نکات مهم فعال رسانه‌ای پیشکسوت میبدی درباره مشکلات خبرنگاران

بعضاً برای خبرنگاران، خط و نشان کشیده و خطوط قرمز را مشخص می کنند. نوع ادبیات و نحوه درج اخبار و اطلاعات را خود تعین می کنند و بعد برای این معرفینامه خود و خوش خدمتی خبرنگار، نرخ تعیین کرده و از بیت المال هزینه می کنند

  • محمدرضا جانب‌الهی فیروزآبادی/ سردبیر هفته‌نامه میبد

هفدهم مرداد ماه، مصادف است با سالروز شهادت شهید صارمی و همراهانش که در سال ۱۳۷۷ در افغانستان به دست عوامل طالبان به شهادت رسید. به همین منظور و به پاس خدمات ارزنده این شهید والام مقام در عرصه اطلاع رسانی، هر ساله این روز را به عنوان روز خبرنگار گرامی می داریم و بهانه ای است تا از انسان هایی که با سلاح قلم، به مردم و جامعه انسانی و اسلامی خدمت می کنند تقدیر شود.

اگرچه در این روزگاران که به عصر ارتباطات و فن آوری معروف است خبرنگاران به عنوان مهمترین ابزار اطلاع رسانی محسوب گردیده و حرفه خبرنگاری نیز از جمله مشاغل سخت و پر مسئولیت شناخته اند اما نباید این نکته را فراموش کرد که تعهّد، خلاقیّت، احترام به آزادی عقیده و داشتن صداقت، از جمله اصول اولیه خبرنگاری است.

یک خبرنگار متعهد، تحولات مهم جامعه اعم از اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، دینی و فرهنگی و ورزشی را دنبال می کند و با صبر و حوصله و بکارگیری شیوه های صحیح و به دور از تعصبات قومی و قبیله ای و حزبی و گروهی، به رشد آگاهی جامعه کمک می کند، واقعیت ها را تحریف نکرده و با مخاطبین خود، ارتباطی صادقانه برقرار می کند و طبیعی است که روز به به روز بر مخاطبینش افزوده خواهد شد.

یک خبرنگار متعهد، «خبرنگاربه روز» هست اما «خبرنگار روز» نیست که با هر نسیمی، جابجا شده و تغییر منش دهد و با یک چراغ سبز یا وعده و وعیدی، ارزش های حرفه ای خود را به زیر سؤال ببرد.

خبرنگار متعهد خبرنگاری است که مستقل باشد و به هیچ نهاد یا ارگانی وابسته نباشد چرا که اگر چنین باشد نمی تواند آزادی بیان داشته باشد. او همواره خود را مدیون نهاد یا ارگانی می داند که مواجبش را تأمین می کند.

مسئولین باید توجه داشته باشند در شرایطی که مردم در هر لحظه قادرند اخبار و اطلاعات را بصورت آنلاین در دنیای مجازی دریافت کنند و فن آوری ارتباطات نیز، امکانات گسترده ای را در اختیار کاربران قرار داده است.

شکی نیست که اگر خبرنگاران را در تنگنا گذاشته و به سانسور خبری وادار کنیم، دیر یا زود، مخاطبان خود را از دست خواهند داد و هستند رسانه هایی که هوشمندانه و با ترفندهای مختلف، در جهت جذب این مخاطبین، سرمایه گذاری می کنند. ضمن اینکه اگر در جامعه ای، سانسور مطبوعاتی حاکم باشد و خبرنگاران نتوانند آزادانه فعالیّت کنند، می توان گفت که حقوق اجتماعی مردم آن جامعه، نادیده گرفته شده است.

متأسفانه بسیاری از مسئولین و مدیران ما، بیش از اینکه کار می کنند می خواهند دیده شوند. دوست می دارند با آنها مصاحبه مطبوعاتی بعمل آید، عکسشان در صفحه نخست مطبوعات یا سایت ها به چاپ برسد، گزارشی از آمارها و عملکردها ارائه کنند حتی اگر صوری باشد. بعضاً برای خبرنگاران، خط و نشان کشیده و خطوط قرمز را مشخص می کنند. نوع ادبیات و نحوه درج اخبار و اطلاعات را خود تعین می کنند و بعد برای این معرفینامه خود و خوش خدمتی خبرنگار، نرخ تعیین کرده و از بیت المال هزینه می کنند. طبیعی است این نوع مدیریت ها دوامی نخواهد داشت و کسی که در این معاملات و معادلات مغبون خواهد شد خبرنگاری است که به دور از ارزش های معنوی و حرفه ای، جهنم مفت را برای خود خریده است. البته این بدان معنا نیست که خبرنگاران همواره، افتخاری کار کرده و صرفاً «مشاغل سخت» را یدک بکشند بلکه می بایست شرایطی برای آنها فراهم گردد تا به لحاظ مادی، تأمین گردند.

در پایان ضمن گرامیداشت مجدد یاد و خاطرات شهید صارمی که سالروز شهادتش را به روز خبرنگار نامگذاری کرده اند جا دارد یادآور شویم که در اهمیت این روز، و مظلومیت این قشر از جامعه همین بس که اگر خبرنگار نبود کسی قرار نبود این روز را گرامی بدارد و این موضوع را در پیامک های که برای دوستان خبرنگار ارسال می شود به وضوح می توان دریافت.