• محمد ایمانی

آقای ظریف گفته است اشتباه کردم که به قول کری اعتماد کردم؛ مطبوعات نیز همین را منتشر کرده اند.

سخنگوی وزارت خارجه نگران شده و اعتراف به اشتباهی را که “نوار صوتی” آن موجود است، تکذیب کرده است! معلوم نیست این آقا ، سخنگوی وزارت خارجه ماست یا خدای ناکرده، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا که می گوید انتشاراین سخنان موضع ما را در مذاکرات تضعیف می کند.

چند عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی هم به ریاست آقای بروجردی احساس مسئولیت کرده اند به دیدار ظریف بروند و از او دلجویی کنند. که چه؟! یعنی اینها کاسه داغ تر از آشند و بیشتر از خود ظریف می فهمند؟ یا گفتن اینکه آمریکا بدعهد و فریبکار است، سخن محرمانه مربوط به پستو می باشد؟

امثال بروجردی نگران ظریفند یا ظلم بزرگی که با تصویب برجام در کمتر از ۲۰ دقیقه _ آن هم برخلاف هشدار های مستند کمیسیون ویژه رسیدگی به برجام _ مرتکب شدند و با عدم مطالبه ضمانت های کافی، راه بدعهدی دشمن را باز گذاشتند؟

نمایندگان دیگری با همین مشی، مشغول دلجویی از معاون پارلمانی رئیس دولت و انتشار بیانیه حمایت از وی هستند؛ در حالی که او همین چند ماه پیش گفت “نباید از جهت مجلس برای رئیس جمهور و وزرا دغدغه ایجاد شود. سؤالات بی‌جای نمایندگان نباید موجب سلب آرامش آنان شود. فقط صدای دولت و رئیس جمهور باید در مجلس شنیده شود”.

براستی خسارت وکیل الدوله ها چقدر است؟