سلبریتی علیه تفکر

شاید از سر بی تفاوتی، مسائلی برایمان عادی شده باشد ولی کافی است کمی تامل کنیم و از فضای بی تفاوتی، طوطی منشانه و خالی از فکر حاکم بر اذهانمان بترسیم!
رییس جمهور کشور میگوید میتوان معصومین ع را نقد کرد و در ظهور امام زمان هم تردید وارد میکند… صدا از کسی در نمیاید
ولی کافی است حرف غلط یک فرد خاص مشهور (سلبریتی) را یادآوری کنی، با انبوهی از توهین و فحش مواجه میشوی؛ توهینهایی تکراری و حتی تقلیدی.
واقعا بجز ایران، در کجای دنیا سلبریتی جزو اعتقادات است و یا شاهد دخالت اینچنینی بازیگر و بازیکن و … در حوزه های سیاسی امنیتی یا حتی اقتصادی هستیم؟ این خودباسوادپنداری سلبریتی ها، فاجعه است و فاجعه بارتر اینکه اینها مرجع فکری سیاسی و رفتاری جامعه میشوند و همین جماعت سلبریتی (بازیگر، خواننده، بازیکن، مدل تبلیغاتی،…) درباره هر چیز تخصصی و غیرمرتبط اظهارنظر میکنند؛ از تئوریهای امنیت ملی بگیر تا اصول فقه و سوئیچهای بکاررفته در فضاپیمای آتلانتیس و غیره؛ دقیقا مشابه و در حد یک راننده تاکسی بیسواد. و جماعتی بدون تامل، حرفهایشان را تکرار میکنند… طرف، تا دیروز اگر ازش میپرسیدی اسم چند بازیکن ایرانی را بگو میگفت: فرار مهدوی کیا! و فرق روپایی با لایی را نمیفهمیده، ولی حالا مطلب گذاشته که: به دوست عزیز و محبوب، همبازی و هم ورزشم  مهدوی کیا توهین شده…
کدام توهین؟ به کدام مقدسات؟ به کدام مقدس؟
همین استاد امنیت ملی، مهدی مهدوی کیا فرموده بودند: بجای هزینه نظامی در سوریه بیاییم درداخل ایران ورزشگاه بسازیم!
لطفا یک نفر به این عقل کل، فیلم ترکوندن ورزشگاه دیرالزور توسط داعش را نشان دهد و بگوید داعشی که فوتبال را شرک میداند لابد بازیکنش را مشرک بالفطره!
و یا همین کوروش شناس بزرگ، علی کریمی، فیلم انهدام موزه ها و آثار باستانی تدمر را ببیند تا شاید بفهمد داعش اگر پایش به پاسارگاد و تخت جمشید میرسید چه میکرد و …

از این وضعیت، برداشت من این است که ‏آزادی یعنی شما اجازه داری به اعتقادات میلیونها انسان توهین کنی، ولی هیچکس حق ندارد اشتباهات واضح چند سلبریتی را نقد کند.
و جاهلیت مدرن یعنی اینکه یک فوتبالیست یا بازیگر در حوزه امنیت ملی نظر عوامانه دهد و وقتی نقدش کنند خیلی قبیله ای به طرف مقابلش حمله کنند. جاهلیت مدرن یعنی ادعای فهم و سواد و روشنگری داشته باشیم ولی بخاطر تعصب فکری یا علاقه به یک سلبریتی، چشم بر حقیقت ببندیم.