سیاه، سفید، طوسی/ گزارشی از یک پرونده جنجالی

با این حال بی‌بی‌سی اصرار دارد که عمل منافی عفت اتفاق افتاده و دستگاه قضایی در ایران نسبت به آن بی‌توجه بوده و به شواهد آن اعتنای لازم را نکرده است.

 صبح نو: ناجیه غلامی، مجری مرد و افغانستانی‌تبار بی‌بی‌سی فارسی روی آنتن است. کت آبی او با پیراهن سفید و کراوات قرمز، هماهنگی خوبی با پس‌زمینه پشت سرش ایجاد کرده است. پس‌زمینه‌ای که تصویری از سالن اتاق خبر بی‌بی‌سی است. غلامی دارد خبر می‌خواند: «غلامحسین محسنی اژه‌ای، معاون قوه قضاییه ایران گفته است شواهد کافی برای رسیدگی به پرونده یک قاری مشهور قرآن به اتهام تعرض جنسی به چند نوجوان در دست نیست… ساعتی پیش با یکی از شاکیان پرونده گفت‌وگو کردیم و نظر او را در رابطه با توضیحات آقای اژه‌ای درباره نبود مدارک لازم برای پیگیری این پرونده پرسیدیم.»

یک فایل صوتی پخش می‌شود که بر حسب ادعای بی‌بی‌سی متعلق به یکی از شاکیان پرونده است. صاحب صدا از مدارکی می‌گوید که تحویل دستگاه قضایی شده و به‌زعم او کامل است اما دستگاه قضا برخورد لازم را انجام نداده و به تعبیر خودش، پرونده را پیچانده است. صاحب صدا در ادامه هم ادعاهایی از نحوه مواجهه خود با طوسی مطرح می‌کند. ادعاهایی که البته هیچ‌یک ناظر به رخ دادن «عمل منافی عفت» نیست. ادعاهایی که در بهترین حالت و بر فرض صحت و اثبات، در زمره همان گزاره اشاعه فساد تعریف می‌شود که سخنگوی قوه قضاییه هم از تحت بررسی بودن آن سخن گفته است. سخنگوی قوه قضاییه در نشست خبری خود از نبود شواهد کافی برای اثبات «عمل منافی عفت» و بسته شدن آن خبر داده بود که در اظهارات شاکی پرونده چنین چیزی دیده نمی‌شود با این حال بی‌بی‌سی اصرار دارد که عمل منافی عفت اتفاق افتاده و دستگاه قضایی در ایران نسبت به آن بی‌توجه بوده و به شواهد آن اعتنای لازم را نکرده است.
در نظام حقوقی و جزایی ایران، اثبات عمل منافی عفت شرایط خاصی دارد. شرایطی که نه فقط برای یک قاری قرآن بلکه برای هر شهروند عادی دیگری هم به همان اندازه خاص است. شرایطی که البته در آن‌ها متن پیامک و امثالهم که مورد ادعاست؛ هیچ ورود و اعتباری ندارند. سخنگوی دستگاه قضا، به‌دلیل برقرار نشدن همین شرایط خاص است که قاری مشهور را از اتهام عمل منافی عفت  تبرئه می‌کند. با این حال دیگر اتهام وارد به وی، چیزی را که سخنگو آن را تشویق به فساد می‌داند تحت بررسی اعلام می‌کند.

توصیه یک مقام قضایی به شاکیان برای شکایت
ادعاهای برخی شاکیان خصوصی علیه یکی از قاری قرآن از پنج سال قبل در برخی محافل مطرح شده است. برحسب پیگیری‌ها پدر یکی از شاکیان مسائلی را درباره ارتباط قاری فوق با نوجوانان متوجه می‌شود. نکته جالب توجه آنکه وی بعد از اطلاع از این مسائل و مشورت‌های گرفته شده تصمیم به شکایت در پرونده می‌گیرد؛ تا پیش از این، برخورد شاکی با موضوع محدود به برخی حاشیه‌سازی‌ها علیه طوسی بوده است.  حال این ادعا که فشارهای گوناگون به قوه قضاییه وارد شده تا پرونده طوسی را بدون رسیدگی، مختومه اعلام کنند از سوال‌هایی است  که از سوی صدای آمریکا، بی‌بی‌سی و دیگر رسانه‌های بیگانه تاکنون برای آن پاسخی ارائه نشده است. شکایتی صورت گرفته تا صحت و سقم ماجرا برای همیشه روشن شود حالا به موضوعی انحرافی قلب ماهیت داده شده که ادعا شده دستگاه قضایی عامدانه از پیگیری این موضوع خودداری می‌کند.
بماند که در روزهای اخیر شخص رییس دستگاه قضایی اعلام کرد که خود شخصاً این پرونده را رسیدگی خواهد کرد.

