فراموش نمی شوی …!

محمد دهقانی

محمد دهقانی

باز هم منتی بر سرمان گذاشته شد و در جمع فعالین فرهنگی دعوت شدم. این بار مراسم به نام و یاد و خاطره شخصی بود که چه خاطرات خوبی از او برایمان به یادگار مانده است.

آقا سید جلال یحیی زاده، نماینده ای که شاید نمونه اش دیگر برای کسی نیایید…

همایش انگار همراه با بغضی سنگین در جریان بود، اشک هایی که گاه و بیگاه دستی برای پاک کردنش به سمت چشمی می رفت، هنوز نشان از غمی کهنه نشده داشت، غم از دست دادن کسی که مدیریت اسلامی و انسانی و مردمی نمونه ای از خویش بر جای گذاشت.

به دوستان دست اندرکار گفتم: ای کاش مسئولین میبد، من جمله نماینده کنونی را نیز دعوت می کردید! این برای اینکه اثر خدمتگزاری برای مردم را خوب ببینند، نتیجه خوبی خواهد داشت.

متاثر شدم از اینکه جوابم این بود: دعوت شده اند ولی تشریف نیاورده اند!

به هر حال همایش ویژه ای بود. پخش فیلمی کوتاه از زندگی آن عزیز سفر کرده، همراه با اشک های مخاطبین، نشانی از آن داشت که مردم از یاد نمی برند صداقت و درستی و خوبی و لطف و مهربانی و رسیدگی و گره گشایی از کار مردم و نجابت و پاکی و تقوا، و در یک کلام، سید جلال یحیی زاده را …

خدایت رحمت کند، که مثل تو نخواد آمد