مدیریت زبانی بر مبنای فرافکنی و مغالطه

احمد کریمی

احمد کریمی/ حکمت ما

در اخبار رسانه ها آمده بود:

وزیر صنعت، معدن و تجارت اعلام کرد: به‌خاطر این افراد(نجومی بگیران) کل کشور را به هم ریخته ‏ایم و از صبح تا شب به‌دنبال خلاف کارانیم که پس بدهند، فقط به خاطر اینکه ۲ میلیارد تومان را پس بدهند، آیا کشور گیر این ۲ میلیارد تومان است؟

نعمت‎زاده بیان داشت: خودمان را سرگرم این مسائل کرده‎ایم و از مسائل اصلی کشور مانند صادرات، عمران، آبادی، توسعه، اشتغال و رونق دور شده‎ایم گرچه دلمان می‎خواهد به این مسائل رسیدگی کنیم ولی زمانی که درگیر مسائل پیش پاافتاده هستیم به این امور نمی‎رسیم.(لینک)

پس از این اظهار نظر اقای نعمت زاده لازم به تذکر نکاتی شد، هر چند نقطه نظر ایشان ممکن است زیاد مهم نباشد، اما این سطح فکر و این مدل بینشی، به علت آمدن در رأس مجموعه ای دولتی و نزدیک بودن آن به نقطه نظرات دولت محترم، نیاز به واکاوی بیشتری دارد، چه، این بینش در گرایش این دوستان به بیراهه های مدیریتی، کشور را دچار مخاطراتی کرده است که حتی حاضر نیستند، گوشه ای از آن را نیز به عهده بگیرند:

بنابرین، آقای نعمت زاده را به چند مسئله ارجاع می دهیم:

امیرالمومنین(ع) بعد از فشار بی اندازه مردم برای قبول خلافت و حکومت، و در اولین سخنان خویش در مورد بیت المالی که به ناحق در دست دیگران بود، فرمود:

وَ اللَّهِ لَوْ وَجَدْتُهُ قَدْ تُزُوِّجَ بِهِ النِّسَاءُ وَ مُلِکَ بِهِ الْإِمَاءُ لَرَدَدْتُهُ فَإِنَّ فِی الْعَدْلِ سَعَهً وَ مَنْ ضَاقَ عَلَیْهِ الْعَدْلُ فَالْجَوْرُ عَلَیْهِ أَضْیَقُ .(خطبه ۱۵ نهج البلاغه)
ترجمه:
«به خدا قسم اگر آن املاک را بیابم به مسلمین بر مى‏گردانم گر چه مهریه زنان شده باشد، یا با آن کنیزها خریده باشند. زیرا گشایش امور با عدالت است، کسى که عدالت او را در مضیقه اندازد ظلم و ستم مضیقه بیشترى براى او ایجاد مى‏کند…»

امیرالمومنین(ع) با اشاره ای مهم به موضوعی که پایه های جامعه اسلامی بر آن استوار است، به کسانی مانند آقای نعمت زاده گوشزد می کند که مسئله ناعدالتی در پرداخت ها، و حتی با قانونی کردن این مسائل و در سایه آن، بیش از اندازه برداشتن، باعث پدید آمدن جامعه ای می شود که علی(ع) و راه علی و نام علی در آن جایی ندارد.

ایشان در جایی دیگر فرموده اند: «ما عمرت البلدان بمثل العدل» یعنی هیچ چیزی مثل عدالت موجب عمران و آبادانی شهر ها نمی شود. (الحیاه ج۶، ص۴۰۷)

به آقای نعمت زاده و دوستان همفکر ایشان باید گفت: اگر دیدگاه شما این است که با بی خیال شدن این مسئله مهم و رسیدگی به مسائلی مانند عمران و آبادانی – که آن هم در این دولت به دست نیامد- قرار است به آنچه ادعایش را کرده اید برسید، امام علی(ع) صراحتاً به مبنای این فکر، با این حدیث زیبا اشکال وارد کرده اند و عمران آبادانی و ساخت و ساز را موضعی دست یافتنی اما بعد از اجرای عدالت می داند، چیزی که شما خلافش را اعتقاد دارید!

این موضوع اهمیتش در حالی افزایش می یابد که امام و رهبر جامعه نیز با تاکیدات خاص خویش، مردان دولت را به رفع این معضل بزرگ ترغیب کرده است.

رهبر انقلاب در همین خصوص به موضوع حقوق‌های کلان اشاره و تأکید کردند: «موضوع حقوق‌های نجومی، در واقع هجوم به ارزش‌ها است اما همه بدانند که این موضوع از استثناها است و اکثر مدیران دستگاه‌ها، انسان‌های پاک‌دست هستند، اما همین تعداد کم نیز خیلی بد است و باید حتماً با آن برخورد شود.
ایشان خاطرنشان کردند: این موضوع نباید شامل مرور زمان شود بلکه باید حتماً به صورت جدی پیگیری، و نتیجه‌ی آن به اطلاع مردم رسانده شود».(لینک)

ایشان حدود ۵ ماه بعد از این سخنان، در دیدار با فرماندهان ارتش فرمودند:

«ناتمام ماندن کارها، سؤال و اشکال ایجاد می‌کند و متأسفانه اکنون این وضعیت در بعضی بخش‌های مختلف کشور دیده می‌شود که ازجمله‌ی این مسائل، موضوع حقوق‌های نجومی است و این موضوع از مسائل مهمی است که نتیجه‌ی رسیدگی به آن برای مردم روشن نشد و سؤالات در ذهن مردم باقی ماند».(لینک)

باید اذعان کرد که دولتمردان خسته ما، به یک مدل کاملاً صریح در نحوه مدیریت خویش رسیده اند و آن هم مدیریت زبانی بر مسائل مهم کشور است. فرافکنی در همه مشکلات و معضلات و به گردن دیگران انداختن، و سپس مغالطه در مشکلاتی که خود، پدید آورنده آن بوده اند، دو محوری است که مردان دولت تدبیر، در آن به حد افراط پیش رفتند، و البته به قول معروف، آش انقدر شور شد که صدای آشپز هم در آمد و اعتراف دکتر ظریف، بعد از اعتراف هایی مانند اعتراف رییس بانک مرکزی، خبرساز شد.