مدافعین کنسرت!

احمد کریمی/ حکمت ما

روزهایی که بچه های ایرانی در خارج از مرزهای جغرافیایی زندگی خود با همه دنیای کفر در نبردی نابرابر قرار گرفته اند و هر روز در گوشه ای از این کشور عزیز، پیکر های پاکشان، خونین و تکه تکه به خاک سپرده می شود، هستند “مدافعینی” که نه تنها از حرم و حریم، بلکه از “کنسرتها” با همه وجود دفاع می کنند!!!

مدافعینی که به جای جوابگویی و رسیدگی به مشکلات مردم و معضلات بیشمار جامعه، هر روز در تریبونی و در جایگاهی که به لطف نظام اسلامی و مردم آن به ایشان رسیده است، نوای “واکنسرتا- واکنسرتا” سر می دهند و برای این و آن خط و نشان می کشند…

برای این ها، امروز، شهروند ایرانی، مردمی که باید به آنها برسند، کسانی که باید برای آنها تلاش کنند و برایشان دوندگی کنند، فقط هنرمندانی هستند که بسیاری از کنسرت هایشان حاشیه ساز بوده است.

امروز مردان قوه مجریه، توانشان برای اجرای کنسرت،‌ بیش از چرخاندن چرخ زندگی مردم مصرف می شود، آن هم به بهانه های واهی مانند افسردگی مردم و …

رهبر انقلاب در این مورد فرمودند:
«آنها(مراکز آمارگیر خارجی) میگویند جوان ایرانی افسرده است؛ یک طبقه‌بندی هم میکنند و میگویند جوان ایرانی در فلان درجه‌ی از افسردگی -یک درجه‌ی خیلی بالایی- قرار دارد. این یک دروغ محض و خباثت‌آمیزی است که دارد امروز انجام میگیرد و بهانه‌ی یک سلسله کارهای خلاف دیگر است؛ جوان ایرانی افسرده است، پس بایستی برایش محیط نشاط درست کنیم؛ چه‌جوری؟ با کنسرت موسیقی، با جلسات و اردوهای مختلط جنسی، و آزادی‌هایی از این قبیل؛ این دنباله‌ی آن حرف است. نخیر، بعکس، جوان ایرانی امروز جزو بانشاط‌ترین و فعّال‌ترین و سرزنده‌ترین جوانها است. شما نگاه کنید در دنیای غرب، جوان اروپایی افسرده است؛ این‌قدر آمار خودکشی‌ها در آنجا بالا است »…(۹۴/۴/۲۰)

و جالبتر اینکه این بهانه مضحک، حتی با اینکه بارها و بارها توسط افراد آگاه و مطلعی مانند رهبر انقلاب به چالش کشیده شده، هنوز هم از بهترین دلایل “وزارت حفظ و صیانت از کنسرتها” برای دفاع جانانه از پیگیری این مسیر می باشد.

*

در بخشی دیگر از افاضات این دوستان حریم ها به چالش کشیده شده اند و حتی برای امام رضا(ع) حد و مرزی نمی شناسند، نمی دانیم، وقتی می تواند دانشگاه حریمی داشته باشد که اتفاقا رهبری نیز در مورد آن تذکر می دهند، چرا نباید حریمی برای امام رضا(ع) و بالاتر از ایشان، حریمی برای خدا و قرآن و اسلام در نظر بگیریم؟

رهبری در دیدار دانشجویان گفت:
«… یک مسئله، مسئله‌ی کنسرت‌ها در دانشگاه بود که دانشجوی عزیزی مطرح کردند که دانشگاه جای کنسرت نیست. راست است؛ این را من هم یادداشت کرده‌ام و جزو یادداشت‌های من، همین مطلب هست. اینکه ما بیاییم دانشجوها را به خیال خودمان برای نشاط بخشیدن به محیط دانشجویی، به اردوی مختلط ببریم یا کنسرت موسیقی در دانشگاه تشکیل بدهیم، جزو غلط‌ترین کارها است. برای تحرّک دانشجویی و تلاش دانشجویی و نشاط دانشجویی، راه‌های دیگری وجود دارد؛ آنها را به گناه نباید کشاند، آنها را به سمت شکستن پرده‌های تقوا -که خوشبختانه جوان متدیّن امروزی بر حفظ آن اصرار دارد- نباید کشاند؛ آنها را به سمت بهشت باید برد، نه به سمت دوزخ. بله، این کارها در دانشگاه‌ها اصلاً وجهی ندارد»…(۹۴/۰۴/۲۰)

حال باید به آن آقای نظریه پرداز گفت: باز هم به خاطر اسم و رسمی که از پدر بزرگوارتان به شما ارث رسیده، و با این “موقعیت یهویی”، بعد از امام جمعه مشهد به سراغ رهبری هم می روید و ایشان را به نقدهای شبه روشنفکری ناقص خود می کشید؟ (که البته سابقه آن را هم دارید!)

*

این جملات بسیار تکان دهنده هستند و باید موجبات تفکر برخی را در پی داشته باشد، اینکه ایشان “کنسرت‌زایی” را “به گناه کشاندن” و به “دوزخ بردن” تعبیر می کنند، باید برای ما موجبات فکر بیشتر را فراهم کند. مطمئناً حرفهای رهبری در این موارد فقط مربوط به جواب سوال چند دانشجو نیست بلکه این سخنان در مجموع مربوط به همه نسل جوان کشور و همین طور مردم آن می شود…

*

این روزها، کنسرت ها و حواشی آن بیش از پیش مورد توجه است، چون دستمایه فرار بسیاری از مسئولین شده است تا پشت این موضوع کم کاری خود را پوشانده و در مقابل انتقادهای به جا، دست برتر را داشته باشند.

چرخ های سانتریفیوژ‌ها و زندگی مردم را نچرخاندید مشکلی نیست، دولت بعدی ان شاءالله می چرخاند، چرخ های گناه را به راه نیندازید که نگهداشتن آن سخت می شود …