اطاله دادرسی گریبان شاکی و متشاکی را گرفت
پیرو طرح شکایت در مجامع قضایی، در همان سال‌ها پیگیری‌های قانونی برای رسیدگی به ادعای شاکیان آغاز می‌شود. پرونده در این مدت مورد بررسی قرار می‌گیرد اما مشکل اکثر پرونده‌های قضایی که بسیاری از مردم هم با آن دست و پنجه نرم می‌کنند گریبان این پرونده را هم می‌گیرد: اطاله دادرسی! از طرفی ادعاهایی از سوی برخی افراد مطرح شده که با عرض و آبروی افراد، هم از جانب شاکی و هم از جانب متشاکی مرتبط است و از سوی دیگر، فرایندهای اداری موجود در مجامع قضایی، پرونده‌ای را که حتی یک بار تا صدور رأی و رفت و برگشت به دادگاه‌ تجدیدنظر کشیده بود به نتیجه فوری نمی‌رساند. در این میان برخی حضورهای گاه و بیگاه رسانه‌ای طوسی هم مزید بر علت شد تا شایعه‌ها دست‌مایه رسانه‌های معاند قرار گیرد.

دخیل بستن به مغرضان و معاندان
رجوع اشتباه به رسانه‌های مغرض داخلی و معاند خارجی برای تسریع بخشیدن به روند قضایی در چنین فرایندی است که اتفاق می‌افتاد. برخی از شاکیان به این تصور که التجاء به VOA و بی‌بی‌سی فارسی که در موضوع اخیر به محور عملیات روانی اصلی تبدیل شدند، می‌تواند مثمر ثمر واقع شود، به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم و شاید هم ناآگاهانه، پای پرونده را به این رسانه‌ها باز می‌کنند تا عرض و آبروی شاکی و متشاکی توأمان دستمایه سناریوهای تبلیغاتی رسانه‌های بیگانه و معاند قرار گیرد. بساطی برپا می‌شود این رسانه‌ها با پشتوانه شبکه‌های اجتماعی و چند کانال و سایت داخلی، دوغ و دوشاب را با یکدیگر مخلوط کنند تا شاید از این معرکه ماهی خود را صید کرده باشند. اقدامی که از سوی هر کسی که صورت گرفته باشد، اشتباه و شایسته برخورد قانونی است.
اشتباهی که البته روز گذشته توسط شخص سعید طوسی هم تکرار شد تا او هم در این بین سهمی داشته باشد. طوسی به گفت‌وگو با صدای آمریکا نشست. گفت‌وگویی که هنوز در مورد آگاهانه یا ناآگاهانه بودن آن سخنی به میان نیامده است. در بلبشوی ایجاد شده، شاکیان ماجرا در ادامه، از این بهره‌برداری و سوء استفاده‌ها برائت جستند و خواستار آن شدند که در فضایی آرام، موضوع پیگیری شود. اقدامی که البته کمی دیر بود. حالا رسانه‌های مکتوب و مجازی و آنلاین و شبکه‌های اجتماعی پر شده از حاشیه‌ها و حرف و حدیث‌های گوناگون. کاش این پرونده نه در جنجال‌های رسانه‌ای از این دست بلکه در آرامش و فضایی منطقی و به دور از هیجان و التهاب، روند خود را طی می‌کرد و گرفتار اطاله دادرسی و تأخیر نمی‌شد تا اگر ادعای به حقی از سوی شاکیان ارائه شده و متشاکی، مجرم تشخیص داده می‌شد  با وی برخورد لازم انجام می‌گرفت.