درباره فعالیت موسسه حدیث مهر مادری

گفتگو با حسین میمنی

یکی از موسساتی که در شهرستان میبد در حال فعالیت است، موسسه “حدیث مهر مادری” مخصوص نگهداری از بچه های بی سرپرست و بد سرپرست می باشد.

به گزارش میبدما، به مناسبت میلاد پربرکت امام حسن مجتبی(ع) و روز اکرام، به سراغ مسئول این موسسه رفتیم و از حال و هوای زندگی این بچه ها مصاحبه ای تهیه کردیم که خدمت مخاطبین گرامی تقدیم می شود.

لطفا خودتان را معرفی کنید و از فعالیت های خود بگویید؟

بنده محمد حسین میمنی هستم. موسسه حدیث مهر مادری از سال ۱۳۸۶ شروع به کار کرده و هدفش کارهای خیری غیر از نگهداری بچه ها بود، که بعدا به نگهداری از بچه های بی سرپرست و بد سرپرست تغییر کرده است.

اوایل کار با خانه استیجاری و سه بچه و در خیابان ۲۲ بهمن شروع کردیم و اکنون با سه مرکز در میبد فعال هستیم، به نام های مرکز نوباوگان “مهر صفایی” که مرکز نگهداری بچه های ۳ الی ۶ سال است، که بعد از سن ۶ سال نیز تفکیک جنسیتی می شوند. دو مرکز دیگر نیز، خانه کودکان و نوجوانان “مهر سعیدی” و همین طور مرکز بزرگسالان “مهران” هستند.

چطور شد که کار را گسترش دادید، یعنی از کارهای خیری به نگهداری از بچه های بی سرپرست و بدسرپرست رسیدید؟

ما در خانواده و اقوام، جمع آوری خیرات و نذورات و صدقات داشتیم و به افراد بی بضاعت می رساندیم. موسسه را به ثبت رساندیم، که از طرف بهزیستی اعلام شد ضرورت ایجاب می کند، مرکز نگهداری تاسیس کنیم و ما هم خانوادگی به این مسیر آمدیم.

بعد از شروع کار با مرکز نوباوگان به این نتیجه رسیدیم که بعد از ۶ سال تفکیک جنسیتی کنیم و بچه ها بعد از آموزش های مهدکودک و پیش دبستانی جدا شوند که برای اولین بار در سطح کشور ما موفق به انجام این کار شدیم و نظر ما مورد تایید مرکز یزد قرار گرفت. بعد از ۱۳ سالگی نیز توانستیم مرکز نگهداری از این بچه ها تا ۱۸ سال نیز تاسیس کنیم و به نوعی تا این سن مهم مورد حمایت باشند.

چند نفر تحت پوشش مراکز شما قرار دارد؟

ما حدود سی نفر را تحت پوشش داریم و از اول این فکر را داشتیم که این بچه ها در جامعه به انحراف نروند و به صورت سالم تربیت شوند.

نحوه معرفی این بچه ها به موسسه چگونه است؟

موسسه نقشی در این قضیه ندارد. تمامی بچه ها از طرف اورژانس اجتماعی و از طرف مراجع قانونی و با طی کردن مراحل قانونی به مراکز معرفی می شوند. این بچه ها باید به صورت قانونی از طرف خانواده سلب صلاحیت نگهداری شوند و آن موقع ما آنها را تحت حمایت می گیریم.

اتفاق افتاده است که نگهداری بچه ای به دلایلی در اینجا ممکن نشود؟

بچه های خود شهرستان در مرکز شهرستان نگهداری نمی شوند و این هم به خاطر حفظ آبروی خانواده و اقوام این بچه هاست. یکی هم اینکه اگر بچه ای معرفی شود که بزه کار باشد، بعد از چند روز مشخص می شود و برنامه انتقال آنها به مراکز مورد نظر انجام می گیرد که البته این موضوع تاکنون اتفاق نیفتاده است، چون بچه ها از همان کودکی مورد آموزش و نگهداری موثر خودمان قرار دارند و با تربیت مناسب، زمینه نگهداری آنها نیز برایمان فراهم است.

ارتباط این بچه ها با بیرون تا چه حد است؟

به صورت کامل با بیرون ارتباط دارند. بهترین مدارس ثبت نام می شوند و در حد امکان از فضای بیرون هم استفاده می کنند. بچه های بزرگتر هم برای بیرون رفتن اجازه می گیرند و با هم اجازه بیرون رفتن پیدا می کنند. برنامه های تفریحی و ورزشی نیز در کنار برنامه تربیت و نگهداری انجام می شود.

نوجوانان نیز اوقات فراغت دارند، کلاس های قران، نقاشی و زبان و … دارند و حتی اگر کلاس مفیدی در سطح شهر برگزار شود ثبت نام می کنیم و امکان آموزش دارند.

ممکن است سوال مناسبی نباشد ولی در مورد آموزش نحوه برخورد با پدر و مادرشان چگونه توجیه می شوند؟ چون به هر حال این بچه ها دچار زندگی خاصی هستند که برایشان ممکن است سوالات ناراحت کننده ای پیش بیاید؟

ما آموزش احترام به بزرگتر را به آنها یاد می دهیم و شاید مستقیم از لفظ پدر و مادر استفاده نکنیم. خانم های مربی را به عنوان خاله معرفی می کنیم و آقایون مربی را به عنوان عمو می شناسند. در سنین کودکی مستقیماً به برخی مسائل پرداخته نمی شود، و یا در جواب سوال های آنها در مورد پدر و مادر، به نوعی توجیه می شوند، اما بزرگتر که می شوند آنها کم کم در جریان نوع زندگی خود نیز قرار می گیرند، و می فهمند مسایلی هست که مجبورند اینگونه زندگی کنند.

