از تفکیک جنسیتی حمایت می‌کنم

* چه سالی ریاست دانشگاه را بر عهده گرفتید؟

من سال ۸۹ رئیس دانشگاه شدم یعنی در دولت دهم زمانی که یک سال از آن گذشته بود. الان هم در حدود سه سال و اندی است که در این سمت حضور دارم.

* می‌خواستیم نظر شما درباره فضای علمی کل کشور را نیز بدانیم.

به نظر من آموزش عالی توسعه کمی قابل توجهی انجام داد که تقریبا می‌شود گفت تعداد دانشگاه‌های ما از ۵۰ تا به ۱۵۰ دانشگاه افزایش پیدا کرد.

از نظر کیفی خب آن ۱۰۰ دانشگاه جدیدالتأسیس تازه ابتدای کار هستند و نیاز به زمان دارند. اما ۵۰ دانشگاهی که از قبل داشتیم در آنها رشد کیفی قابل توجهی صورت گرفته است. نمی‌خواهم بگویم در همه ۵۰ دانشگاه ولی حداقل ما الان ۱۰ تا ۱۵ دانشگاه برتر داریم. در این ۱۵ دانشگاه برتر حرکات خیلی خوبی صورت گرفته و رقابت قابل توجهی دارند.

*  شما نگران تحریم‌ها نیستید؟!

ما حتما نگران رفع تحریم‌ها هستیم! نه فقط من، خیلی‌ها؛ همین الان من با مدیرعامل یکی از شرکت‌های موفق کشور حدود ۲ ساعت پیش جلسه داشتم. ایشان هم به عنوان کسی که مدیر کار کشته‌ای در این زمینه است، با ۷۰ سال سن در این حوزه، (آقای مهندس معدلی را عرض می‌کنم،) می‌گفت اگر تحریم‌ها نبود اصلا در داخل کار به ما نمی‌دادند. در حالی که الان پروژه‌های راه، سد، تونل، ساختمان‌های خیلی معظم و قوی اینها را در واقع به شرکت‌های داخلی می‌دهند. اگر تحریم نبود حتما به خارجی‌ها می‌دادند.

* نمی‌شود هزینه های بورس دانشجویان به خارج از کشور در دانشگاه‌های ما صرف شود و همین دانشجویان را در خودشان جذب کنند و پرورش بدهند. با توجه به اینکه الان این کار تا حدودی انجام می‌شود. حتی بالاتر از این، الان سطح علمی دانشگاه‌های ما در کشورهای منطقه در رتبه بالایی قرار دارد. نمی‌توانیم از کشورهای منطقه و دیگر کشورها دانشجو جذب کنیم؟

بله؛ ببینید نکته‌ای که وجود دارد من راجع به فنی مهندسی که حوزه خودم هستم عرض می‌کنم حالا بقیه حوزه‌ها تفاوت دارد. الان یکی از دعواها همین است به صورت جدی. وقتی وزارت علوم یک دانشجو را بورس می‌کند برای خارج از کشور و تقریبا آن طوری که محاسبات نشان می‌دهد با شهریه‌ای که پرداخت می‌شود و با ارزی که برای دانشجو داده می‌شود. دانشگاه‌ها می‌گویند وزارت علوم که حاضر است ۴۰۰ میلیون تومان هزینه کند یک نفر برود بیرون دکترا بگیرد این ۴۰۰ میلیون را چرا به دانشگاه داخل نمی‌دهد؟ الان هم تبدیل بورس خارج به داخل را نگاه کنید ۴۰ میلیون تومان می‌دهد. یعنی یک دهم چیزی که خارج از کشور می‌داد می‌دهد به دانشگاه‌های داخل. حرف این است که به جای این ۴۰ میلیون تومان اگر همان هزینه بورسیه دانشجو در خارج را بدهند به دانشگاه‌های داخل، خب دانشگاه‌های داخل تجهیزات می‌خرند مواد مصرفی می‌گیرند، توسعه می‌دهند و ظرفیت‌شان را می‌برند بالا. البته برای حفظ ارتباط‌مان با خارج از کشور در حوزه‌های خاص خوب است که یک تعداد بورس هم اعزام کنیم.

* یک سری اتفاقات عجیبی در دانشگاه شما رخ می‌دهد. مثلا مواردی خودکشی دیده شده، قضیه از چه قرار بوده است؟

معمولا درباره احساسات جنسی بوده است. مثلا یک مورد ما داشتیم که دختر و پسر، دانشجوی دانشگاه کرمان بودند در دوره لیسانس با هم دوست بودند و رابطه داشتند بعد دوره کارشناسی ارشد آمده‌اند اینجا. بعد به دلایلی دختر در حوزه تحصیلی از پسر جلو افتاده است و دیگر ابراز تمایل و علاقه به پسر نکرده و سپس پسر خودکشی کرده است. این یک موردی است که ما داشتیم. یک مورد دیگری ما داشتیم که پسری دانشجوی کارشناسی ارشد بوده، یک خانم دکتری که مربی آنها بوده، آن پسر به این خانم علاقه‌مند می‌شود و طرح علاقه می‌کند و آن خانم می‌گوید که اصلا من نامزد دارم، این چون علاقه داشته رفته و خودکشی کرده است. برای همین هم آن بحث تفکیک جنسیتی را ما مطرح کردیم…

