نه اصلاح طلب و نه اصولگرا؛ «دولت گرا»/ کاهش وزن کارشناسی مجلس با حضور چهره های غیرمتخصص و ناشناس/ میل روحانی به ریاست چه کسی است؟

انتخابات دور دوم مجلس شورای اسلامی نیز روز گذشته برگزار شد و تمام ۲۸۹ صندلی سبز بهارستان، صاحبان خود را شناختند؛ صاحبانی که به مدت چهار سال مسئولیت قانونگذاری برای مردم را عهده‌دار هستند. با این حال، این دوره از انتخابات ویژگی‌های منحصر به فردی داشت که تحلیل آن نیز به اندکی تامل دارد.

به گزارش رجانیوز، نگاهی به فهرست منتخبین مجلس دهم نشان می‌دهد که گرایش‌های متنوع و متکثری در آن حضور دارند و حتی اگر نتیجه انتخابات در پایتخت به آن صورت غیرطبیعی و غیرمنتظره نبود، شاهد حضور افرادی با گرایش‌های متفاوت بیشتری در صحن بهارستان بودیم. در همین زمینه بد نیست به چند نکته اشاره کنیم:

۱- بار کارشناسی مجلس دهم نسبت به مجالس گذشته، بسیار کاهش یافته است. در دوره‌های گذشته، به طور خاص در حوزه مسائل اقتصادی و موضوعاتی که به معیشت مردم مربوط است، منتخبین تهران نقش پررنگی در ارائه طرح‌ها و بحث و تبادل نظر در زمینه اقتصادی داشتند و بار کارشناسی اصلی این حوزه را به دوش می‌کشند اما از آنجایی که نگاهی به فهرست منتخبین تهران مشخص می‌کند اکثریت قریب به اتفاق آنان، افرادی ناشناخته و صرفا به منظور تکمیل یک لیست ۳۰ نفره هستند، باید گفت که قطعا رنگ و بوی کارشناسی مجلس دهم به شدت کاهش خواهد یافت.

۲- تکثر گرایش‌ها در این مجلس سبب می‌شود که دولت، بهارستان را در اختیار خود داشته باشد؛ نه دولت یازدهم، بلکه هر دولتی که بر سر کار باشد؛ چرا که در مجلس دهم هر گرایش سیاسی حدود ۷۰ الی ۸۰ پایگاه رای ثابت دارد و نمایندگان مستقل هم غالبا به سمت دولت تغییر مسیر خواهند داد. علت این مساله را باید در این تحلیل جستجو کرد که غالب نمایندگان مجلس دهم، نیروهای سیاسی استخوان داری نیستند. به عنوان نمونه، یکی از منتخبین استان یزد تا روز آخر دولت دهم، معاون سیاسی استانداری یکی از مهمترین استان‌های کشور بود ولی اکنون و در این انتخابات ذیل فهرست اصلاح طلبان قرار گرفت. در واقع بسیاری از نیروهایی که اصلاح طلبان در فهرست خود آورده‌اند، ‌از روی ناچاری بوده و به قول سیاسیون، ده‌ها «الهه راستگو» در آن قرار دارد.

۳- فارغ از مباحثات و مبارزات سیاسی و حزبی، این ادعا که اصلاح‌طلبان با تیم غیراصلی خود به میدان آمدند و اگر تیم اصلی آنها امکان حضور در رقابت‌ها را داشت، بیشتر رای می‌آورد، ادعایی غیرمنطقی و بدون تحلیل مناسب است؛ چرا که نگاهی به نظرسنجی‌های رسمی و معتبر نشان می‌دهد که اتفاقا بخش قابل توجهی از آرای لیست امید، وامدار شعار اعتدال و غیرافراطی بودن است و در صورت حضور چهره‌های شاخص اصلاحات که در میان افکار عمومی به عنوان نیروهای تندرو شناخته می‌شوند، آمار رای این لیست به شدت ریزش می‌کرد.

۴- با ترکیب فعلی مجلس دهم باید گفت که انتخاب رئیس مجلس نه توسط اصولگرایان صورت می‌گیرد و نه اصلاح‌طلبان؛ بلکه این دولت است که با نمایش رویکرد خود، اکثریت مجلس را نیز در اختیار خواهد داشت. دولت با امکاناتی همچون عزل و نصب مدیران شهرستان‌ها توسط نمایندگان تازه به به مجلس رسیده، می‌تواند نقش مهمی در انتخاب رئیس ساختمان سبز بهارستان داشته باشد. به همین دلیل باید منتظر ماند و تماشا کرد که میل جناب رئیس‌جمهور به رفیق جلوت‌اش یعنی عارف است یا رفیق خلوت یعنی لاریجانی!