بچه ها به خانه خودشان هم می روند؟

بله، بچه ها هر از چندگاهی به منزل خود هم می روند و حتی در همین ماه مبارک نیز چند نفر از آنها به خانه خودشان رفته اند و تا عید فطر در کنار خانواده هستند.

اتفاق افتاده است که بخواهند همان جا بمانند و به این مکان باز نگردند؟

به هر حال هیچ چیزی جای خانواده را نمی گیرد، و اینها هم به مهر و محبت خانواده نیاز دارند اما بچه ها به ان رشد عقلی رسیده اند که حتما در خانه مشکلی هست که نمی توانند زندگی عادی و خوبی داشته باشند. به هر حال بعد از مرخصی و بودن در کنار خانواده دوباره به همین جا بر می گردند.

موردی بوده است که بچه ها تحت سرپرستی خانواده ای قرار بگیرند؟

بله، از برنامه هایی که پیش بینی نشده بود و در روند کار اتفاق افتاد و اجرایی شد، تحویل بچه ها به خانواده هایی بود که اعلام نیاز می کردند. تحت نظارت بهزیستی و با شناسایی بچه هایی که شرایطشان مورد قبول بود تاکنون ۱۸ نفر از بچه ها در سنین مختلف تحویل خانواده های درخواست کننده و واجد شرایط شده اند. البته ما مرتب این بچه ها را در خانواده ها کنترل می کنیم که مبادا به مشکل بدسرپرستی و حواشی بد دیگر بخورند.

بازدید مردمی از بچه ها اتفاق می افتد؟

اصلاً … متاسفانه به علت هم خوانی نداشتن زندگی بچه های ما با خانواده های عادی مجبوریم این دیدارها را کنسل کنیم. نمی خواهیم شخصیت بچه ها در این برخوردها و یا کمک ها خورد شود و حس ترحم بر اینها برانگیخته شود. کمک ها را نیز خودمان می گیریم و با شیوه های خودمان به بچه ها می رسانیم.

بر موسسه، بهزیستی نظارت می کند و دارای حسابرس و ناظر هستیم و همه چیز قانونی کنترل می شود، کمک های مالی نیز با برنامه و طبق قانون خرج بچه ها می شود، بنابرین نیازی به برخورد مستقیم و کمک مستقیم خانواده ها به بچه ها نیست.

کمک های خیری و حمایت های مالی مردمی به چه میزان است؟

ما به ازای هر بچه ای در ماه حدود یک میلیون و دویست هزار تومان هزینه می کنیم که این پایین ترین سطح حمایت از بچه هاست که می تواند با بالا بردن کیفیت نگهداری به بالای دو میلیون تومان هم برسد.

هر چند نیاز مبرم به کمک خیرین داریم اما الحمدلله کمکهای خوبی نیز صورت گرفته و توانستیم فرهنگ کمک رسانی به این مراکز را در مردم جا بیندازیم، حتی اتفاق می افتد که خانواده ها در انتهای هفته شیرینی و میوه می گیرند و به ما تحویل می دهند. البته زمان می برد که استقبال بدنه مردم از این مراکز بهتر شود.

به عنوان مثال در پرینت حسابهایی که کمک ها را چک می کنیم فردی هست که از تهران و به مدت نزدیک ۵ سال است، هر ماه مبلغ کمی به مرکز کمک می کند و به نوعی جزئی از زندگی اش شده است.

نیازهای ما به علت نوع فعالیت مان کم نیستند، مثلا همین ساختمان های نگهداری بچه ها مخصوص این کار نیست و ما ساختمان مخروبه را تعمیر و برای این کار استفاده کردیم، و شاید یکی از نیاز های مهم ما باشد.

ردیف بودجه دولتی ندارید؟

ما از اول تعهد می دهیم که تمام مخارج بر گردن خودمان است و تعهد مالی به ما نمی دهد، کما اینکه طبق قوانین و تحت نظارت آنها هستیم. با هزینه یک میلیون دویست برای بچه ها، سرانه ای که امسال به ما کمک می کنند ۳۳۰ هزار تومان است که آن هم هنوز واریز نشده است. ۷۰ درصد کمک ها از مردم است و با قطع شدن آنها این مجموعه به مشکل جدی می خورد.

مشکلات فراوان مالی داریم، مثلا در سال جاری تاکنون ۷۰ میلیون تومان خرج ما بوده است که با سختی زیاد، این مسائل را دست به دست می کنیم تا کار ادامه داشته باشد.

لطفا شماره حساب کمک های مردمی را نیز بگویید؟

شماره حساب سیبا     ۰۱۰۳۸۵۲۱۹۵۰۰۶

شماره حساب سپهر    ۰۱۰۱۷۴۰۰۴۶۰۰۲

جام ملت     ۱۴۹۹۴۵۹۹۶۸

ملت کارت    ۶۱۰۴۳۳۷۸۵۰۵۱۲۱۰۲

و یا با شماره تلفن ۰۹۱۳۳۵۵۴۹۲۲ تماس بگیرند.

و حرف آخر؟

ان شاءالله و به برکت میلاد امام حسن مجتبی(ع) این مسائل حل می شود و ما این را به فال نیک می گیریم.