* فکر می‌کنید چقدر مؤثر است در این قضیه؟ اتفاقا ما با رئیس سابق دانشگاه علامه طباطبایی همین بحث را داشتیم ایشان حتی برای ما از چاقوکشی در دانشگاه‌شان گفتند برای همین مسائل! معتقد بودند با تفکیک جنسیتی مشکلاتشان حل شده است. به نظر شما بحث تفکیک می‌تواند راهگشا باشد؟

به نظر من می‌تواند موفق باشد. علی‌رغم برخی ژست‌های روشنفکری که نمی‌دانم این کارها چیست. من ابایی ندارم که از تفکیک جنسیتی حمایت کنم.

ببینید در حالت عادی دانشجوی دختر و پسر دوست دارند در کنار هم باشند و لذت ببرند، این لذت بردن ازنظر شرعی حرام است. یعنی حتی اگر شما نگاه می‌کنید به جنس مخالف و لذت می‌برید حرام است. در فضای روشنفکری می‌گویند این حرفها چیست. حرام چیست.

ولی نکته جالب اینجاست که کسی اگر پیگیری و دنبال کند که این ارتباطات نهایتاً به کجا می‌رسد، آن موقع می‌بینید که حرمت گذاشتن برای این قضیه اتفاقاً چیز درستی بوده است و با منطق قابل دفاع است.

بسیاری از این ارتباطات، لذت بردن با نگاه یا غیرنگاه از هم دیگر عواقب زیادی در همین دانشگاه‌ها دارد؛ من اگر امکان داشت مسائلی را مطرح می‌کردم که واقعاً تکان دهنده است اما شاید طرح آن خیلی از نظر اخلاقی صحیح نباشد.

* همین حرفهایی که شما زدید، نگران نیستید که روشنفکرها علیه شما موضع بگیرند؟

حتماً موضع می‌گیرند. همین الان خبرنگار روزنامه ایران اینجا بود. مخصوصاً مطرح کرد که شما یک روزی بحث تفکیک جنسیتی را مطرح کردید.

بنده محکم گفتم که الان هم می‌گویم. تصورش این بود حالا که دولت عوض شده، نظر من هم عوض شده؛ آن زمان یک حرفی زدم و الان حرف دیگری می‌زنم! خیر؛ من اینطور نیستم الان هم همان حرف را می‌گویم. اصلاً باکی هم از این ندارم که کسی از گفته‌های من خوشش نیاید که نهایتاً منجر به خلع بنده شود از مسئولیت.

* شما در انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم از رقبای آقای روحانی حمایت کردید؛ نگران نیستید که در تغییر و تحولات وزارت علوم، اتوبوس مدیران به شما هم برسد؟

نگران نیستم؛ می‌دانم که حتماً عوض می‌شوم! [با خنده] برای چه باید نگران باشم. ما به یک تکلیفی عمل می‌کنیم این تکلیف اگر هزینه‌ای داشته باشد هزینه آن را هم با طیب خاطر می‌پردازیم. مشکلی نداریم؛ اتفاقاً تا همین الان خیلی‌ها فشار آوردند که بنده هم جزء رؤسای تعویض شده برخی دانشگاه‌ها باشم. این تعویض‌ها یک حرکت فوق‌العاده سیاسی است که مخالف مصالح نظام و کشور و دانشگاه هم هست. این هزینه را ممکن است کسی بدهد و ممکن هم هست کسی نپردازد.

* آقای دکتر الان برخی از دانشجویانی که آن موقع سفارت را تسخیر کردند و برخی از کسانی که حمایت کردند پشیمان شدند. شما پشیمان نیستید؟

البته من در سری دوم رفتم برای ترجمه و انتشار اسناد لانه جاسوسی … در یکی از آن سندها این بود که می‌گفت ابراهیم یزدی امروز آمده بود پیش من [سالیوان] و اظهار نگرانی کرد که سازمان امنیت ما بعد از انقلاب از هم پاشیده و احتیاج داریم که آمریکا به ما کمک کند تا یک سازمان امنیت جدید راه بیندازیم. این سند را من خودم ترجمه کردم. از چی باید پشیمان باشم؟ از اینکه آقای یزدی فردای انقلاب می‌رود پیش آمریکایی که با حمایت شاه این همه جنایت کرد و دست کمک دراز می‌کند؟! چرا باید پشیمان باشم؟ آمریکا واقعا سیاستهای ظالمانه بین‌المللی دارد و مادامی که این سیاست‌اش را عوض نکند قاعدتا نه در ایران بلکه در همه ملت‌ها منفور می‌شود.

منبع: روزنامه کیهان