مطهری بخوانیم یا مطهری بشویم؟

شهید مطهری در کلام امام خمینی و رهبر انقلاب، از دو جنبه مورد رجوع و استفاده است. یک جنبه آثار ایشان است. آثار ایشان به گفته امام خمینی، برای عارف و عامی سودمند است و نباید گذاشت که فراموش شود و به تعبیر رهبر انقلاب، این آثار هنوز به‌روز و پاسخگوست. آنچه از مراجعه به آثار ایشان بدست می آید، یک جهان‌بینی و یک اسلام شناسی صحیح و بی بدیل است.

اما شهید مطهری وجهه دیگری هم دارد و آن شخصیت شهید است. شخصیت او مشتمل بر علم، معنویت، زمان‌شناسی، تکلیف‌گرایی، فقاهت، اجتهاد، فلسفه و … است.

بخش معظمی از تاکیدات رهبر انقلاب خصوصا خطاب به طلاب، توجه به این نکته است که ما برای هر دورانی نیاز به شهید مطهری ها داریم و حوزه علمیه، باید شهید مطهری تربیت کند با همان توانمند ها و روحیات.

اما برای شهید مطهری شدن، صرف خواندن کتاب های او کفایت نمی کند. بلکه باید سیره علمی و عملی او را مورد تحقیق قرار داد تا بدست آید که شهید مطهری چگونه شهید مطهری شده است؟

آنچه به نظر می‌رسد این است که تحصیل عمیق علوم پایه حوزوی همچون فقه و اصول و فلسفه و همچنین معنویت، دو رکن اساسی در تشکیل شخصیت شهید است.

او نزد امام «اسفار» و نزد علامه «شفا» را که از کتب اصلی فلسفه هستند، خوانده است. او در حوزه علمیه، مطول و کفایه و اسفار و شفا تدریس کرده است. در کنار آن به طور وحشتناکی اهل مطالعه کتب مختلف بوده است. همچنین از آثار او و بیانات اطرافیان او بدست می آید که معنویت از ابعاد اصلی زندگی او بوده است.

خلاصه اینکه علاوه بر خواندن آثار شهید مطهری، خصوصا طلاب باید سعی کنند که شهید مطهری بشوند و خواندن همین فقه، اصول و فلسفه رایج (البته عمیق و محتوایی) از شروط لازم مطهری شدن است. هر چند کافی نیست.