زنگ خطر برای صنعت چند هزار ساله/ بخشی از مشکلاتی که در حوزه سفال و سرامیک میبد وجود دارد

متاسفانه وارد نشدن نسل جوان و هنرمند ما به حوزه سفال و سرامیک باعث شده است که محصولات ما از تنوع و جذب سلیقه های متفاوت بماند، در حالی که همدانی ها از این فرصت استفاده درستی کرده اند

به مناسبت روز صنایع دستی با تعدادی از فعالین این حوزه در صنعت سفال و سرامیک گفتگو شد.

خبرنگار میبدما با چند تن از فعالین این حوزه به گفتگو نشسته است که نتیجه آن به صورت خلاصه و تیتروار در ادامه می آید. امید که پیگیری مسئولین امر را در پی داشته باشد.

1

معضل کمبود خاک مناسب، معضلی بسیار جدی

سفالگران میبدی یکی از معضلات شغل با ارزش خود را کمبود خاک مناسب عنوان کرده اند.

یکی از سفالگران با سابقه ۵۵ سال در این کار می گوید: فرایند “گل شویی” نیز نمی تواند برای ما جای خاک و گل مناسب را بگیرد. وی گفت: گل شویی، موجب افت کیفیت چسبندگی گل می شود و محصول ساخته شده توسط آن، کیفیت مناسب را نخواهد داشت.

یکی از سفالگران جوان و تحصیل کرده در شاخه سرامیک با نظری متفاوت می گوید: گل شوئی اگر مهندسی و اصولی انجام گیرد ممکن است خوب باشد، اما اگر بدون تخصص این کار صورت گیرد، مفید نخواهد بود.

وی افزود: نیاز امروز ما این است که زمین های مساعد برای برداشت خاک جهت سفالگری با همراهی و حضور فعالین خبره، شناسایی شود و جهت استفاده در آینده ثبت شود.

سفالگر جوان ادامه داد: اگر این هنر سنتی و تاریخی قرار است زنده بماند و نسل های بعدی شاهد از بین رفتن آن نباشند، باید زمینه های ادامه و حتی رشد آن نیز فراهم شود.

2

پیشرفت همدانی ها و عقب گرد میبدی ها در صنعت سفال و سرامیک

یکی از موضوعاتی که چند تن از سفالگران به آن اشاره کردند، موضوع عقب افتادن و عدم رسیدگی مسئولین ما به صنعت سفالگری است.

سفالگر جوان میبدی می گوید: لالجین همدان با چند کارگاه سفالگری شروع کرد و این روزها به چند صد کارگاه رسیده است ولی در میبد این روند رو به افت بوده و برعکس شده است.

وی افزود: لالجین همدان سفالگری را ثبت جهانی کرده است، در حالی که اگر ما برای این مسئله ارزش قائل شده و پیگیری کرده بودیم، می توانستیم در میبد این کار را بکنیم، حتی برند سازی از طرح هایی مانند خورشید، مرغ و ماهی هم نداشتیم.

یکی  دیگر از سفالگران در این مورد گفت: متاسفانه امروز با عقب گرد ما از صنعت بومی خودمان، شاهد فروش محصولات همدان در فروشگاه های سفال و سرامیک میبد هستیم.

وی می گوید: متاسفانه وارد نشدن نسل جوان و هنرمند ما به حوزه سفال و سرامیک باعث شده است که محصولات ما از تنوع و جذب سلیقه های متفاوت بماند، در حالی که همدانی ها از این فرصت استفاده درستی کرده اند و ما نیز به نوعی مبلغ محصولات همدان شده ایم، تا جایی که برخی از فروشگاه های ما کاملا جنس غیر میبدی می فروشند.

این سفالگر با سابقه می گوید: یکی از بزرگترین معضلات این حوزه وارد نشدن نسل های جوان و خوش فکر به این کار است، در حالی که هنوز هم بسیاری بر این باورند که این کارگاه ها باید خانوادگی اداره شوند.

4

فروش ظروف چینی، نابود کردن محصول میبدی

یکی از سفالگران می گوید: باعث خجالت است که در برخی از کارگاه ها اجناس و محصولات چینی در کنار محصولات میبدی به فروش می رسد.

وی می گوید: حتی در بازدید مشتریان شهرستانی نیز این مسئله نمود داشته است و آنها از این امر متعجب بوده اند. آنها عنوان می کردند که ما برای خرید سفال میبدی به اینجا می اییم ولی جنس چینی در فروشگاه های شما دیده می شود.

یکی از فعالین این حوزه می گوید: متاسفانه سود محوری برخی و مسیر اشتباه رقابت برای فروش بیشتر، باعث شده است که فروشندگان میبدی، با رفتن به سمت محصولات چینی و همدانی، بازار سفال میبد را سست کنند.

3

بلوار سرامیک و سفال میبد، نماد بی تفاوتی مسئولین به این حوزه مهم

سفالگران میبدی در مورد محوطه و منطقه کارگاه های سفال و سرامیک میبد نیز حرف هایی برای گفتن داشتند، یکی از سفالگران می گوید: مشتریانی که برای خرید به این مکان می آیند، از منطقه سفالگری میبد ابراز تعجب می کنند. آنها به نوعی دنبال “بازارچه فروش سفال و سرامیک میبدی” هستند، ولی با دیدن منطقه سرامیک های میبدی، متعجب می شوند.

یکی از سفالگران می گوید: عدم نورپردازی مناسب، خالی بودن بسیاری از فضاهای بلوار از فروشگاه مناسب، نامناسب بودن خیابان، باغچه ها و حاشیه های خیابان از دیگر مواردی است که چهره زشتی از بی تفاوتی مسئولین به این امر مهم است.

وی ادامه داد: متاسفانه به علت یکی بودن میراث فرهنگی و صنایع دستی، و رفتن توجه این اداره به مسائل میراث و گردشگری، مظلومیت صنایع دستی مانند سفال و سرامیک میبدی چندین برابر شده است.

کارگاه های استیجاری، سفالگران بی کارگاه، کارگاه های بی فروشگاه

از معضلات سفالگران میبدی، کار در کارگاه های استیجاری، کمبود کارگاه و متقاضی زیاد برای این کار، کارگاه هایی که فروشگاه برای عرضه محصول خود ندارند و دیگر مسائلی است که دل پر غصه سفالگر میبدی در خود نگه داشته است.

در انتها باید توجه داشت که زنگ خطر نابودی سفالگری میبد مدتهاست به صدا در آمده است و روند رو به فراموشی و نابودی این هنر تاریخی در این زمان بیشتر به چشم می آید، و این مسئله نشان می دهد، توجه نکردن به این مسئله مهم، جای هیچ توجیهی ندارد.