تفاوت کتابخانه‌های میبد و اردکان از نگاه مدیرکل کتابخانه‌های عمومی استان یزد

با گذشت پنج ماه از افتتاح این مکان پرانرژی عدد ۲۲۰۰ عضو نه در شان مردم خوب میبد است نه شکرانه ی نعمت کتابخانه ی مرکزی ست. به نظرم می رسد مسئولین شهر میبد سهم بالایی در نیامدن مردم عزیز شهر به این کتابخانه دارند.

  • محمد حسین پارسائیان -مدیرکل کتابخانه های عمومی استان یزد- در آخرین روزنوشت خود مطالب قابل تاملی درباره کتابخانه  های عمومی میبد و اردکان به رشته تحریر در آورده است که با هم می خوانیم:

مشغله های زیاد حدود یک سالی بود حقیر رو از بازدید شهرستانی انداخته بود که به حمدالله امروز شهرستان سوم و چهارم یعنی میبد و اردکان رو چرخی زدیم.

سرکشی های کتابخانه ای جزء لذت بخش ترین کارهای دوره مسئولیتم در نهاد کتابخانه ها بوده است. هرچند کارهای شیرین در این مجموعه ی صد در صد فرهنگی کم نبوده است.

حضور سرزده در فضای کتابخانه آنقدر برایم شیرین و دوست داشتنی ست که هنگام مواجهه ی اول با همکاران عزیز گویی مدت مدیدی ست خواهری یا برادری گم کرده داشته ام و ناگاه در مکانی او را یافته ام.

البته نظرات همکاران عزیز هم در این خصوص برایم شنیدنی ست. هر چند معمولا عموم همکاران عزیز صرفا به خواندن مطالب بسنده میکنند وکمتر نظر میدهند و معمولا افراد معترض اقدام به ثبت نظر می نمایند که خود این هم جای تقدیر دارد.

امروز تقریبا حدود سه ساعت میهمان همکاران خوب کتابخانه ی مرکزی میبد بودیم که از صرف صبحانه در ساعت ۹.۳۰ شروع شد و تا ۱۲.۳۰ ادامه یافت.

بررسی مسائل کتابخانه و تصمیم گیری در خصوص نحوه ی ثبت ۲۴ هزار جلد کتاب تا پایان اسفند ماه سال جاری البته به صورت جهادی و در قالب طرح ابشار(با کسر الف) و تنذیر از نقاط بسیار جذاب بازدید امروز بود.

حضور در فضای کتابخانه ی مرکزی میبد عجیب دلنشین است و انتظار کتابهای داخل قفسات برای لمس دستهای گرم مراجعینی که نیستند ملول آور.

با گذشت پنج ماه از افتتاح این مکان پرانرژی عدد ۲۲۰۰ عضو نه در شان مردم خوب میبد است نه شکرانه ی نعمت کتابخانه ی مرکزی ست. که شهر یزد هم ۱۶ سال است چشم انتظار حلول این نعمت پرفایده ست.

به نظرم می رسد مسئولین شهر میبد سهم بالایی در نیامدن مردم عزیز شهر به این کتابخانه دارند. هرچند که معتقدم اداره کتابخانه های میبد هم حرکتی در خور شان این محیط برکت زا برای جذب مخاطب ننموده اند. که به آن خواهم پرداخت اگر عمری بود.

تصور وجود چنین کتابخانه ی پرکاربردی در منطقه ی هفتاد هزار نفری آزادشهر یزد بد جوری  خواب زده ام میکند.

بگذریم…

مرکزی میبد از برکت همکاران جدید الورود پرانرژیی هم بهره می برد که شانه به شانه ی سابقون مهربان و نجیب ترکیب در خور توجهی را به وجود آورده است.

نمازمیهمان اتاق کوچک اما گرم رئیس اداره اردکان بودیم و البته قبل از آن در گوشه ی اتاقش کمری راست کردیم و خستگی از تن گرفتیم.

بی شک از پویاترین کتابخانه های استان کتابخانه های آیت الله فاضل و  آیت الله حایری اردکان است که معتقدم  روح ملکوتی دو عالم جلیل القدر که نامشان بر سر در این دو کتابخانه تزیین است تاثیر علی حده ای در پربرکت نمودن کار این دو مکان گذاشته است.

هرچند مدیریت همه جانبه و سرشاز از دقت نظر همکاران خوبم نصرتی و هاتفی و همکاری خالصانه همکاران کتابدار این مجموعه ها در کنار پیگیری های حسین پایدار عزیز چراغ این دو مکان دوست داشتنی را روشن تر از قبل برافروخته است.

معنای پاتوق فرهنگی با حضوری اندک در این دو مجموعه برایت خوب و خوب و خوب مسجل می شود.

هرچند کتابخانه ی حضرت ابوالفضل و شیرین کاری های مسئول خوش ذوقش نمک خاص خودش را داشت.

و نکته ی جالب اینکه کمتر از ده دقیقه از باز شدن درب کتابخانه نگذشته بود که حدود ۱۰ مراجعه کننده برای دریافت کتاب به کتابخانه آمدند آنهم در سوز سرمای امروز آنهم ساعت سه بعد از ظهر.

عجیب مردم کتاب دوستی هستند این شریف آبادی ها. یادم از سالن های خالی مرکزی میبد آمد!!!