- علی فلاح یخدانی/ یخدان ما
در ضمن یک خطابه که علی علیه السلام مشغول سخن گفتن بود شخصی حرکت کرد وعرض کرد: یا امیر المومنین!فتنه را توصیف کن و آیا از رسول خدا چیزی در این زمینه پرسیده ای یا شنیده ای؟
فرمود: وقتی که این آیه نازل شد « أَ حَسِبَ النَّاسُ أَنْ یُتْرَکُوا أَنْ یَقُولُوا آمَنَّا وَ هُمْ لا یُفْتَنُونَ » من دانستم که در این امت فتنه واقع خواهد شد و تا رسول خدا در میان امت هست واقع نخواهد شد.
از رسول اکرم پرسیدم این قتنه که خدا خبر داده چیست؟
فرمود : بعد از من مردم دچار فتنه خواهند شد.
من گفتم : آیا شما در جنگ اُحد وقتی که گروهی از مسلمین شهید شدند و من توفیق شهادت پیدا نکردم و از این جهت محزون شدم به من نگفتید: مژده باد تو را به شهادت که در انتظار توست؟
فرمود : همین طور است.
بعد به من فرمود: حالا بگو صبر تو چگونه خواهد بود؟
گفتم: آنجا جای صبر نیست ، جای خوشحالی و شکرگزاری است.
آنوقت رسول اکرم این طور توضیح داد و فرمود: یا علی! بعد از من امت من مال دنیا به چنگ می آورند و همان مال آنها را گرفتار فتنه ها خواهد کرد و با این حال بر خدا منت میگذارند که دین دارند، تمنای رحمت او را دارند و از عذاب او ایمن اند، احکام و مقررات الهی را با تاویل و شبهه پامال می کنند ، حرامهای خدا را حلال می کنند، شراب را به عنوان «آب انگور» مال حرام و رشوه را به نام «هدیه» و ربا را به نام« نوعی معامله» می خورند.
من گفتم: یا رسول الله! تکلیف من در این وقت چیست؟ آیا این مردم را در پایه کفر وارتداد بدانم یا در پایه فتنه وآزمایش؟
فرمود: در پایه فتنه و آزمایش!
احسنت بر علی آقا
سلام
خوب بود ولی بهتر بود مرجع محکمی هم معرفی میکردید.
سلام
نهج البلاغه خطبه ۱۵۶