسوا شده و خیانت‌های آنان در حافظه تاریخی مردم ثبت خواهد شد.

کسانی که تلاش کردند چشم بر تحریم‌های دارویی آمریکایی‌ها ببندند و با بوق و کرنا، وعده سر خرمن واکسن‌های آمریکایی را نجات‌بخش مردم معرفی کنند و منش خباثت آلود آمریکایی‌ها در ایجاد مانع برای خرید واکسن‌های خارجی توسط ایران از سایر کشورها را توجیه کنند روزی که پرده بر افتد و حقایق آشکار شود، بیش‌ازپیش رسوا شده و نزد وجدان بیدار ملت و تاریخ محکوم خواهند شد.